Με τις ψήφους της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ να δηλώνει «παρών» ψηφίστηκε χτες στην Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών το οποίο προβλέπει την «ενίσχυση των πόρων» του ΔΝΤ με 2 δισ. ευρώ, συνδράμοντας τη «συνεισφορά του στις τρίτες και πιο φτωχές χώρες»!

Το νομοσχέδιο έχει τίτλο «Κύρωση της υπ' αρ. 11428-(97/6) απόφασης της 27ης Ιανουαρίου 1997 του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, σχετικά με τις Νέες Διευθετήσεις Δανεισμού (New Arrangements to Borrow - NAB)».

Το 2010 είχε συμφωνηθεί η προσχώρηση νέων μελών, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, στο σύστημα των Νέων Διευθετήσεων Δανεισμού του ΔΝΤ. Η σχετική συμφωνία με την Ελλάδα δεν προχώρησε λόγω των δημοσιονομικών. Σήμερα και αφού, κατά την κυβέρνηση και τον υπουργό Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρα, η χώρα έχει μπει σε τροχιά ανάκαμψης, ήρθε η ώρα της επικύρωσης της συμφωνίας, της οποίας το ζητούμενο είναι η αναβάθμιση της θέσης της αστικής τάξης στο ξεζούμισμα των λαών.

Εξάλλου, όπως ανέφερε ο Χρ. Σταϊκούρας, στους στόχους του νομοσχεδίου για τη μετατροπή της χώρας «από δανειολήπτη σε πιστωτή του ΔΝΤ» «είναι η τόνωση της αξιοπιστίας και η ενδυνάμωση του κύρους της χώρας αλλά και η ενίσχυση της εμπιστοσύνης εταίρων, θεσμών, αγορών και επενδυτών προς την ελληνική οικονομία».

Ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε «παρών», με τον εισηγητή του, Β. Κόκκαλη, να εξηγεί ότι «η αξιωματική αντιπολίτευση θα τοποθετηθεί με "παρών", αφενός διότι με τα χρήματα τα οποία θα δώσουμε σίγουρα θα βοηθηθούν τρίτες και αδύνατες οικονομικά χώρες, αφετέρου, όμως, κύριε υπουργέ, δεν έχετε παρουσιάσει αξιόπιστα επιχειρήματα, για το ποια θα είναι τα οφέλη για τη χώρα μας». Σε απλή μετάφραση, τι ακριβώς θα εισπράξει το εγχώριο κεφάλαιο.

Ο δε ειδικός αγορητής του ΚΙΝΑΛ, Β. Κατρίνης, πρότεινε με την ευκαιρία της συμμετοχής της Ελλάδας πλέον στο ΔΝΤ να αρχίσει η συζήτηση «για την αλλαγή της φιλοσοφίας» του ιμπεριαλιστικού οργανισμού. Περισσότερα «ανταλλάγματα» ζήτησαν Ελληνική Λύση και ΜέΡΑ25 καταψηφίζοντας το νομοσχέδιο.

Το ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο καθώς, όπως ανέδειξε η ειδική αγορήτριά του, Διαμάντω Μανωλάκου, όσο και αν προσπάθησαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιποί να εξωραΐσουν τον ρόλο και τον χαρακτήρα του ΔΝΤ, «είναι πολύ πικρή η σχέση του ελληνικού λαού με το ΔΝΤ από την εποχή των μνημονίων, που τυπικά έληξαν, ουσιαστικά παραμένουν». «Τα μέτρα του σκληρά, απάνθρωπα, βαθιά αντιλαϊκά, ευνοούν τη φτώχεια και εξαθλίωση στους πολλούς, από τη μια, για την κερδοφορία ευρωπαϊκών και αμερικανικών μονοπωλίων, από την άλλη», τόνισε, για να διερωτηθεί: «Με αυτήν τη συμμετοχή θα εξασφαλιστούν τα αντιπλημμυρικά που έχει ανάγκη η χώρα; Θα υπάρξει πρόληψη και προστασία από φωτιές, πλημμύρες, σεισμούς; Θα ενισχυθεί ο δημόσιος τομέας της Υγείας, τα δημόσια νοσοκομεία που με τη σημερινή τους απεργία οι νοσοκομειακοί γιατροί ακριβώς αυτά ζητούν; Θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα στα σχολεία, η ακρίβεια ή άλλες λαϊκές ανάγκες; Οχι φυσικά, γιατί στη φύση του καπιταλιστικού συστήματος, των αστικών κυβερνήσεων και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών αυτές οι ανάγκες πνίγονται και καταποντίζονται. Το έδειξαν και τα τρία μνημόνια, και οι κυβερνήσεις που τα υπέγραφαν».

«Η ενίσχυση και συμμετοχή στο ΔΝΤ για να ληστεύει τον πλούτο των χωρών, τον κόπο και ιδρώτα των λαών είναι βλαβερή και τοξική για τον λαό μας. Γι' αυτό και καταψηφίζουμε», κατέληξε.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος Νίκος Καραθανασόπουλος ανέφερε ότι το ΔΝΤ είναι το «οικονομικό γεράκι» του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος και γι' αυτό παρεμβαίνει με αποφασιστικότητα στις καπιταλιστικές κρίσεις για να χρηματοδοτήσει καπιταλιστικές οικονομίες που βρίσκονται σε δυσκολία και η χρηματοδότηση αυτή γίνεται με επαχθείς, βαρύτατα αντιλαϊκούς όρους και μέτρα, τα οποία δεν έχουν προσωρινό χαρακτήρα αλλά διαχρονικό και επί της ουσίας διαμορφώνουν μηχανισμούς αναπαραγωγής μιας πολύ φτηνής εργατικής δύναμης. Επισήμανε ότι σε αυτό το πλαίσιο, το Ταμείο μαζί με την ΕΕ διαμόρφωσαν τα τρία μνημόνια, με στόχο να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων. Σχολιάζοντας την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει έναν διαχωρισμό ανάμεσα σε «καλούς» και «κακούς» ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς σημείωσε ότι το θέμα δεν είναι αν ο λαός θα χάσει μέσα από τη φορολογία και τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα ή μέσα από τη μείωση των δαπανών. Οσο για τα περί «αναβάθμισης» από συμβάσεις όπως αυτή, τόνισε ότι «ούτε αναβαθμίζει, όπως εμφανίζουν, την ελληνική οικονομία. Γιατί, τι είδους αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας είναι όταν οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν δύο ή τρεις ώρες, να δουλεύουν χωρίς ωράριο μέσα από την κατάργηση του 8ωρου, να δουλεύουν με μισθούς πείνας και εξαθλίωσης;». Κατέληξε καλώντας τους εργαζόμενους σε οργάνωση της πάλης σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.