Μεγάλη είναι η ανησυχία που προκαλείται ειδικά στους πάσχοντες με μεσογειακή αναιμία και σε όσους έχουν ανάγκη από μεταγγίσεις, από τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς για αναδιαρθρώσεις στη συλλογή αίματος και στη διαχείρισή του.

Σημειωτέον, σύμφωνα με δημοσιεύματα η κυβέρνηση έχει ετοιμάσει νομοσχέδιο για την εμπορευματοποίηση του αίματος, μέσα από την ίδρυση ιδιωτικών κέντρων συλλογής πλάσματος, τη διάλυση της εθελοντικής αιμοδοσίας, προβλέποντας χρηματική ανταμοιβή σε αιμοδότες, την αφαίρεση αρμοδιοτήτων από το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας και τον ΕΟΦ και μια σειρά αλλαγές, όπως καταγγέλλει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πασχόντων από Μεσογειακή Αναιμία και Δρεπανοκυτταρική Νόσο (ΠΑΣΠΑΜΑ), χαρακτηρίζοντας το εν λόγω νομοσχέδιο «κόκκινη γραμμή και εγκληματική ενέργεια».

«Η ενδεχόμενη εφαρμογή ενός τέτοιου νόμου καταστρατηγεί τον θεσμό της εθελοντικής, μη αμειβόμενης αιμοδοσίας, απειλεί την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημόσιας υγείας», σημειώνει ο ΠΑΣΠΑΜΑ. Θυμίζει μάλιστα τους θανάτους που είχαν συμβεί από μολυσμένο αίμα πριν το 1976, όταν «η αιμοδοσία στη χώρα μας ήταν αμειβόμενη, αλλά και το πόσοι μολύνθηκαν με τον ιό HIV, ηπατίτιδας C και B, στον βωμό του κέρδους (πρόσφατο σκάνδαλο αίματος Αγγλίας)».

Πιο συγκεκριμένα, ο ΠΑΣΠΑΜΑ σημειώνει για τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης ότι προβλέπουν τη «δημιουργία Ανεξάρτητης Αρχής Αίματος, αφαιρώντας τις αρμοδιότητες από το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ).

Την αρμοδιότητα και ευθύνη για τη συλλογή, τη διάθεση και τη διαχείριση του αίματος και των συστατικών του για μετάγγιση ή / και για κλασμάτωση την παραχωρεί και σε ιδιωτικά κέντρα συλλογής πλάσματος προς κλασμάτωση, ενώ δίνει το δικαίωμα να ιδρύουν και να λειτουργούν κέντρα συλλογής αίματος προς μετάγγιση ή / και πλάσματος προς κλασμάτωση τα νομικά πρόσωπα, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης, τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (ΝΠΙΔ) των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, καθώς και τα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα».

«Αυτά σημαίνουν ότι στο ήδη πολύ κατακερματισμένο και δύσκολα ελεγχόμενο πλαίσιο όπου λειτουργούν σήμερα οι αιμοδοσίες θα προστεθούν και άλλες δομές», σχολιάζει ο Σύλλογος και συμπληρώνει:

«Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι μόλις πριν έναν μήνα ο υφυπουργός Υγείας, εντοπίζοντας ως πρόβλημα την κατακερματισμένη δομή της αιμοδοσίας, προχώρησε στον άμεσο συγκεντρωτισμό των μονάδων αίματος που συλλέγουν οι αιμοδοσίες της Αττικής στο ΕΚΕΑ, υποσχόμενος ότι με αυτόν τον τρόπο θα επιτύχει επάρκεια και ασφάλεια, εξοικονομώντας παράλληλα και σημαντικούς πόρους.

Το σχέδιο νόμου καταργεί εκείνες τις αρμοδιότητες του ΕΚΕΑ μέσω των οποίων μπορεί να ασκεί τον εποπτικό και ελεγκτικό του ρόλο, και μάλιστα σε μια περίοδο που το ΕΚΕΑ έχει ξεκινήσει τις επιθεωρήσεις των υπηρεσιών αιμοδοσίας του ιδιωτικού τομέα.

Ειδικότερα η δημιουργία δοτών πλάσματος (πλασματοδοτών) από ιδιώτες και μάλιστα κατόπιν αποζημίωσης θα υπονομεύσει την ήδη χαμηλή εθελοντική προσφορά ολικού αίματος από τους αιμοδότες στη χώρα μας, που ανέρχεται περίπου στο 65% (το υπόλοιπο 35% είναι φιλικό και συγγενικό περιβάλλον), και συνεπώς την προσφορά ερυθρών αιμοσφαιρίων τα οποία εξάγονται από το ολικό αίμα και αποτελούν τη βασική μας θεραπεία, τη θεραπεία των ατόμων με Μεσογειακή Αναιμία & Δρεπανοκυτταρική Νόσο, αλλά και την κάλυψη των αναγκών των αιματο-ογκολογικών ασθενών και όσων ανθρώπων χρειαστούν μετάγγιση αίματος».

Οπως καταγγέλλει ο ΠΑΣΠΑΜΑ, «η δημιουργία δεξαμενής (βάσης) πλασματοδοτών και, ακόμη χειρότερα, η παροχή οικονομικών κινήτρων, θα θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια του αίματος, θα μετατρέψει τους αιμοδότες ολικού αίματος σε πλασματοδότες, θέτοντας τελικά σε κίνδυνο την ίδια την αιμοδοσία, μειώνοντας την προσέλευση (αριθμό αιμοδοτών ολικού αίματος), όπως έγινε στις χώρες όπου εφαρμόστηκε, και συνεπώς την προσφορά αίματος και ερυθρών αιμοσφαιρίων, υπονομεύοντας με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο την υγεία μας αλλά και τη ζωή μας, που εξαρτάται από την τακτική μετάγγιση ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Η επάρκεια και η ασφάλεια του αίματος είναι πρωταρχικής σημασίας για τους πάσχοντες από Μεσογειακή Αναιμία και Δρεπανοκυτταρική Νόσο, ως πολυμεταγγιζόμενους ασθενείς, και δεν επιτυγχάνονται με την εμπορευματοποίηση του αίματος».