Θα ξεπεράσει, κατά πολύ, τους 1.147.000 τόνους η φετινή παραγωγή βαμβακιού στη χώρα μας, διαψεύδοντας τις «εκτιμήσεις» της ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας. Αυτό δείχνουν, πλέον, τα επίσημα στοιχεία κι όχι οι «λαθεμένες εκτιμήσεις» των αγροτοσυνδικαλιστών, όπως ισχυρίζονταν ο Γ. Δρυς και οι «διόσκουροι» υφυπουργοί του, περιδιαβαίνοντας την ελληνική επαρχία για να «πουλήσουν»... φούμαρα και να «εισπράξουν»... αγροτική ευγνωμοσύνη.

Τα στοιχεία, λοιπόν, λένε ότι μέχρι στιγμής έχουν διακομιστεί στα εκκοκκιστήρια κοντά στους 1.150.000 τόνοι, ενώ μεγάλες ποσότητες βαμβακιού δεν έχουν ακόμα παραδοθεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι έξω από τα συνεταιριστικά και τα ιδιωτικά εκκοκκιστήρια των νομών της Θεσσαλίας, υπάρχουν χιλιάδες πλατφόρμες φορτωμένες με απαράδοτο βαμβάκι, ενώ περισσότερες ποσότητες βρίσκονται ακόμα στις αποθήκες κι άλλους χώρους συγκέντρωσης των παραγωγών.

Οταν, λοιπόν, παραδοθεί το σύνολο της ποσότητας του βαμβακιού - η εκκοκκιστική περίοδος λήγει στις 31 Γενάρη, αλλά ακούγεται ότι μπορεί να «τραβήξει» κι άλλο... - θ' αποδειχτεί ότι η «εκτίμηση» του υπουργείου Γεωργίας δεν ανταποκρινόταν καθόλου στην πραγματικότητα. Βεβαίως, δε θα είναι η πρώτη φορά που τούτη η κυβέρνηση θα «πέσει έξω» στις «εκτιμήσεις» της, ούτε θα περίμενε κανείς από τον Β. Αργύρη να κάνει την αυτοκριτική του και πολύ περισσότερο να έχει την ευαισθησία να παραιτηθεί μια και τώρα αποδεικνύεται πως εν γνώσει του έλεγε ασύστολα ψεύδη προς τους αγρότες.

Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι η ανειλικρίνεια των κυβερνητικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ - ποιος την έχασε για να τη βρουν αυτά; - αλλά το «κλέψιμο» των χρημάτων από τις τσέπες των βαμβακοπαραγωγών. Διότι, με δεδομένο πια ότι η φετινή παραγωγή βαμβακιού στη χώρα μας θα είναι πολύ περισσότερη από το πλαφόν των 782.000 τόνων που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά και περισσότερη από τους 1.147.000 τόνους που «εκτίμησε» η κυβέρνηση, το πρόστιμο συνυπευθυνότητας που πληρώνουν οι παραγωγοί θα είναι πολύ μεγάλο κι επομένως η τελική τιμή του προϊόντος θα είναι πολύ χαμηλή. Τούτο σημαίνει και νέα, δραστική συρρίκνωση του αγροτικού εισοδήματος, με αποτέλεσμα κι άλλοι πολλοί μικρομεσαίοι αγρότες να ξεκληριστούν.

Αλλά τελειωμό δεν έχουν τα βάσανα των βαμβακοπαραγωγών, καθώς η κυβέρνηση συνεχίζει να τους ταλαιπωρεί αφάνταστα. Με πρόσχημα την ένταση των ελέγχων, ώστε να μην παραδίνεται «αέρας» στα εκκοκκιστήρια κι αυξάνεται, έτσι, πλασματικά, το ύψος της παραγωγής, τίθενται ανυπέρβλητα εμπόδια, που καθιστούν πολύ χρονοβόρα κι αγχωτική τη διαδικασία παράδοσης του προϊόντος. Συγκεκριμένα απαγορεύεται στον παραγωγό να παραδώσει μαζί με το δικό του και το βαμβάκι άλλου παραγωγού και είναι χαρακτηριστικό ότι εξαναγκάζονται παραγωγοί να ξεφορτώνουν τις πλατφόρμες, για να ξαναφορτώσουν σε ξεχωριστά οχήματα τις ποσότητες που ανήκουν σε συγγενείς τους, ώστε να τις ζυγίσουν και να τις παραδώσουν ξεχωριστά.

Οπως ο καθένας αντιλαμβάνεται αυτή η απαίτηση δημιουργεί ένα «μπάχαλο» έξω από τα εκκοκκιστήρια, όπου τα νεύρα των παραγωγών, αλλά και των αρμόδιων υπαλλήλων είναι συνεχώς τεντωμένα. (Ας τολμήσει τώρα να κάνει μια βόλτα στα εκκοκκιστήρια της Θεσσαλίας, ο Β. Αργύρης - έτσι όπως έκανε στην αρχή της εκκοκκιστικής περιόδου μοιράζοντας ψέματα και υποσχέσεις - για να καταλάβει πώς αντιδρά ο Θεσσαλός αγρότης, όταν βλέπει να τον περιγελούν και να τον ταλαιπωρούν...).

Μ' αυτά τα «μέτρα» το υπουργείο Γεωργίας επιχειρεί να εμφανιστεί ότι δήθεν ενδιαφέρεται να «χτυπήσει» τα διπλοζυγίσματα και τις άλλες «κλεψιές» που, πράγματι, μπορεί να συμβαίνουν κατά την παράδοση του βαμβακιού, αλλά πολύ δύσκολα πείθει για τις αγνές προθέσεις του. Διότι - όπως επισημαίνουν οι αδίκως ταλαιπωρημένοι αγρότες - είναι ύποπτο και, πάντως, αναποτελεσματικό αυτό το ενδιαφέρον, καθότι επιδεικνύεται στο τέλος της εκκοκκιστικής περιόδου κι ενώ η συντριπτική πλειοψηφία της παραγωγής βαμβακιού έχει παραδοθεί, άνευ αυτού του είδους τους ελέγχους, στα εκκοκκιστήρια...