Σε συμφωνία με τους εκδότες για τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του 2002 κατέληξε χτες η πλειοψηφία του ΔΣ της Ενωσης. Η συμφωνία - που θα υπογραφτεί τη Δευτέρα - περιλαμβάνει αύξηση 6% στους καταβαλλόμενους μισθούς, αλλά παραπέμπει σε επιτροπές - όπως γίνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια - τα υπόλοιπα αιτήματα (καθορισμός αμοιβής για εργασία πέρα από το 5ήμερο, επιδόματα ηλεκτρονικού υπολογιστή και πτυχίου, πνευματικά δικαιώματα, αμοιβή εργασίας για ένθετα κλπ.). Στη συμφωνία συμπεριλαμβάνεται επίσης η «δέσμευση» των εκδοτών ότι δε θα προχωρήσουν σε... μαζικές απολύσεις, ότι θα... εφαρμόσουν όσα προβλέπουν οι νόμοι για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων και ότι θα... εφαρμόσουν επίσης τις ήδη υπάρχουσες ΣΣΕ που ρυθμίζουν τις εργασιακές σχέσεις. Τη στιγμή που τα μεγαλύτερα προβλήματα της πλειοψηφίας των δημοσιογράφων είναι η αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, οι χαμηλές αμοιβές και οι απολύσεις (καθεστώς γαλέρας έχει χαρακτηριστεί εύστοχα από το Ν. Καραντηνό), οι εκδότες είχαν την ευκαιρία να «καθαρίσουν», δίνοντας μόνο ένα ποσοστό αύξησης στους μισθούς...

Η συμφωνία αυτή είναι το αποτέλεσμα της υποχωρητικής στάσης που ακολούθησε η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, η οποία όχι μόνο δεν εκμεταλλεύτηκε, αλλά στην πράξη υπονόμευσε τις αγωνιστικές διαθέσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημοσιογράφων (που σε αντίθεση με την επίπλαστη εικόνα που κυριαρχεί, εργάζεται σκληρά, περισσότερες από 50 ώρες εβδομαδιαίως και αμείβεται με χαμηλούς μισθούς). Επίσης, το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ συμμετείχε μεν στη Διασωματειακή Συντονιστική Επιτροπή των Ενώσεων εργαζομένων στον Τύπο και τα ΜΜΕ, αλλά αρνήθηκε να εκφραστεί στην πράξη η πραγματική δυναμική της ενωμένης δράσης, στη βάση των κοινών διεκδικήσεων, αλλά και κοινών διαπραγματεύσεων εκεί όπου υπάρχει κοινός εργοδότης (π.χ. ΕΣΗΕΑ - ΕΠΗΕΑ - Λιθογράφοι - Προσωπικό Πρακτορείων με τους εκδότες, ή ΕΣΗΕΑ και Ενωση Τεχνικών Ραδιοφωνίας με τους ιδιοκτήτες ραδιοφωνικών σταθμών κ.ο.κ.).

Αντίθετα, σε όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, και παρότι έγιναν δύο 24ωρες και μια 48ωρη απεργία όχι μόνο δεν πήρε τα στοιχειώδη μέτρα για την οργάνωση των αγώνων, αλλά συρρίκνωνε συνεχώς το διεκδικητικό πλαίσιο και προχωρούσε σε κινήσεις που δημιουργούσαν σύγχυση γύρω από τις πραγματικές διεκδικήσεις.

Χαρακτηριστικό είναι ότι, ενώ χτες στις 12 το μεσημέρι ήταν προγραμματισμένη η συνεδρίαση της Διασωματειακής Συντονιστικής Επιτροπής που θα αποφάσιζε την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, η ηγεσία της ΕΣΗΕΑ αποδέχτηκε πρόσκληση των εκδοτών για συνάντηση ακριβώς την ίδια ώρα, με προφανείς τις σκοπιμότητες. Ο εκπρόσωπος της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας» κατήγγειλε αυτήν τη διαδικασία και δε συμμετείχε στη χτεσινή συνάντηση, ενώ δε συμφώνησε και με τη συμφωνία, η οποία σε καμιά περίπτωση δε δίνει λύσεις στα πολλά και οξυμένα προβλήματα της πλειοψηφίας των δημοσιογράφων και ιδιαίτερα των χαμηλόμισθων. Να σημειωθεί ότι ακόμη και αυτό το αίτημα για μεγαλύτερες αυξήσεις στα χαμηλά κλιμάκια, εγκαταλείφθηκε σχεδόν από την πρώτη στιγμή. Με δεδομένη την τεράστια ψαλίδα από το 1ο μέχρι τον τελευταίο μισθό, η αρχική απόφαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ήταν για διεκδίκηση αυξήσεων από 15% στο πρώτο κλιμάκιο μέχρι αυξήσεις στο ύψος του πληθωρισμού για το τελευταίο (περίπου 700.000), έτσι ώστε η μέση αύξηση να είναι 8%. Εστω και το 6% θα έπρεπε να καταμεριστεί με αντίστοιχο τρόπο ως στοιχειώδης πράξη δικαιοσύνης. Γιατί πάνω από το 60%, που κατά κανόνα είναι οι νέοι σε ηλικία, έχουν μισθούς που είναι στην καλύτερη περίπτωση οι κατώτεροι που ορίζονται από τη ΣΣΕ.