Για αποτυχημένη διαχείριση κατηγόρησε την κυβέρνηση ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, κλείνοντας το μάτι στο εγχώριο κεφάλαιο για την «ικανότητα» του δικού του κόμματος να διαχειριστεί τις υποθέσεις του ιδιαίτερα στην παρούσα συγκυρία. Μάλιστα, ο Αλ. Τσίπρας επικρότησε τις αναφορές της Φ. Γεννηματά για μια «προοδευτική κυβέρνηση», για μια σύμπραξη δηλαδή των δυνάμεων της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας για να υπηρετήσουν από κοινού τα προτάγματα του κεφαλαίου.

Ο Αλ. Τσίπρας κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι δεν κατάφερε στη Σύνοδο Κορυφής καν να πλησιάσει τον πήχη που είχε θέσει και ότι στις Βρυξέλλες έγιναν «τεράστια βήματα προς τα πίσω», «ξεπλένοντας» το ρόλο της ΕΕ, ως απόρροια της κυβερνητικής ανικανότητας.

Προέβλεψε ότι το 2021 «θα είναι χρονιά που μπορεί να καθορίσει τους όρους για την όποια επίλυση του Κυπριακού και προσφυγή στη Χάγη», υπέδειξε στην κυβέρνηση - απ' τη σκοπιά πάντα του πώς καλύτερα θα υπηρετηθούν τα προτάγματα του κεφαλαίου για γεωστρατηγική αναβάθμιση - «η Ελλάδα να μη λείπει από τις διεργασίες που την αφορούν» και δήλωσε το «παρών» και από τη θέση της αντιπολίτευσης στη μεγαλύτερη εμπλοκή στα ευρωατλαντικά σχέδια και τις επικίνδυνες διευθετήσεις που δρομολογούνται «για την υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, χωρίς εκβιασμούς». Σε αυτό το πλαίσιο, «έστριψε διά του αρραβώνος» και για τις δαπάνες για τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια λέγοντας πως «δεν καταψηφίζουμε την αύξηση των δαπανών, αλλά και δεν σας δίνουμε λευκή επιταγή, χωρίς συνεννόηση, χωρίς σχέδιο και στρατηγική».

Στα της πανδημίας ο Αλ. Τσίπρας κατηγόρησε ξανά την κυβέρνηση ότι δεν πήρε τα κατάλληλα μέτρα, όπως η θωράκιση του ΕΣΥ, του οποίου η αποδυνάμωση φέρει τη σφραγίδα και του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ για την οικονομία χρέωσε στην κυβέρνηση ανεπάρκεια στη διαχείριση που θέτει τάχα σε κίνδυνο όσα «με πολύ κόπο» πέτυχε η δική του κυβέρνηση για το κεφάλαιο, ζητώντας ενίσχυση της ρευστότητας και ακόμα μεγαλύτερη επιδότηση της εργασίας όπως και των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.

Εξανέστη δε που ενώ η «Ευρώπη κατάλαβε έγκαιρα τι συμβαίνει και δίνει τη δυνατότητα σε όλες τις χώρες και στην Ελλάδα να δαπανήσουν χωρίς περιορισμούς, χωρίς Σύμφωνο Σταθερότητας, με πρόσβαση σε νέες πηγές χρηματοδότησης», η κυβέρνηση «το αρνείται» τάχα από «εμμονή στις υφεσιακές πολιτικές».

Ενώ στο ίδιο μήκος κύματος με την κυβέρνηση, που παρουσιάζει την πανδημία ως «ευκαιρία» για να «τρέξουν» οι αναδιαρθρώσεις, είπε πως «η πανδημία μάς δίνει τη δυνατότητα να δούμε ακόμη πιο καθαρά ποιες είναι οι πραγματικές προτεραιότητες», ζητώντας «ένα νέο παραγωγικό μοντέλο» με τους ίδιους άξονες με αυτούς που περιλαμβάνονται στο κυβερνητικό σχέδιο, και μέτρα για τη «διατήρηση της κοινωνικής συνοχής που απειλείται σοβαρά τα επόμενα χρόνια στο έδαφος της νέας κρίσης», για την ενσωμάτωση δηλαδή της φτώχειας που θα γιγαντώνεται από την πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου.