Σκόπιμες ασάφειες. «Οι ασάφειες και οι δυσερμήνευτες διατάξεις χαρακτηρίζουν το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που μετά κόπων και βασάνων κατέθεσε προχθές το βράδυ στη Βουλή ο υπουργός Εργασίας Δ. Ρέππας, αποποιούμενος ουσιαστικά κάθε έννοια μεταρρύθμισης. Πέραν του γεγονότος ότι οι επιχειρούμενες αλλαγές αυξάνουν το κόστος διαχείρισης του ήδη προβληματικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης - όπως προκύπτει από την αδυναμία να παρουσιαστούν αναλογιστικά στοιχεία - το νομοσχέδιο αφήνει κενά». (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Γενναιόδωροι στην... άλλη ζωή. «Η κυβέρνηση είναι γενναιόδωρη απέναντι στους μελλοντικούς συνταξιούχους - όσους εισήλθαν στην αγορά εργασίας από το 1993 και μετά - αφού σε μια εποχή που όλοι σκληραίνουν τους όρους και τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, με το νομοσχέδιο για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση που έφερε στη Βουλή υπόσχεται σημαντική βελτίωση των συντάξεων για την επόμενη γενιά συνταξιούχων. (Ζ. Τσώλης -ΒΗΜΑ).

Ποιος παίζει θέατρο; «Θέατρο του παραλόγου θυμίζει η στάση της κυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης στο επίμαχο θέμα του Ασφαλιστικού. Και η μεν κυβέρνηση ενώ τόσο καιρό μιλούσε για την ανάγκη βαθιάς τομής και τολμηρών λύσεων ώστε να μη χρεοκοπήσουν τα ασφαλιστικά ταμεία, τελικά, επέλεξε την πιο ανώδυνη κοινωνικά και με το μικρότερο πολιτικό κόστος λύση, στην οποία ουδεμία ριζική τομή και μακροπρόθεσμη μεταρρύθμιση περιέχεται. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που θεωρείται εξαιρετικά πιθανό να χρειαστεί και νέα μεταρρύθμιση πριν καλά - καλά αρχίσει να εφαρμόζεται η σημερινή». (Από το άρθρο των ΝΕΩΝ).

Ούτε καν «μεταρρύθμιση»! «Δε γίνεται με το νομοσχέδιο αυτό καμία βαθιά τομή στο σύστημα, ούτε και μπορεί να γίνει λόγος για μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού. Θα μπορούσε, ωστόσο, να γίνει μεταρρύθμιση με πραγματικό διάλογο, που θα οδηγούσε και σε συναίνεση, ώστε να περιοριστεί το ενδεχόμενο ανατροπών στο μέλλον». (Από το άρθρο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ).