Η μεγέθυνση στην ακρίβεια, στη φτώχεια, στην ανεργία και στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, οι ανασφαλείς υποδομές με τα καθημερινά «ατυχήματα» σε σχολεία, νοσοκομεία, πανεπιστήμια, μεταφορές, η εμπορευματοποίηση και κατά συνέπεια η διάλυση της δημόσιας Παιδείας, και με τα ιδιωτικά «ιδρύματα», και της δημόσιας Υγείας με τις ΣΔΙΤ και τους επιχειρηματικούς ομίλους, η μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων νέων επιστημόνων, τα εκατοντάδες εργοδοτικά εγκλήματα κάθε χρόνο, η καταστολή και ο αντιδημοκρατικός κατήφορος σε χώρους δουλειάς και σε πανεπιστήμια, ο έλεγχος της πληροφόρησης και οι παρακολουθήσεις, η απροκάλυπτη πλέον προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών, μόλις από τις πρώτες ώρες, είναι οι περισσότερο εμφανείς πλευρές της τρέχουσας πολιτικής της κυβέρνησης.

Προφανώς, όλα τα παραπάνω αποτελούν τις οδυνηρές επιπτώσεις της εξ ορισμού αδίστακτης ταξικής πολιτικής τόσο της εγχώριας κυβέρνησης όσο και του ευρωενωσιακού «λόμπι», που υπακούει στην καπιταλιστική θεμελιώδη αντίφαση: Τα κέρδη μιας χούφτας μονοπωλίων από τη μία και από την άλλη οι ζωές μας... Οι ζωές των πολλών! Είναι πλέον φανερό ότι η εντολοδόχος - από Ευρωπαϊκή Ενωση και μεγάλο κεφάλαιο - κυβέρνηση με τους υπηρέτες της είναι στριμωγμένη, όχι βέβαια από τα λοιπά - πλην ΚΚΕ - κόμματα της Βουλής που υπερψηφίζουν το σύνολο των ταξικών νόμων, αλλά από την πραγματική αντιπολίτευση των εργαζομένων, των φοιτητών και φοιτητριών, των αγροτών, και τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις τους.

Η στήριξη με την ψήφο μας στο ΚΚΕ για την Ευρωβουλή - ανεξάρτητα από τις όποιες επιμέρους διαφορές - αντικειμενικά είναι η μόνη ορθολογική επιλογή, τόσο για την υπεράσπιση των ζωτικών λαϊκών αναγκών και τη στήριξη των αγώνων του λαϊκού και πανεπιστημιακού κινήματος, όσο και για την ανάσχεση των ταξικών και αυταρχικών πολιτικών των κυβερνήσεων του χθες, του σήμερα και του αύριο.