Η συγκυρία δε θα μπορούσε να είναι πιο αποκαλυπτική: Από τη μια 1.100 επιστήμονες του ΟΗΕ σκιαγραφούν σε έκθεσή τους ένα εφιαλτικό μέλλον για την ανθρωπότητα. Από την άλλη, ο Πρόεδρος Μπους περιοδεύει στις «επαρχίες» της νέας τάξης, αποσκοπώντας αφενός στην αύξηση των όπλων μαζικής καταστροφής (διάβαζε πόλεμος των άστρων) και αφετέρου στη δημιουργία μετώπου για ένα νέο πόλεμο ενάντια στο Ιράκ, με στόχο τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών σε Μέση Ανατολή και Κεντρική Ασία.

Ολοφάνερο ποιος οδηγεί την ανθρωπότητα στο χείλος της αβύσσου. Εξοργιστική ειρωνεία είναι ότι αυτοί που έχουν συγκεντρώσει το σύνολο σχεδόν των όπλων μαζικής καταστροφής κατηγορούν τα υποψήφια «θύματά» τους, τις χώρες δηλαδή που έχουν συμπεριλάβει στον «άξονα του κακού», στο όνομα ότι ετοιμάζονται να αποκτήσουν τέτοια όπλα!

Με έκδηλη περιφρόνηση αντιμετωπίζουν την ίδια στιγμή οι ηγεμόνες του πλανήτη κάθε σκέψη ή μέτρο για περιορισμό στην αχαλίνωτη δράση των πολυεθνικών τους. Το περιβάλλον, η φύση, θυσιάζονται στην «ανάπτυξη», δηλαδή στην αντικειμενική ανάγκη του κεφαλαίου για όλο και μεγαλύτερη συσσώρευση υπεραξίας. Η καταλήστευση του εδάφους και των πρώτων υλών, ο ωκεανός φτώχειας και αμάθειας, οι αρρώστιες, είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτής της «ανάπτυξης».

Ο καπιταλισμός έχει γραμμένο στο «DNA» του μια τεράστια αντίφαση: Από τη μια η αδιάκοπη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και από την άλλη ο περιορισμός της καταναλωτικής δύναμης του πληθυσμού. Αυτή είναι, άλλωστε, και η βασική αιτία των κρίσεων που αντιμετωπίζει κατά καιρούς.

Το μέλλον της ανθρωπότητας δεν μπορεί να είναι ο τρομερός αυτός εφιάλτης, που περιγράφουν οι επιστήμονες του ΟΗΕ. Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα: Ο καπιταλισμός αποτελεί κίνδυνο για την ίδια την επιβίωση της ανθρωπότητας. Είναι το απόλυτο υπερόπλο μαζικής καταστροφής. Το μέλλον περνάει μέσα από την ανατροπή του.