Eurokinissi

Θα έδινε το «παρών» στη μεγάλη γιορτή της νεολαίας. Θα ύψωνε τη γροθιά του μετά το πέρας της μεγάλης συγκέντρωσης του Σαββάτου...

Θα γέμιζε με περηφάνια αντικρίζοντας το Φεστιβάλ της ΚΝΕ να έχει γίνει το μεγαλύτερο πολιτιστικό και πολιτικό γεγονός της νεολαίας της χώρας μας, και θα χαμογελούσε, ήσυχα και απλά, ξέροντας ότι και αυτός από τα πρώτα κιόλας Φεστιβάλ έχει βάλει από το δικό του μετερίζι, αυτό της Τέχνης, το δικό του λιθαράκι... Ο λόγος για τον Κώστα Καζάκο, που «έφυγε» πρόσφατα από τη ζωή σκορπώντας μεγάλη θλίψη για τον χαμό του. Και μπορεί να απουσίαζε, αλλά ήταν σαν να είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά παρών... Στο γιγαντοπανό που καλωσορίζει τους χιλιάδες επισκέπτες του Φεστιβάλ με τη μορφή του, στο όμορφο βίντεο που ετοίμασε η ΚΝΕ προς τιμήν του, στις αναφορές στο μουσικό αφιέρωμα για τον Καμπανέλλη από τους ομότεχνούς του, τον Γιάννη Μπέζο, τους μουσικούς που με τους περισσότερους είχε μοιραστεί τη σκηνή στην τελευταία του παρουσία με τη μουσικοθεατρική παράσταση «Πώς να σωπάσω...».

«Ο άνθρωπος δεν θέλει απλά να επιβιώνει. Θέλει να φτιάξει μια ζωή που θα του δίνει την ευκαιρία να αναπτύξει την προσωπικότητά του, να γίνει Ανθρωπος. Αυτά κατακτούνται. Δεν χαρίζονται. Πρέπει να είσαι αγωνιζόμενος άνθρωπος για να κατακτήσεις όσα περιέχονται σε αυτήν τη μαγική λέξη, Ανθρωπος. Ανθρωπος σημαίνει Αγώνας ανυποχώρητος μέχρι την τελευταία πνοή...».

Το βίντεο ολοκληρώθηκε με αρχειακό υλικό από «Το μεγάλο μας τσίρκο». Αυτήν τη μοναδική παράσταση που ανέβασε με την Τζένη Καρέζη σε κείμενα Καμπανέλλη, μουσική Ξαρχάκου και με τον Νίκο Ξυλούρη στο τραγούδι. Μια παράσταση που εξελίχθηκε σε πολιτικό γεγονός ενάντια στη χούντα, με τα μηνύματά της να αντέχουν ακόμα: «Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι, η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή...».