Δεν ήταν λίγοι αυτοί που για πρώτη φορά έπαιρναν μέρος σε αγωνιστική κινητοποίηση, αλλά και αυτοί που βγήκαν χτες στο δρόμο μετά από χρόνια, νιώθοντας να τους «πνίγει το δίκιο» όπως έλεγαν, νιώθοντας την ανάγκη να εκφράσουν την οργή τους για τους φασίστες εγκληματίες και να απαιτήσουν να βρεθούν στις φυλακές. «Καιρό είχαμε να βρεθούμε σε συλλαλητήριο...», έλεγαν κάποιοι, και κάτω από τις μάσκες αντάλλαζαν ματιές με τους συναδέλφους τους, παίρνοντας θέσεις πίσω από τα πανό.

Ενα παλλαϊκό συναίσθημα καταδίκης, μια ανυπομονησία και μια αγωνία για το άκουσμα της δικαστικής απόφασης ήταν διάχυτη από το πρωί. «Δεν μπορεί... Τόσος κόσμος διαδηλώνει. Ξέρουν καλά ότι δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί αν τολμήσουν να τους ρίξουν στα μαλακά...», ακούστηκε χαρακτηριστικά σε ένα από τα πολλά «πηγαδάκια». Η αποφασιστικότητα αυτή να διατρανωθεί ξανά η «λαϊκή ετυμηγορία» της καταδίκης κορυφώθηκε με την ανακοίνωση της απόφασης: «Είναι εγκληματική οργάνωση!». «Δικαίωση», απαντάει ένας συνταξιούχος, «λύτρωση» φωνάζει ένας ακόμα. Αρκετοί χαμογελούν με ικανοποίηση κι άλλοι, που είτε οι ίδιοι είτε συγγενείς και φίλοι τους είχαν πέσει θύματα της φασιστικής βίας, συγκινούνται και δακρύζουν. «Είναι μια απάντηση σε όλους αυτούς που θέλουν να μας απογοητεύουν, που λένε ότι σήμερα δεν γίνεται τίποτα με τους αγώνες. Δείχνει πως όταν ο λαός αποφασίσει να μιλήσει μπορεί να καταφέρει πολλά», δηλώνει στον «Ριζοσπάστη» ο Μιχάλης, δημόσιος υπάλληλος. «Αν δεν γίνονταν τόσες κινητοποιήσεις, αν δεν φωνάζαμε με τόσο πείσμα ότι είναι εγκληματική οργάνωση επειδή είναι ναζί, αν το δικαστήριο δεν ένιωθε τη μεγάλη αυτή πίεση, μπορεί σήμερα να έπεφταν στα μαλακά, όπως είχε εισηγηθεί η εισαγγελέας», συμπληρώνει ένας συνάδελφός του.

Η Ευθυμία, 19 ετών φοιτήτρια στο ΕΚΠΑ, θα πει: «Δεν πρέπει να μείνουμε στη σημερινή απόφαση. Πρώτη φορά συμμετέχω σε τέτοια μεγάλη συγκέντρωση και είναι βέβαιο ότι θα πρέπει να γίνει το έναυσμα για μεγαλύτερους αγώνες. Γιατί η ιδεολογία της Χρυσής Αυγής συνεχίζει να υπάρχει και μπορεί να πάρει και πάλι σάρκα και οστά, αλλά με άλλη ονομασία ή μάσκα. Οι αγώνες κατά του φασισμού, για μας που είμαστε οι αυριανοί εργαζόμενοι, αφορούν την ίδια την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων. Τους είδαμε με την ιδεολογία τους και τον τσαμπουκά να μετατρέπουν σε στόχο τους μετανάστες και πρόσφυγες, να διαχωρίζουν μεταξύ τους τους εργαζόμενους, για να μη βλέπουμε ειδικά εμείς οι νέοι ποιες είναι οι αιτίες που, ακόμα και αν καταφέρεις να βρεις δουλειά, θα είναι με μισθούς που δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε, για να κερδίζουν οι επιχειρήσεις».

Η Φωτεινή, 19 ετών φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, μας είπε: «Δεν περίμενα τόσο κόσμο στη συγκέντρωση. Είναι ένα ενθαρρυντικό μήνυμα, μία τόνωση για όλους μας ότι κάτι κινείται. Οτι σήμερα με την απόφαση κάτι καταφέραμε. Βέβαια, όλος ο κόσμος καταλαβαίνει ότι με μία καταδικαστική απόφαση δεν τελειώνουμε με τον φασισμό. Ξέρουμε ότι τους στηρίζουν εφοπλιστές και άλλοι επιχειρηματίες, είδαμε να τους υποστηρίζουν ή να τους ανέχονται και αστικά κόμματα στη Βουλή, που σήμερα θυμήθηκαν τον αντιφασισμό. Τους φασίστες τους έχουν για να αποτρέπουν τη δράση των εργαζομένων όταν χρειαστεί».

Ο Παναγιώτης, 50 ετών, δουλεύει σε εταιρεία κινητής τηλεφωνίας. Οπως ανέφερε: «Δεν έχω ξαναπάρει μέρος σε συγκεντρώσεις. Ομως σήμερα θεώρησα ότι πρέπει να συμμετέχω, γιατί δεν αντέχω πια να ακούω συναδέλφους μου να ψάχνουν να βρουν τον φταίχτη για τις μειώσεις των μισθών μας, των συντάξεών μας, των δικαιωμάτων μας, στον διπλανό τους εργαζόμενο Ελληνα ή μετανάστη. Δεν μπορώ να ακούω να αναπαράγεται η δηλητηριώδης προπαγάνδα. Πιστεύω ότι σήμερα με τόσους χιλιάδες ανθρώπους εδώ, στη σκέψη ορισμένων θα καταρρεύσουν αυτά που είχαν ακούσει και είχαν πιστέψει, από τα στόματα των εγκληματιών και των μηχανισμών τους».

Ο Νίκος, 30 ετών, είναι εργαζόμενος στις προβλήτες εμπορευματοκιβωτίων της COSCO. Οπως είπε: «Οι ναζί είναι φονιάδες, δολοφόνοι γιατί ακριβώς είναι ναζί και πρέπει να μπουν όσο γίνεται πιο βαθιά στη φυλακή, και σήμερα όλος αυτός ο κόσμος ασκεί μια ισχυρή πίεση, είναι μια καλή αρχή. Εμείς στην COSCO έχουμε γνωρίσει φασιστοειδή σαν τους χρυσαυγίτες και τι ρόλο παίζουν, από πρώτο χέρι. Η εργοδοσία τούς έχει βάλει σε θέσεις όπως επόπτες ασφαλείας, εργοδηγούς για να μας ελέγχουν, να μας φοβίζουν και να μας τρομοκρατούν για να μη διεκδικούμε, να είμαστε φρόνιμοι. Θέλουν να χτυπήσουν το σωματείο, μέσα από διάφορους μηχανισμούς, όπως εργοδοτικά "σωματεία". Είναι, όπως το λέει το σύνθημα: Τα μαντρόσκυλα της εργοδοσίας! Ομως και ο κόσμος πρέπει να ενημερωθεί και να δει ποιος είναι ο ρόλος του φασισμού διαχρονικά και πως δεν ξεμπερδεύεις με αυτόν αν δεν ξεμπερδέψεις με αυτούς που τον τρέφουν».

Η Αννα, 49 ετών δασκάλα σε σχολείο του Περάματος, σημείωσε: «Ηρθα στην κινητοποίηση γιατί είδα γονείς μαθητών μου να μένουν άνεργοι, επειδή αρνήθηκαν να τους βρουν δουλειά οι χρυσαυγίτες. Είδα μικρά παιδιά με το άκουσμα του εθνικού ύμνου να υψώνουν το χέρι όπως οι ναζί και να ανατριχιάζεις. Ως εκπαιδευτικός δεν θα αξίζω και πολλά αν δεν προσπαθήσω να βοηθήσω παιδιά να καθαρίσουν τη σκέψη τους από τη βρωμιά της πιο σκοταδιστικής θεωρίας, του φασισμού, που δημιουργήθηκε για να διαιωνίζεται η αδικία της εκμετάλλευσης».