Στην επικαιρότητα παραμένει σταθερά το παζάρι Τουρκίας - Ισραήλ, για τους όρους της επαναπροσέγγισής τους, με δεδομένες τις πυκνές διεργασίες σε όλη την περιφέρεια και το σημαντικό ρόλο που διεκδικούν και οι δύο πλευρές σε μια σειρά από κρίσιμα μέτωπα, από το Παλαιστινιακό μέχρι και την «αντιμετώπιση του Ιράν».

Πριν από λίγες μέρες, ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρ. Τ. Ερντογάν, δήλωσε ότι η κυβέρνησή του θα ήθελε καλύτερες σχέσεις με το Ισραήλ και ότι οι διμερείς συνομιλίες σε επίπεδο υπηρεσιών πληροφοριών συνεχίζονται. «Εχουμε ζητήματα με τους ανθρώπους σε ανώτερο επίπεδο (...) Αν δεν υπήρχαν ζητήματα σε υψηλό επίπεδο, οι σχέσεις μας θα μπορούσαν να είναι πολύ διαφορετικές», ανέφερε, αναγνωρίζοντας σημαντικές διαφορές που παραμένουν και χαρακτηρίζοντας «απαράδεκτη» την πολιτική του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστίνιους.

Ρόλο μεσολαβητή σε μια αναθέρμανση των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων διεκδικεί το Αζερμπαϊτζάν, του οποίου ο Πρόεδρος, Ιλχάμ Αλίεφ, φέρεται να τηλεφώνησε στον Τούρκο ομόλογό του προτείνοντάς του τρόπους και τομείς για τη βελτίωση των σχέσεων.

Πρόσφατα, επίσης, ο σύμβουλος του Ερντογάν σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, Μεσούτ Κασίν, είχε δηλώσει ότι «αν δούμε ένα "πράσινο φως" (από την άλλη πλευρά)» η αποκατάσταση των διμερών σχέσεων θα προχωρήσει επίσημα και γρήγορα, ενώ σχολίασε ότι με την εκλογή Μπάιντεν στην αμερικανική προεδρία «πολλά πράγματα θα αλλάξουν». Μεταξύ άλλων ξεχώρισε προοπτικές που ανοίγουν για συνεργασία των στρατιωτικών βιομηχανιών των δύο χωρών, ενώ δεν παρέλειψε να θίξει την Ενέργεια: «Οι Ισραηλινοί ανακαλύπτουν πετρέλαιο και αέριο. Οκέι, (αλλά) το Ισραήλ είναι 8 εκατομμύρια άνθρωποι. Πού μπορούν να το πουλήσουν αυτό το πετρέλαιο και το αέριο; Η μεγαλύτερη αγορά (στην περιοχή) είναι η Τουρκία και η Τουρκία μέσω ενός αγωγού είναι και διάδρομος για την αγορά της ΕΕ...».

Την ίδια στιγμή, Τούρκοι αναλυτές αναγνωρίζουν ότι «είναι πιο δύσκολο να εντοπίσει κανείς το κίνητρο του Ισραήλ για μια (ενδεχόμενη) βελτίωση των σχέσεών του με την Τουρκία», τονίζοντας ωστόσο ότι «Τουρκία και Ισραήλ έχουν συγκλίνοντα συμφέροντα στη Μέση Ανατολή, ειδικά όσον αφορά την αναχαίτιση της δύναμης και της επιρροής του Ιράν...». Αρθρογραφία σε ναυαρχίδες του αστικού Τύπου, όπως η «Σαμπάχ», επαναφέρει μια σειρά στιγμιοτύπων από παλιότερες προσπάθειες των Τούρκων να αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη διευθέτηση του Παλαιστινιακού, προσδοκώντας ευρύτερη αναβάθμιση του ρόλου τους στην περιφέρεια. Στόχος της Τουρκίας είναι να παζαρέψει όχι απλά τη συνεργασία της με το Τελ Αβίβ αλλά και τη συνεργασία της με όσους ενδιαφέρονται αυτή να προχωρήσει, όπως οι ΗΠΑ, που θα ωφελούνταν από την επαναπροσέγγιση δύο συμμάχων τους.