ΕΙΝΑΙ βάναυση πρόκληση. Είναι ασέβεια, αλλά και ύβρις στα εκατομμύρια των νεκρών, που έδωσε η ανθρωπότητα στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, η απόφαση που έχει πάρει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μετονομάσει τη μεγάλη και κοσμοϊστορική μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης (9 Μάη 1945) σε «Ημέρα της Ευρώπης».

ΠΑΝΕ εφτά χρόνια, όταν γιορτάζαμε τα 50χρονα από τη συντριβή του χιτλεροφασισμού (Μάης 1995), που στον ορίζοντα φάνηκαν καθαρά οι προσπάθειες για μια ριζική «αναθεώρηση» της ιστορίας του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Στόχος: Να υποβιβαστεί ο καθοριστικός ρόλος της Σοβιετικής Ενωσης στη μεγάλη, την τιτάνια σύγκρουση με τις σιδερόφραχτες χιτλερικές ορδές και που, τελικά, το θεριό κυνηγήθηκε και συντρίφτηκε μέσα στη φωλιά του. Κι η κόκκινη σημαία υψώθηκε στο Ράιχσταγκ...

ΕΤΣΙ έφθασε η πολυπόθητη μέρα, που χρόνια καρτερούσε ο άνθρωπος σ' όλη τη Γη. Σταματούσε ο φονικότερος πόλεμος, που είχε μέχρι τότε γνωρίσει η ανθρωπότητα. Είναι η μέρα, που, σε μια συμβολική σύμπτωση, στην καρδιά της άνοιξης, οι σάλπιγγες στα πεδία των μαχών ανάγγειλαν την κατάπαυση του πυρός.

ΕΙΝΑΙ η κοσμογονική, μεγάλη ώρα, που άνοιγαν οι πόρτες των στρατοπέδων και των φυλακών. Στα κολαστήρια του θανάτου, έσβηναν οι φωτιές στα κρεματόρια. Είναι η ώρα, που στο Μπούχενβαλντ οι κρατούμενοι, εκείνα τα κοκάλινα φαντάσματα, που είχαν επιζήσει, συγκεντρώνονταν στο χώρο του προσκλητηρίου κι ελεύθεροι πια, μέσα στον τόπο της πιο αβάσταχτης δοκιμασίας, έδιναν τον αιώνιο εκείνο όρκο «πως δε θα σταματούσαν ποτέ τον αγώνα, παρά μόνον όταν κι ο τελευταίος ένοχος σταθεί μπροστά στους δικαστές των λαών...».

ΚΙ Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ εκείνος όρκος του Μπούχενβαλντ τέλειωνε με τούτα τα λόγια: «Στόχος μας είναι η οικοδόμηση ενός νέου κόσμου ειρήνης και ελευθερίας. Αυτό το χρωστάμε στους νεκρούς μας, στους συγγενείς τους». Οι λαοί πλήρωσαν με βαρύτατο τίμημα την Αντιφασιστική Νίκη, τη συντριβή του χιτλεροφασισμού. Η ανθρωπότητα έζησε τον πιο πολυαίμακτο, αλλά και τον πιο αφανιστικό πόλεμο, εξανδραποδισμού, θανάτου και φρίκης.

ΕΙΝΑΙ συγκλονιστικά τα νούμερα της θυσίας για να συντριβεί η φοβερή στρατιωτική μηχανή των χιτλεροφασιστών, στη φοβερή εκείνη έφοδο που εξαπέλυσαν εναντίον σειράς ευρωπαϊκών χωρών (ανάμεσά τους κι η χώρα μας), κυρίως, όμως, εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης, που βάσταξε το κύριο βάρος του πολέμου και με τις τεράστιες θυσίες και τον ηρωισμό του Κόκκινου Στρατού έφερε το πρώτο καίριο πλήγμα στους εισβολείς.

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΙ κανείς σήμερα, όταν φέρνει στο νου τα δαιμονικά σχέδια που είχαν καταστρώσει για τους λαούς, για ολόκληρη την ανθρωπότητα, οι χιτλερικοί. Σχέδια εξόντωσης, υποδούλωσης. Στη γιγάντια αυτή μάχη, 50.000.000 οι νεκροί και, φυσικά, η Σοβιετική Ενωση έδωσε πάνω από 20.000.000 ζωές. Κολύμπησε στο αίμα, στη φωτιά και το θάνατο.

ΤΙΜΗΤΙΚΟ και μεγάλο είναι, επίσης, και της πατρίδας μας το μερίδιο στον αντιφασιστικό αγώνα των λαών. Στα μετερίζια της μεγάλης αυτής αναμέτρησης στην Αλβανία, στα οχυρά της Μακεδονίας, στην Κρήτη, η Ελλάδα είχε τιμητική εισφορά στη μάχη για τη συντριβή του φασισμού. Κι έπειτα, στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης, με το φλογερό κάλεσμα του ΕΑΜ, πυρπόλησε τις ψυχές κι έφερε την Ελλάδα στην πρώτη γραμμή του συμμαχικού αγώνα. Είναι αρκετά χρόνια, που συστηματικά και με όλα τα σύνεργα «μελετητές» κι άλλοι ειδικοί επιζητούν να βγάλουν από τη μνήμη των λαών τη μεγάλη μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης και, φυσικά, τον καθοριστικό ρόλο της Σοβιετικής Ενωσης και του Κόκκινου Στρατού. Αλλά αυτά τα προικιά της ιστορίας των λαών δεν ξεγράφονται και δεν ξαναγράφονται.

ΟΙ «ΑΦΕΝΤΑΔΕΣ» της ΕΕ, που προχώρησαν στη μετονομασία της μέρας της Αντιφασιστικής Νίκης σε «Ημέρα της Ευρώπης», και οι υποτακτικοί τους οργάνωσαν και φέτος δοξαστικά και φιέστες. Και στα κανάλια οι γνώριμοι «ψαλτάδες»...

ΜΕΓΑΛΗ κι αλησμόνητη θα 'ναι πάντα η μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης. Οσο κι αν επιχειρούν οι «εκσυγχρονιστές» κι οι κάθε λογής «ψαλτάδες», τα μηνύματά της είναι βαθιά ριζωμένα στις καρδιές των λαών. Στα χέρια τους, στους αγώνες, αυτό που μας είπε του αντιφασίστα Αμερικανού ποιητή ο στίχος:

«Σας εμπιστευόμαστε το θάνατό μας

Κάντε η θανή μας το τέρμα του πολέμου

να σημάνει».