Τυπικά, η Διάσκεψη ήταν λιβυκή πρωτοβουλία και είχαν προσκληθεί να συμμετάσχουν κυρίως γειτονικές προς τη Λιβύη χώρες καθώς και οι χώρες που συμμετέχουν στη «Διαδικασία του Βερολίνου» (Αίγυπτος, Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ηνωμένο Βασίλειο, Κατάρ, Κίνα, Ολλανδία, Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Αλγερία, Μάλτα, Νίγηρας, Σουδάν, Τσαντ και Τυνησία), συν οργανισμοί όπως Αραβικός Σύνδεσμος, Αφρικανική Ενωση, ΕΕ και Ηνωμένα Εθνη.

Είχε ως βασικά θέματα στην ατζέντα την «ισορροπημένη και σταδιακή» αποχώρηση των ξένων μισθοφόρων και στρατευμάτων - με την υπουργό Εξωτερικών της Λιβύης να δηλώνει ότι αποτελούν παράγοντα αποσταθεροποίησης για τη Λιβύη και την ευρύτερη περιοχή - την ένωση όλων των λιβυκών ένοπλων «μη τρομοκρατικών» οργανώσεων στις δυνάμεις ασφαλείας και τον στρατό της χώρας, τη διατήρηση της συμφωνίας εκεχειρίας που είχε ανακοινωθεί τον Οκτώβρη του 2020, ενώ σύμφωνα με το προσχέδιο απόφασης που επικαλέστηκε χτες το πρακτορείο «Associated Press», προτείνεται η δημιουργία μιας διεθνούς οργάνωσης ή φορέα που θα βοηθήσει τη λιβυκή μεταβατική κυβέρνηση να «επιλύσει» τα ζητήματα αυτά.

Ο Λίβυος μεταβατικός πρωθυπουργός Αμπντούλ Χαμίντ Ντμπεϊμπά εμφανίστηκε αισιόδοξος για την πορεία της χώρας, αναφέροντας ότι οι Λίβυοι με αυτήν τη Διάσκεψη επιλέγουν «την ειρήνη και τη σταθερότητα». Πρόσθεσε πως η Τρίπολη εμφανίζεται ξανά ως σύμβολο ενότητας, ως μία ενιαία πρωτεύουσα και πως οι προεδρικές εκλογές της 24ης Δεκέμβρη θα γίνουν στην ώρα τους.

Σημειωτέον την Τετάρτη, ένα 24ωρο πριν από τη Διάσκεψη, η βοηθός του γγ του ΟΗΕ για Πολιτικές Υποθέσεις, Ρόζμαρι Ντι Κάρλο, μετέβη στη Βεγγάζη της ανατολικής Λιβύης συναντώντας τον αρχηγό του «Λιβυκού Εθνικού Στρατού», στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ.

Την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας, συνοδευόμενος από τον υφυπουργό Εξωτερικών Κ. Φραγκογιάννη, στην προσπάθεια των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων να διευρύνουν τη διείσδυσή τους στην ευρύτερη περιοχή, στην κόντρα με άλλα κεφάλαια, διεκδικώντας μεγαλύτερα κομμάτια από την καπιταλιστική λεία.

Στην παρέμβασή του στη Διάσκεψη, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, ο υπουργός Εξωτερικών υπογράμμισε την ανάγκη εφαρμογής των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας (1970, 2570 και 2571) που αφορούν, μεταξύ άλλων, στο εμπάργκο όπλων (ως γνωστόν η Ελλάδα συμμετέχει ενεργά στην ευρωενωσιακή αεροναυτική επιχείρηση «Ειρήνη», στέλνοντας πλοία και αεροσκάφη στην περιοχή με πρόσχημα την επιτήρησή της). Επιπλέον, κυβερνητικές πηγές θύμιζαν ότι «η Ελλάδα συνεισφέρει στην ανοικοδόμηση των θεσμών της Λιβύης, αρχής γενομένης από την εκπαίδευση της Λιβυκής Ακτοφυλακής, η οποία έχει ξεκινήσει, στο πλαίσιο ευρύτερης ευρωπαϊκής προσπάθειας, ήδη από το 2015». Ακόμα, η κυβέρνηση «έχει εκφράσει την ετοιμότητά της να συμμετάσχει στον μηχανισμό επιτήρησης της κατάπαυσης του πυρός των Ηνωμένων Εθνών καθώς και στην αποναρκοθέτηση με την προσφορά σχετικού εξοπλισμού».

Με το πέρας της Συνόδου, ο Δένδιας δήλωνε ότι «η Ελλάδα σήμερα, παρά τις φιλότιμες, πρέπει να πω, προσπάθειες της Τουρκίας, επιστρέφει στη διαδικασία ομαλοποίησης στη Λιβύη», εμφανίζοντας ως «απαραίτητες ενέργειες» «πρώτον, τη διενέργεια εκλογών, ελεύθερων εκλογών και, δεύτερον, την αποχώρηση των μισθοφόρων και των ξένων στρατευμάτων από τη Λιβύη».

Την ίδια ώρα, στο πλαίσιο της «θετικής ατζέντας» που αναπτύσσουν με την τουρκική αστική τάξη, ο υφυπουργός Φραγκογιάννης συναντήθηκε στην Τρίπολη με τον ομόλογό του Σεντάντ Ονάλ, όπου «έγινε ανασκόπηση της μέχρι τώρα προόδου της θετικής ατζέντας, ενώ συμφωνήθηκε να πραγματοποιηθεί νέα συνάντηση των δύο στην Αθήνα εντός του Νοέμβρη».

Ολα αυτά σε στενό συντονισμό με τους Αμερικανούς. Διόλου τυχαία ανάρτηση του πρέσβη Τζ. Πάιατ, σύμφωνα με την οποία παρούσες στην Τρίπολη ήταν και οι ΗΠΑ (συγκεκριμένα, η αναπ. βοηθός υπουργός Yael Lempert, αρμόδια για θέματα Εγγύς Ανατολής, συνοδευόμενη από τον πρέσβη τους στη Λιβύη, Richard Norland), «μαζί με τους υπουργούς Δένδια και Φραγκογιάννη, οικοδομώντας πάνω στις εξαιρετικές συζητήσεις για θέματα της Λιβύης με τον υπουργό Εξωτερικών που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη εβδομάδα στην Ουάσιγκτον στο πλαίσιο του Στρατηγικού Διαλόγου».

Παραπέρα, στην ενίσχυση άλλου ενός ΝΑΤΟικής κοπής άξονα στη ζώνη της Ανατ. Μεσογείου, ο Δένδιας είχε, στο περιθώριο της Συνόδου, μια «εγκάρδια συνάντηση» με τον Αιγύπτιο ομόλογό του S. Shoukry.

Στο μεταξύ, στο περιθώριο της Συνόδου των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες (βλ. ρεπορτάζ σε διπλανή στήλη), ο υπουργός Αμυνας, Ν. Παναγιωτόπουλος, είχε χτες «σύντομη συνάντηση», όπως αναφέρεται αρμοδίως, με τον Τούρκο ομόλογό του Χουλουσί Ακάρ, κατόπιν αιτήματος του Τούρκου υπουργού, χωρίς πάντως να γίνει γνωστός ο λόγος της συνάντησης.

Οπως αναφέρεται από το ελληνικό υπουργείο Αμυνας, ο Παναγιωτόπουλος υπογράμμισε ότι «είναι χρήσιμη η διατήρηση ανοικτών διαύλων επικοινωνίας ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, αλλά για να γίνουν βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση απαιτείται βελτίωση του κλίματος και τήρηση των αρχών καλής γειτονίας». Εξάλλου, τόνισε «τη σημασία του σεβασμού της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της προσήλωσης στο Διεθνές Δίκαιο, που αποτελούν την αδιαμφισβήτητη εγγύηση για τη διαμόρφωση συνθηκών ειρήνης, ασφάλειας, σταθερότητας στην περιοχή».