Στην εκδήλωση μίλησε ο Βασίλης Τομπουλίδης, υποψήφιος βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης. Παρεμβάσεις έγιναν από τον Θανάση Κουτσουρά, υποψήφιο βουλευτή Α' Θεσσαλονίκης, και την Ασημίνα Ξηροτύρη, υποψήφια βουλευτή Επικρατείας.

«Η κατάσταση που έχουν διαμορφώσει τα κόμματα που κυβέρνησαν, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, στη λαϊκή στέγη μπορεί να γίνει ακόμα ένα κριτήριο ψήφου για την ενίσχυση του ΚΚΕ και στις εκλογές της 21ης Μάη», σημείωσε ο Βασίλης Τομπουλίδης. Σημείωσε ότι «το δυσβάσταχτο κόστος της στέγασης, σε συνδυασμό με τους χαμηλούς μισθούς, την ανεργία, την υποαπασχόληση και την επίθεση στο λαϊκό εισόδημα, φέρνει χιλιάδες νοικοκυριά αντιμέτωπα με μια πολύ σκληρή πραγματικότητα: Το ενοίκιο ή η δόση του δανείου απορροφά το μεγαλύτερο μέρος του μισθού, αφήνοντας τους εργαζόμενους να πασχίζουν να βγάλουν τον κάθε μήνα και να καλύψουν τις άλλες στοιχειώδεις ανάγκες τους με ψίχουλα.

Το στεγαστικό πρόβλημα οξύνεται και από τον στόχο του κεφαλαίου για την κερδοφόρα ανάπτυξη του "τουρισμού πόλεων" (city-break), όλο τον χρόνο. Η επιδίωξη από κυβερνήσεις και δημοτικές αρχές (σε σύμπνοια ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) για την ανάδειξη της Θεσσαλονίκης σε τουριστικό και εμπορικό κέντρο επιδρά αρνητικά στις λαϊκές ανάγκες για στέγαση και όχι μόνο από τη σκοπιά της αύξησης της βραχυχρόνιας μίσθωσης ή των τουριστικών καταλυμάτων σε βάρος της κατοικίας. Τα εκτεταμένα προγράμματα αναπλάσεων σε φιλέτα γης που παραδίδονται στο κεφάλαιο (π.χ. ΔΕΘ, παραλιακό μέτωπο κ.λπ.), προσαρμόζουν χρήσεις γης και δόμηση στα μέτρα των επενδυτών.

(...) Σε συνθήκες συρρίκνωσης των εισοδημάτων, ανατιμήσεων και ακρίβειας, αυξήσεων - φωτιά στους λογαριασμούς της Ενέργειας, το κόστος της ενοικίασης επίσης της φοιτητικής στέγης εκτινάσσεται ακόμα και πάνω από 30% στη Θεσσαλονίκη, σε σχέση με πέρυσι. Ενδεικτικά, στο κέντρο και στην Ανω Πόλη, γκαρσονιέρες και στούντιο του ενός δωματίου κατά κύριο λόγο, 20 - 30 τ.μ., ξεκινούν από 320 ευρώ και φτάνουν μέχρι και τα 500 ευρώ. Την ίδια στιγμή οι ελάχιστες και εγκαταλελειμμένες στο έλεος της υποχρηματοδότησης φοιτητικές εστίες μετά βίας επαρκούν για το 9% των φοιτητών που σπουδάζουν σε άλλη πόλη. Στη Θεσσαλονίκη, οι Εστίες του ΑΠΘ καλύπτουν μόνο το 2% των αναγκών, το ΠΑΜΑΚ διαθέτει για μόλις το 1% των αναγκών, ενώ το ΔΙΠΑΕ, με περισσότερους από 15 χιλιάδες φοιτητές, διαθέτει περίπου 200 κλίνες».

Τόνισε ότι «η πραγματική διέξοδος για τον λαό προϋποθέτει σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου, περνάει μέσα από την εργατική - λαϊκή πάλη για κατάργηση των πλειστηριασμών, για ουσιαστικά μέτρα ενίσχυσης του λαϊκού εισοδήματος και ανακούφισης από το κόστος της στέγης, προγράμματα λαϊκής στέγης με ευθύνη και χρηματοδότηση από το κράτος, φθηνά και ασφαλή σπίτια για όλο τον λαό», είπε χαρακτηριστικά περιγράφοντας την πρόταση του ΚΚΕ.

Στους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών στάθηκε στην παρέμβασή του ο Θανάσης Κουτσουράς. Οπως είπε, «η επιλογή τους, να αφήσουν τη λαϊκή κατοικία έρμαιο στα "κοράκια", είναι συνειδητή επιλογή στήριξης των τραπεζιτών και των συμφερόντων τους. Εμείς είμαστε στην άλλη πλευρά. Στην πλευρά των πολλών. Και με το σύνθημα "Τα σπίτια του λαού τα σώζει ο λαός!".

Γιατί αν υπάρχει μια "ασπίδα" για τη λαϊκή κατοικία από τράπεζες, "κοράκια" και επιχειρηματικούς ομίλους, είναι ο μαζικός αγώνας για να μη χάσει κανείς το σπίτι του. Μπροστά στις εκλογές προβάλλει πιο καθαρά: Μπλε, ροζ και πράσινος πλειστηριασμός ή όλοι μαζί με ισχυρό ΚΚΕ, για τη σωτηρία των σπιτιών και της ζωής μας. Σ' αυτό το δίλημμα καμία δεύτερη σκέψη, κανένας ενδοιασμός δεν χωράει».

Στη χώρα μας το κράτος δεν είχε ποτέ έναν εθνικό σχεδιασμό με τους απαραίτητους πόρους και ρυθμίσεις για λαϊκή στέγη, σημείωσε η Ασημίνα Ξυροτύρη, κάνοντας μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική ανάδρομη της κατάστασης στη χώρα μας αναφορικά με τη λαϊκή κατοικία, αναδεικνύοντας πως η κοινωνική κατοικία, παρά τις τεράστιες λαϊκές ανάγκες, δεν αναπτύχθηκε ποτέ, ούτε στην ελάχιστη κλίμακα.

Μεταξύ άλλων ανέφερε: «Τη μεγάλη μείωση των εισοδημάτων από το 2009 ακολούθησε το τεράστιο πρόβλημα και ισχυρό χτύπημα στη λαϊκή κατοικία, οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας. Σήμερα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ διαγωνίζονται για τα ημίμετρα και τις παροχές, χωρίς όμως να προβλέπουν για το μεγάλο πρόβλημα της στέγασης κυρίως των νέων και των λαϊκών νοικοκυριών, ενώ τα funds καλά κρατούν. Τα λαϊκά νοικοκυριά και οι νέοι αισθάνονται με απελπισία ότι το κράτος τούς έχει εγκαταλείψει, ότι δεν υπάρχει καμία έστω και στοιχειώδης κοινωνική πρόνοια. (...) Ο ελληνικός λαός να πάρει θάρρος και δύναμη από τις καίριες, μαζικές και αποτελεσματικές κινητοποιήσεις για ακύρωση πλειστηριασμών, αποτροπή εξώσεων, για προστασία της λαϊκής κατοικίας».