Η ανησυχία τους μεγαλώνει από το γεγονός ότι στον ορίζοντα διακρίνονται νέες τρικυμίες: Η ευρωπαϊκή και η παγκόσμια οικονομία δείχνουν σημάδια κρίσης. Η ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία κλιμακώνεται, μαζί και η εμπλοκή της χώρας μας. Η δημοσιονομική πολιτική περνάει γρήγορα σε περιοριστικά μέτρα, για να συμμαζευτούν τα χρέη και ο πληθωρισμός. Τα δύσκολα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα δεν μπορούν να περιμένουν, για να κρατιούνται «ζεστές» οι εκταμιεύσεις του Ταμείου Ανάκαμψης. Με όλα αυτά, η «έλλειψη εμπιστοσύνης στο κράτος» δυσκολεύει τη διαχείριση και κάνει τα επιτελεία να ανεβάζουν παλμούς στο ενδεχόμενο να συμβεί κάτι χειρότερο απ' όσα ζήσαμε μέχρι τώρα. Ο,τι κι αν κάνουν, όμως, όσα ψέματα και «καθρεπτάκια» κι αν πουλήσουν, όσο κι αν προσπαθούν να πείσουν ότι δεν φταίει το κράτος αλλά κάποιοι «ανίκανοι» κρίκοι του μηχανισμού, ακόμα και σύσσωμη η κυβέρνηση, το κράτος ήταν, είναι και θα είναι εχθρικό για τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού. Γι' αυτό και ο λαός πρέπει όχι μόνο να μην το εμπιστεύεται, αλλά και να δυναμώσει την πάλη για την ανατροπή του.