Πολλή κουβέντα γίνεται για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, όπου ο οργανωτικός και ιδεολογικός εκφυλισμός τρέχει «με χίλια» προς τον πάτο. Τις εξελίξεις σχολίασε ο πρωθυπουργός, λέγοντας από τη συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ ότι «είναι πάντα καλό για την ισορροπία του πολιτικού συστήματος να υπάρχει μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης». Η «ανησυχία» του Κυρ. Μητσοτάκη δεν είναι βέβαια προσωπική. Αποτυπώνει τη γενικότερη δυσκολία να συγκροτηθεί μια αξιόπιστη κυβερνητική εναλλακτική, που να «εγγυάται» την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής από τη μια και την ικανότητα από την άλλη να ενσωματώνει τις λαϊκές αντιδράσεις που οξύνονται. Εκεί αποσκοπούν οι διεργασίες στον ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά στη σοσιαλδημοκρατία, αφού και στο ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία εκλογής νέου αρχηγού. Πάντως, και μόνο το γεγονός ότι ο ένας πόλος του πολιτικού συστήματος «ανησυχεί» για τις διεργασίες στον άλλο, είναι και η μεγαλύτερη επιβεβαίωση ότι η σοσιαλδημοκρατία σε όλες τις εκδοχές της δεν μπορεί να είναι το «αντίπαλο δέος» στη σημερινή αντιλαϊκή κυβέρνηση. «Αντίπαλο δέος» μπορεί να είναι μόνο ο λαός και οι αγώνες του που δυναμώνουν, όπως έδειξε και το μεγάλο συλλαλητήριο το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη. Αυτό είναι που φοβούνται και όχι βέβαια το «άλλο τους μισό», δηλαδή την αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία. Αυτό το αντίπαλο δέος είναι που πρέπει να δυναμώσει, σε σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική και τα σχέδια αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος, που μόνο στόχο έχουν την «αναβάπτισή» της.