-- Ναι, καλά έπρεπε να εφεύρει όχι το σύνολο της αντιπολίτευσης, έπρεπε να εφεύρει τον Κασσελάκη, τον Ανδρουλάκη, τον Βελόπουλο, την Κωνσταντοπούλου. Ολους αυτούς θα έπρεπε να τους εφεύρει, διότι πραγματικά απέδειξαν ότι τουλάχιστον τα πέντε προηγούμενα χρόνια και μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο σε ποσοστό από 55% έως 95% αυτά τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ψήφισαν τα ίδια με τη ΝΔ. (...) διότι η πραγματική αντιπολίτευση όλα αυτά τα χρόνια, εδώ που τα λέμε, για να είμαστε καθαροί και ειλικρινείς και ντόμπροι - αυτό εισπράττουμε εμείς κι από όλες τις συγκεντρώσεις και τις συνομιλίες με τον λαό - αναγνωρίζεται μόνο στο ΚΚΕ. Γιατί το ΚΚΕ ήταν αυτό που βρέθηκε χωρίς καμία απουσία σε όλες τις παρεμβάσεις μέσα στην ελληνική Βουλή, μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, που βρέθηκε κυρίως στους δρόμους του αγώνα, οργανώνοντας αυτούς τους αγώνες και πετυχαίνοντας και νίκες (...).

-- Εδώ λέτε για τους υπόλοιπους όμως «ναι» σε όλα ή σχεδόν «ναι» σε όλα, αλλά και το «όχι» σε όλα γίνεται;

-- Δεν είναι «όχι» σε όλα, διότι υπάρχει πολιτική πρόταση. Λες «όχι» σε αυτό που μαυρίζει, που θάβει τις ζωές των ανθρώπων μας. Λες «όχι» για παράδειγμα στην «απελευθέρωση» των σιδηροδρόμων, με εντολή, με κατεύθυνση, Οδηγία της ΕΕ που έγινε νόμος του ελληνικού κράτους και τον ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα και τον ανέπτυξαν - ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και βάλε - και που μας οδήγησε σε μία τραγωδία των Τεμπών, να θρηνούμε 57 συνανθρώπους μας, οι περισσότεροι νέα παιδιά. (...) Τι θα πούμε; «Ναι» θα πούμε σε αυτά; Θα σηκώσουμε το ξερό μας για να βγάλουμε τα μάτια μας; Για να κινδυνεύσει η πατρίδα μας, για να μπορέσουμε να βάλουμε τους εργαζόμενους συνεχώς να ιδρώνουν, να ματώνουν για να κερδίζουν λίγοι;

-- Αυτήν τη διαχείριση, έτσι όπως μας την περιγράφετε από το πολιτικό σύστημα, την αποδίδετε στο ότι έχουν χάσει ή δεν έχουν επαφή με τον λαϊκό κόσμο; Σας άκουγα στην ομιλία σας στην Αγία Σοφία εδώ στη Θεσσαλονίκη, να λέτε ότι «Ε! φτάνει το ξέρουμε ότι είστε πλούσιοι, τι σχέση μπορεί να έχετε εσείς με τον απλό κόσμο» (...)

-- Κοιτάξτε, αυτό που γίνεται τις τελευταίες ημέρες, μιας και αναφέρεστε για τα «πόθεν έσχες» του Κασσελάκη ή του κύριου Μητσοτάκη, έχει ξεπεράσει τα όρια και της κοροϊδίας και της υποκρισίας. Ο κόσμος έχει βαρεθεί, έχει κουραστεί να ακούει το ποιος είναι πιο πλούσιος από τον άλλον. Ποιος έχει περισσότερες μετοχές, τι είχε ο μπαμπάς του, μόνος του τα βρήκε και τα έφτιαξε στα 35 του χρόνια, λες και του ήρθαν από τον ουρανό και όλα αυτά τα ζητήματα. Εχει μπαϊλντίσει ο κόσμος, ξέρει ότι είναι πλούσιοι, ξέρει ότι είναι ζάπλουτοι, ξέρει τι υπηρετούν. Το θέμα είναι ότι υπηρετούν συγκεκριμένες πολιτικές.

-- Εσείς λέτε ότι δεν είναι και αριστεροί.

-- Η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ που κυβέρνησε επίσης, το ΠΑΣΟΚ, ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Υπηρετούν απλώς συγκεκριμένα συμφέροντα. Είναι από αυτή τη μία μεριά του ποταμού που είναι απέναντι ο υπόλοιπος εργαζόμενος λαός που τον εκμεταλλεύονται.

-- Η χώρα δεν χρειάζεται κάποιες συμμαχίες; (...) Τι να κάνει μια χώρα μικρή;

-- Μα φυσικά χρειάζονται συμμαχίες. Και οι συμμαχίες γίνονται κάθε μέρα. Κι εμείς έχουμε συμμάχους. Κι εμείς όταν πάμε για παράδειγμα στη Γερμανία, στη Γαλλία, στη Μ. Βρετανία, στην Ιταλία, όταν πάμε υπερατλαντικά, για παράδειγμα, ταξίδια στον Καναδά, στις ΗΠΑ, συναντούμε συμμάχους. Συναντούμε τους εργαζόμενους της «Amazon» για παράδειγμα, συναντούμε τους φοιτητές που κάνουν καταλήψεις, συναντούμε δυνάμεις οι οποίες παλεύουν και αγωνίζονται, γιατί τώρα να σας πω και κάτι, οι σύμμαχοί μας αυτοί, δείτε τι γίνεται τώρα. Οι σύμμαχοί μας που μας προστατεύουν: Για παράδειγμα το ΝΑΤΟ ή η ΕΕ από την επιθετικότητα της τουρκικής άρχουσας τάξης, σε ποιον τομέα μας προστατεύουν; (...)

-- Κάτω από αυτές τις συνθήκες πώς θα τα χαλάσουμε;

-- Αυτή είναι συμμαχία; Η Κύπρος να μένει διχοτομημένη υπό κατοχή 50 χρόνια - φέτος κλείνουν 50 χρόνια - και είναι κράτος της ΕΕ και μας προστατεύει η μεγάλη συμμαχία της ΕΕ; Πρέπει να σκεφτεί ο λαός μας και ιδιαίτερα ο λαός της Θεσσαλονίκης και όλης της Βόρειας Ελλάδας, της Μακεδονίας μας που βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο, που συνορεύει από Ανατολάς με την Τουρκία και βόρεια με τα Βαλκάνια που υπάρχουν εξελίξεις και που μπήκαν χώρες στο ΝΑΤΟ και είδαμε τι αποσταθεροποίηση δημιουργείται. (...) Αρα, λοιπόν, να μη μιλάμε στο ΚΚΕ για συμμάχους, να μιλάμε σε αυτούς που κυβέρνησαν για τις επιλογές που έκαναν τόσα χρόνια, που συνεχίζουν να τις κάνουν και να βυθίζουν πιο βαθιά την Ελλάδα στον κίνδυνο του πολέμου (...).

-- Για παράδειγμα, ας φέρουμε ένα παράδειγμα τώρα, προτείνετε να καταγγείλει τη Συμφωνία των Πρεσπών η ελληνική κυβέρνηση; Αυτό θα φέρει δυσκολίες και στον κόσμο, είναι δύο εκατομμύρια εγκλωβισμένοι σε μία κατάσταση, να τους δυσκολέψουμε τη ζωή ακόμη περισσότερο; Δηλαδή όταν έρχεται η ώρα στην πράξη της πολιτικής;

-- Είδατε που έρχεστε και έρχονται όλοι στα λόγια μας; Δηλαδή, όταν κάνεις λάθος πολιτική, όταν παίρνεις λάθος αποφάσεις, μετά τα έχεις μπροστά σου και δεν ξέρεις τι να κάνεις και βάζεις το δίλημμα τώρα να σου απαντήσει ο ελληνικός λαός. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Εμείς καταγγείλαμε τη Συμφωνία των Πρεσπών, δεν την ψηφίσαμε. Και αυτό θα κάνουμε και τώρα. Εμείς λέμε να βγει και η Βόρεια Μακεδονία και η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και όλες οι χώρες. Να καταγγελθούν αυτές οι Συμφωνίες και η ΕΕ. (...) Πολύ απλά είναι τα ζητήματα, διότι οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους, αυτοί που τους χωρίζουν είναι αυτοί οι δήθεν σύμμαχοι, αυτές οι συνθήκες κι αυτές οι συμφωνίες. Αυτό μας χωρίζει.

-- Οι λυκοφιλίες οι οποίες τελευταία στιγμή βγάζουν άλλα ζητήματα. Για παράδειγμα, η ελληνική πολιτική τι να κάνει απέναντι στους Ισραηλινούς; Να αναγνωρίσει την Παλαιστίνη; Θα φέρει την πολιτική του Ισραήλ απέναντι στην ελληνική πλευρά.

-- Μα, τι λέτε τώρα; 143 κράτη σε όλο τον κόσμο απ' τα εκατόν ογδόντα τόσα έχουν αναγνωρίσει ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος. Η ελληνική Βουλή έχει πάρει ομόφωνη απόφαση για αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους. (...) Το διεθνές δικαστήριο του ΟΗΕ λέει ότι πρέπει, και δίνει εντολή, στο Ισραήλ να σταματήσει τώρα τους βομβαρδισμούς στη Ράφα και να ανοίξει ανθρωπιστικούς διαδρόμους και η κυβέρνηση σωπαίνει. Οχι μόνο σωπαίνει, αλλά την ίδια ώρα συνεχίζει να κάνει προκλητικές στρατιωτικές ασκήσεις εδώ στην Ανατολική Μεσόγειο με το Ισραήλ, να μην καταγγέλλει καμιά συμφωνία μαζί του, συνεχίζει να μην αναγνωρίζει το παλαιστινιακό κράτος, ενώ υπάρχει ομόφωνη απόφαση της Βουλής. (...) Πώς μπορεί να το ανεχτεί ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος, εν ονόματι ότι έχουμε δήθεν οικονομικές σχέσεις και συμφωνίες; Τις καταγγέλλεις τις συμφωνίες...

-- Οχι, δεν εξηγείται και δεν εξηγείται και ότι δεν υπάρχουν αντιδράσεις και στην Ευρώπη. Αν ήμασταν 20 και 25 χρόνια πίσω, θα υπήρχαν κινητοποιήσεις πολύ πιο δυναμικές στην Ευρώπη, δεν ακούγεται όμως. Αυτό δεν είναι απογοητευτικό;

-- Λάθος πληροφόρηση έχετε. Εγώ ήμουν στο Παρίσι πριν λίγους μήνες. Ενα εκατομμύριο λαός στο Παρίσι, στην πλατεία της Βαστίλης, εργαζόμενοι ενάντια στον Μακρόν για το συνταξιοδοτικό, για το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο για εργασιακές σχέσεις και λοιπά, δεν είναι μικρές κινητοποιήσεις. Το ότι για πρώτη φορά έγιναν μπλόκα, ενώ παλιά έλεγαν «μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά», τα μπλόκα του αγώνα των αγροτών που έκλειναν εδώ τις εθνικές οδούς. (...) εκατομμύρια αγρότες ήταν πλέον σε όλη την Ευρώπη, ενάντια στην Κοινή Αγροτική Πολιτική. Το ότι έχουμε καταλήψεις σε όλα τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, που δεν γίνονται μόνο εδώ στην Ελλάδα, όπως λέει ο κύριος Μητσοτάκης, για το Παλαιστινιακό και για άλλα προβλήματα ή ακόμα και στις ΗΠΑ πάνω από 100 πανεπιστήμια σε καταλήψεις με μαζικές κινητοποιήσεις. Ημουν εκεί, παρών, στο Κολούμπια που πήγα και τους επισκέφθηκα. Μα, τι θα μου πείτε τώρα; Δεν γίνονται κινητοποιήσεις; (...) Είναι πολύ μεγάλες οι κινητοποιήσεις. Το ότι θάβονται από τα μέσα ενημέρωσης και κάποιοι είτε από το facebook, είτε οι μεγάλοι μεγιστάνες και λοιπά τα κόβουν ή τα κατεβάζουν... αυτό είναι άλλο ζήτημα, το πώς προβάλλονται. Αλλά, πλέον, ο κόσμος μαθαίνει και έχει μάθει τι γίνεται. Αυτήν τη συζήτηση που κάνουμε εδώ «τι θα κάνουμε μόνοι μας, τι θα γίνει, αν θα είμαστε μόνοι μας πώς θα κινητοποιηθούμε» την κάνουν όλοι οι λαοί, την κάνουν οι νέοι και οι νέες παντού (...) Αυτή η κουβέντα γίνεται. Για το πώς θα ανοίξουμε νέο δρόμο και το ΚΚΕ δείχνει αυτόν τον δρόμο. (...)