«Καμία κυβέρνηση δεν έχει ικανοποιήσει το πάγιο αίτημά μας για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, αύξηση του στόλου. Τόσο η κυβέρνηση ΝΔ όσο και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζουν τις "χορηγίες" ασθενοφόρων από "ευεργέτες" ως το μαγικό ραβδί. Ομως από τα 57 ασθενοφόρα που "δώρισαν", τα περισσότερα παρουσιάζουν συχνές βλάβες και κάνουν μέχρι και ένα μήνα να επισκευαστούν στα ιδιωτικά συνεργεία, ενώ δεν προσλήφθηκε ούτε ένας εργαζόμενος. Ο υπόλοιπος στόλος χρονολογείται από το 2004, με ασθενοφόρα να μένουν στη μέση του δρόμου, είτε με ασθενή μέσα, είτε περιμένοντας να πάρουν τον ασθενή. Στο συνεργείο του ΕΚΑΒ επικρατεί η ίδια εικόνα εγκατάλειψης, καθώς κι εκεί οι εργαζόμενοι είναι σαφώς λιγότεροι από τις πραγματικές ανάγκες, υπάρχουν ελλείψεις σε εξοπλισμό, σύγχρονες υποδομές. Χάρη στο φιλότιμο και την υπερεργασία των εργαζομένων κυκλοφορούν ακόμη κι αυτά τα λίγα ασθενοφόρα.

Το κενό σε πληρώματα και ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ διαρκώς μεγαλώνει, όπως μεγαλώνει και το πεδίο κερδοφορίας για τον ιδιωτικό τομέα επείγουσας ιατρικής».

Τα παραπάνω είναι μερικά απ' όσα κατήγγειλαν εργαζόμενοι του ΕΚΑΒ στον Θανάση Παφίλη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτή του Κόμματος, στο πλαίσιο περιοδείας που πραγματοποίησε προχτές στις κεντρικές υπηρεσίες του Εθνικού Κέντρου Αμεσης Βοήθειας. Αντίστοιχη εικόνα υποστελέχωσης, υποχρηματοδότησης και εγκατάλειψης μετέφεραν οι εργαζόμενοι στο τηλεφωνικό κέντρο «όπου το προσωπικό επαρκεί μόνο για τις 9 από τις 15 γραμμές τηλεφωνητών και η εντατικοποίηση έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο».

Την ίδια στιγμή οι επαγγελματικές ασθένειες στα πληρώματα θερίζουν, «σακατεμένοι άνθρωποι στα 50 τους, γυναίκες που κατεβάζουν και ανεβάζουν σε σκάλες υπέρβαρους ανθρώπους. Σκληρή δουλειά», λένε. Παρ' όλα αυτά, το πάγιο αίτημά τους για την ένταξή τους στα ΒΑΕ «όλες οι κυβερνήσεις απέφυγαν και να το ακουμπήσουν. Και όμως είμαστε οι πρώτοι που αντιμετωπίζουν το συμβάν. Και ο αγώνας των πληρωμάτων για να μεταφέρουν ζωντανούς τους ανθρώπους στα νοσοκομεία είναι τιτάνιος και ψυχοφθόρος. Γινόμαστε αποδέκτες βίας γιατί ο άλλος που αγωνιά για τον άνθρωπό του δεν ξέρει την αιτία που το ασθενοφόρο καθυστερεί».

Τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων ανέδειξε ο Θανάσης Παφίλης, τονίζοντας πως «για να αναπληρωθεί ο στόλος του ΕΚΑΒ χρειάζονται μόνο 6,5 εκατομμύρια ευρώ. Κι όμως δεν τα δίνουν. Ο κόσμος πεθαίνει και η επείγουσα βοήθεια που έχει ανάγκη ο λαός θεωρείται "κόστος προς εξορθολογισμό", όπως και η πρόληψη, η θεραπεία και η αποκατάσταση. Αυτή τη χρεοκοπημένη πολιτική των χορηγιών και της ιδιωτικοποίησης υπηρετούν όλα τα αστικά κόμματα. Ακόμη και στην πανδημία η έγνοια τους είναι η επιτάχυνση του "νέου ΕΣΥ", δηλαδή "παίρνεις ό,τι πληρώνεις", κλείνοντας κι άλλα νοσοκομεία, κλινικές, τμήματα, με επέκταση των ΣΔΙΤ, διεύρυνση της εργασιακής ομηρίας και της ανακύκλωσης της ανεργίας, με ασθενείς πελάτες», ανέφερε συνομιλώντας με τους εργαζόμενους.

Οι τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό, μέσα και υλικοτεχνική υποδομή αναδείχτηκαν και κατά τη διάρκεια της περιοδείας του Γιώργου Λαμπρούλη, βουλευτή του ΚΚΕ, στο νοσοκομείο «Μεταξά» στον Πειραιά.

Χαρακτηριστικές άλλωστε της υποβάθμισης του μεγαλύτερου ογκολογικού νοσοκομείου της χώρας είναι οι καθημερινές εικόνες ντροπής, με καρκινοπαθείς να συνωστίζονται με τις ώρες στην είσοδο του νοσοκομείου ώστε να κάνουν rapid test για την εισαγωγή τους ή για να πάνε στην «κλινική μιας μέρας» (εκεί που γίνονται οι χημειοθεραπείες). Η διαδικασία διαρκεί περίπου δύο ώρες και οι ασθενείς παραμένουν όρθιοι και νηστικοί (λόγω των εξετάσεων), στο κρύο και στη βροχή. Ο Γολγοθάς τους μάλιστα δεν τελειώνει εκεί. Η επόμενη δοκιμασία είναι στην «κλινική μιας μέρας». Οι ασθενείς στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλον στον θάλαμο, που δεν έχει ούτε καρέκλες, περιμένοντας να δουν τον γιατρό τους και να κάνουν τη χημειοθεραπεία τους... Μια κατάσταση, δηλαδή, που μόνο εγκληματική μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς πρόκειται για ανθρώπους που δίνουν κυριολεκτικά μάχη για τη ζωή τους και αναγκάζονται να περνούν από αυτές τις απάνθρωπες διαδικασίες λόγω της κυβερνητικής πολιτικής και των ελλείψεων σε προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που οι εργαζόμενοι έδωσαν στον βουλευτή, από τις 801 συνολικά οργανικές θέσεις με βάση το οργανόγραμμα του 2012, δηλαδή πολύ πιο πίσω από τις σημερινές ανάγκες, υπολογίζεται ότι αυτήν τη στιγμή είναι καλυμμένες λιγότερες από 750.

Οπως ανέφερε η προϊσταμένη του Νοσηλευτικού Τμήματος, από τις 428 οργανικές θέσεις αυτήν τη στιγμή είναι καλυμμένες οι 300, αλλά πρόκειται για πλασματικό νούμερο, καθώς σε αυτό συμπεριλαμβάνονται αποσπάσεις, μετακινήσεις και εγκυμοσύνες. Την ίδια ώρα, αρκετοί εργαζόμενοι είναι σε διαδικασία συνταξιοδότησης.

Στη ΜΕΘ, όπως κατήγγειλαν οι εργαζόμενοι, τα 6 κρεβάτια έγιναν 11, όμως δεν αυξήθηκε το προσωπικό. Για τα 6 κρεβάτια υπήρχαν 21 άτομα προσωπικό, ενώ για τα 11 κρεβάτια οι εργαζόμενοι έγιναν 23 και θα έπρεπε να είναι 40.

Ενδεικτικά είναι και τα όσα επικρατούν στην Παθολογική, που είναι και η «καρδιά» του νοσοκομείου. Συνολικά υπάρχουν 24 ογκολογικά κρεβάτια και 85 χημειοθεραπευτικά - ογκολογικά, δηλαδή 109 κρεβάτια με 4 μόνιμους γιατρούς, 15 ανειδίκευτους και 1 επικουρικό. Μάλιστα, όπως αναφέρθηκε, ο υπεύθυνος της Παθολογικής Κλινικής έχει κάνει καταγγελία για μη ασφαλή λειτουργία της Κλινικής.

Τα προβλήματα αυτά τα επιβεβαίωσε και ο διοικητής του νοσοκομείου σε συνάντηση που είχε με τον Γ. Λαμπρούλη. Μάλιστα, επεσήμανε ότι ο χρόνος αναμονής για χειρουργεία είναι δύο χρόνια.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ τόνισε ότι πρόκειται για συνειδητή στρατηγική πολιτική όχι μόνο της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και των προηγούμενων που βάζουν την υγεία του λαού στο ζύγι κόστους - οφέλους, υπονομεύουν και συρρικνώνουν το δημόσιο σύστημα Υγείας, για να αφήσουν χώρο να αλωνίζουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι βαθαίνοντας την εμπορευματοποίηση της Υγείας, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Είναι χαρακτηριστικά όσα ανέφερε υγειονομικός που εργάζεται στη μονάδα ΜΕΘ, τονίζοντας ότι ένας γιατρός παίρνει μηνιαίο μισθό όσο το κόστος μιας μέρας νοσηλείας σε ένα ιδιωτικό Covid Νοσοκομείο, αναδεικνύοντας ότι αντί για πραγματική επίταξη η κυβέρνηση επέλεξε να εξασφαλίσει περισσότερα κέρδη στους επιχειρηματικούς ομίλους.