Για όσους θυμούνται πού και πού να ρίξουν μια ματιά στον ουρανό και ξέρουν πού να κοιτάξουν, το πρώτο δεκαήμερο του Μάη επιφύλαξε ένα ωραίο και σπάνιο θέαμα. Οι τέσσερις από τους πέντε πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, που φαίνονται διά γυμνού οφθαλμού, εμφανίζονταν πολύ κοντά ο ένας στον άλλο (ακτίνα 10 μοιρών), ενώ και ο πέμπτος, ο Δίας, δεν ήταν πολύ μακριά. Από τους τέσσερις ο πιο λαμπρός πλανήτης ήταν βέβαια η Αφροδίτη, ενώ την παρέα συμπλήρωναν ο Αρης, ο Κρόνος και ο ακριβοθώρητος Ερμής, που τον περισσότερο καιρό δεν είναι ορατός, γιατί περιστρέφεται πολύ κοντά στον Ηλιο και έτσι πριν προλάβει να σουρουπώσει έχει δύσει και αυτός όπως και ο Ηλιος. Αλλά αυτό το χρονικό διάστημα φαίνονταν και οι πέντε πλανήτες, σε σχηματισμό που άλλαζε από μέρα σε μέρα. Ακριβώς, επειδή φαίνονται να αλλάζουν θέση στο στερέωμα, οι αρχαίοι μας πρόγονοι τους ονόμασαν πλανήτες, ενώ τα υπόλοιπα αστέρια, απλανείς αστέρες.

Το φαινόμενο μπορούσε να παρατηρήσει κανείς από τις 9 το βράδυ και για μια - δυο ώρες, στρέφοντας το βλέμμα του προς τη Δύση και εντοπίζοντας το πιο φωτεινό άστρο αυτή την περίοδο, την Αφροδίτη. Τραβώντας μια νοητή γραμμή ανάμεσα στο σημείο που δύει ο Ηλιος και στην Αφροδίτη σχηματίζεται η εκλειπτική, δηλαδή η τομή του επιπέδου περιστροφής των πλανητών γύρω από τον Ηλιο με τον ουράνιο θόλο, όπως τον βλέπει ένας παρατηρητής που είναι στη Γη. Γύρω από την εκλειπτική, άλλος λίγο πιο πάνω και άλλος λίγο πιο κάτω φαίνονταν οι τρεις άλλοι πλανήτες, ενώ ψηλότερα από τον ορίζοντα κατά μήκος της ίδιας γραμμής φαινόταν λαμπερός και ο Δίας.

Για τη σπανιότητα του φαινομένου του τόσου μεγάλου συνωστισμού πλανητών στον ουράνιο θόλο αρκεί να πούμε ότι η επόμενη θα γίνει το 2040, η μεθεπόμενη το 2060 και η κατοπινή το 2100! Μάλιστα, η σύναξη του 2040 θα είναι πιο χαμηλά στον ορίζοντα και γι' αυτό πιο δύσκολο να παρατηρηθεί, και μόνο εκείνη του 2060 θα είναι το ίδιο εντυπωσιακή με τη φετινή. Οσοι ενδιαφέρεστε προλάβετε! Δεν είναι αργά. Στρέψτε τα μάτια στη Δύση μόλις σουρουπώσει και το μόνο που θα έχετε χάσει είναι ότι ο Ερμής θα φαίνεται πιο αμυδρά και για λιγότερο χρόνο, ενώ και ο Αρης θα είναι λιγότερο λαμπερός και πολύ κοντά στη φωτεινή Αφροδίτη. Σε αντάλλαγμα, ανάμεσα στους πλανήτες θα εμφανίζεται τώρα και ο λεπτός μηνίσκος του φεγγαριού, που μόλις αρχίζει να «γεμίζει».