Το Ισραήλ ετοιμάζει νέα επίθεση στο Ιράν, αλλά δηλώνει πως ...δεν επιθυμεί να πληγεί η σταθερότητα στην περιοχή. Πιο πριν, χτύπησε την πρεσβεία του Ιράν στη Δαμασκό, αλλά ...ξόρκισε το ενδεχόμενο να γενικευτεί ο πόλεμος. Κι όταν το Ιράν ανταπέδωσε, «διεθνολόγοι» και «αναλυτές» έσπευσαν να εξηγήσουν ότι η απάντηση ήταν «λελογισμένη» και όχι «ακραία». Την ίδια ώρα, οι Ευρωατλαντικοί σύμμαχοι του Ισραήλ (ανάμεσά τους και η ελληνική κυβέρνηση), μαζί με κάθε πολεμικό πλοίο, αεροπλάνο και πύραυλο που στέλνουν στην περιοχή, στέλνουν μαζί και μια ...«ευχετήρια κάρτα» για «να διαφυλαχτεί η περιφερειακή ασφάλεια». Η υποκρισία τους δεν έχει πάτο! Λίγο πιο πάνω, στο άλλο πολεμικό μέτωπο, το αμερικανικό Foreign Affairs έγραψε ότι Ρωσία και Ουκρανία έφτασαν το 2022 κοντά σε συμφωνία, που δεν τελεσφόρησε και έκτοτε ο πόλεμος κλιμακώνεται. Και τότε, βέβαια, περίσσευαν τα ευρωατλαντικά ευχολόγια περί «ειρήνης» και «ασφάλειας», ενώ στο παρασκήνιο κορυφωνόταν η πολεμική προετοιμασία. Τι δείχνουν όλα αυτά; Πως πίσω απ' τα παχιά λόγια υπάρχει η πραγματικότητα των τεράστιων συμφερόντων, που ανταγωνίζονται για τον έλεγχο δρόμων Ενέργειας και εμπορίου, αγορών και σφαιρών επιρροής. Και ότι οι εξελίξεις στο έδαφος αυτών των ανταγωνισμών έχουν τη δική τους δυναμική, που κάνει αδύνατη τη διατήρηση των όποιων πρόσκαιρων συμβιβασμών, ρουφώντας ακόμη περισσότερους λαούς στη δίνη του πολέμου. Αυτά τα συμφέροντα υπερασπίζονται η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ της ΝΑΤΟικής «ιερής συμμαχίας» και οι υπόλοιποι. Αυτά είναι που πρέπει να στοχεύσει με την πάλη του ο λαός, καταδικάζοντας και στις ευρωεκλογές τα κόμματα της εμπλοκής και του ΝΑΤΟικού πολέμου.