Οπως τόνισε η Μ. Κομνηνάκα, με το νομοσχέδιο η ΝΔ σήμερα αξιοποιεί το ίδιο το σκάνδαλο των υποκλοπών, στο οποίο άμεσα εμπλέκεται, για να εισάγει ακόμα πιο αντιδραστικές ρυθμίσεις σε βάρος του λαού και των δικαιωμάτων του. «Δηλαδή, επιβεβαιώνεται αυτό που έγκαιρα ανέδειξε το ΚΚΕ, ότι όλη η συζήτηση για τις υποκλοπές αξιοποιείται για να προωθηθούν νέα αντιδραστικά μέτρα με τη δημοκρατική πάντα νομιμοποίηση και ενίσχυση του κράτους, των υπηρεσιών παρακολούθησης και καταστολής».

Ετσι, όπως σημείωσε, η κυβέρνηση αναβαθμίζει τον ρόλο της ΕΥΠ και της Αντιτρομοκρατικής στο όνομα της «εθνικής ασφάλειας», όρο με τον οποίο συμφωνούν τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΠΑΣΟΚ και που στην πραγματικότητα αφορά «τα στρατηγικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης στον σφοδρό διεθνή ανταγωνισμό, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και λυκοφιλίες με ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, την επικίνδυνη εμπλοκή στον πόλεμο, στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και σχεδιασμούς». Αφορά «όχι μόνο τον εξωτερικό εχθρό, όπως αυτός ορίζεται και με βάση τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των συμμάχων σας, αλλά αφορά σταθερά και τον ίδιο τον εχθρό λαό, το λαϊκό κίνημα».

Διευρύνεται περαιτέρω και η παρακολούθηση για λόγους διακρίβωσης και άλλων εγκλημάτων, προσθέτοντας σε αυτές πλήθος αδικήματα του Ποινικού Κώδικα. Για την ακρίβεια η πλειοψηφία των κεφαλαίων του Ποινικού Κώδικα εισάγονται ως λόγοι άρσης του απορρήτου.

Για τα πολιτικά πρόσωπα και η υποτιθέμενη ειδική διαδικασία που θα προβλέπεται επιβεβαιώνει και εδώ ότι όλοι είναι υπό παρακολούθηση για λόγους εθνικής ασφάλειας.

Ως προς την πολυσυζητημένη ενημέρωση του παρακολουθούμενου, η Μ. Κομνηνάκα ανέφερε ότι πρόκειται για εμπαιγμό, αφού «αυτή η ενημέρωση θα γίνεται υπό τη γνωστή και για χρόνια "δοκιμασμένη" προϋπόθεση ότι δεν διακυβεύεται ο σκοπός για τον οποίο διατάχθηκε η άρση». Μάλιστα, ο θιγόμενος θα ενημερωθεί, αν ποτέ γίνει αυτό, μετά από 3 χρόνια.

Για τα κατασκοπευτικά λογισμικά και συσκευές και τις ρυθμίσεις της δήθεν απαγόρευσης της εμπορίας και διάθεσής τους, υπογράμμισε ότι αυτή η «απαγόρευση» προφανώς δεν αφορά το ίδιο το κράτος, που μπορεί κανονικά να προμηθεύεται και να χρησιμοποιεί λογισμικά και συσκευές, ενώ με βάση και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τα μέσα αυτά όχι απλά δεν απαγορεύονται, αλλά με τον πλέον επίσημο τρόπο νομιμοποιούνται στα χέρια των κρατικών αρχών και μυστικών υπηρεσιών. «Δίνετε τα κλειδιά στην ΕΥΠ και αυτή θα αποφασίζει ποια λογισμικά - συσκευές είναι "απαγορευμένα" και ποια όχι. Ετσι το κράτος θα ανοιγοκλείνει τις "πόρτες" διακίνησης λογισμικών και συσκευών, ανάλογα και με τους ανταγωνισμούς με άλλα κράτη, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και συμμαχίες».