Σε συνθήκες όξυνσης των προβλημάτων των εργαζομένων, εξαιτίας της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης, πραγματοποιούνται σήμερα - μετά από 2 χρόνια - οι αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου διοικητικού συμβουλίου και αντιπροσώπων για την ΠΟΕΜ και το ΕΚ Φθιώτιδας, στο σωματείο εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα. Μια επιχείρηση στρατηγικής σημασίας, μοναδικής στην ΕΕ, με δικά της κοιτάσματα σιδηρονικελίου και 1.250 εργαζόμενους, που η θέση τους επιδεινώνεται, αφού η διορισμένη διοίκηση, υποβοηθούμενη από τον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, επιβάλλει άλλες επιλογές.

Επιλογές που τίποτα καλό δεν προμηνύουν. Την κυβέρνηση ενδιαφέρει η... «εξυγίανση», να φέρει, δηλαδή, την επιχείρηση στα μέτρα των πολυεθνικών KRUP και TYSSEN, να την ξεπουλήσει ή και να την κλείσει, με ό,τι όλα αυτά σημαίνουν για τους εργαζόμενους...

Ολα αυτά συμβαίνουν «με τη συναίνεση της γραμμής του εφικτού, του ρεαλιστικού, του συμβιβασμού, της υποταγής και της ταξικής συνεργασίας που προωθούν ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ στο σωματείο», επισημαίνει σε ανακοίνωσή του, ενόψει των σημερινών εκλογών, το «ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ». Ο συνδυασμός που δημιουργήθηκε πριν δύο χρόνια μέσα από το καμίνι της ταξικής πάλης και διεκδικεί επάξια την ανάδειξή του σε πλειοψηφία, αφού όλο και περισσότεροι εργάτες το εμπιστεύονται, ακουμπούν τις ελπίδες τους σ' αυτόν. Στο συνδυασμό του «Εργατοϋπαλληλικού Αγωνιστικού Μετώπου», απ' αυτές τις εκλογές, εντάσσεται και ο για πολλά χρόνια πρώην πρόεδρος του σωματείου με το συνδυασμό της ΠΑΣΚΕ, Γιώργος Θεοδώρου.

Ο Γ. Θεοδώρου, συνδικαλιστής, μέχρι τώρα της ΠΑΣΚΕ, μετά από 24 ολόκληρα χρόνια αποφάσισε χτες να μη συμμετέχει ως υποψήφιος στις επικείμενες εκλογές «σ' ένα ψηφοδέλτιο μιας παράταξης ταυτισμένης με την πολιτική της εταιρίας και της κυβέρνησης», όπως σημειώνει στην καταγγελία του. Αυτή τη φορά συμμετέχει με το συνδυασμό του ΕΑΜ («Εργατοϋπαλληλικό Αγωνιστικό Μέτωπο»), συνδυασμό που στηρίζεται από ΕΣΑΚ και άλλες δυνάμεις, θεωρώντας την πράξη του καθαρή και τίμια, για να μην περάσει η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης και της διοίκησης. Ο συνδικαλιστής, πιο εκτενέστερα στην καταγγελία του προς τους συναδέλφους του, επεξηγεί τους λόγους που μετά από τόσα χρόνια δε θα συμμετάσχει ως υποψήφιος με την ΠΑΣΚΕ. Συγκεκριμένα αναφέρει για την κυβερνητική παράταξη:

«α) Οταν ιδρύθηκε η παράταξη είχε διεκδικητικό χαρακτήρα, καθώς επίσης υπήρχε όραμα, Ενότητα και Αλληλεγγύη, που με την πάροδο του χρόνου όλα αυτά χάθηκαν γιατί υιοθετήθηκαν προσωπικές στρατηγικές.

β) Ολα αυτά τα χρόνια και ειδικότερα τα τελευταία κατέβαλλα κάθε δυνατή προσπάθεια για τη διασφάλιση της Ενότητας, αλλά και τον επαναπροσδιορισμό της παράταξης σε καίρια ζητήματα, αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερα, γιατί προσέκρουα πάντα σ' έναν πυρήνα που μεθόδευε τη διάσπαση για να ηγεμονεύσει το χώρο.

γ) Ειδικότερα τα δύο τελευταία χρόνια η παράταξη είχε υποταχθεί πλήρως στην πολιτική της εταιρίας, στηρίζοντας άκριτα όλες τις κυβερνητικές επιλογές, αυτό αποδεικνύεται και από τη στάση της στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις για το Ασφαλιστικό κλπ.

δ) Η εταιρία για να πείσει για τις αντεργατικές της επιλογές είχε ως σύμμαχο την ηγεσία της παράταξης της ΠΑΣΚΕ, η οποία για το μόνο που ενδιαφερόταν ήταν πώς να εξυπηρετήσει τους κολλητούς της αδιαφορώντας για τα προβλήματα των εργαζομένων.

ε) Αποκορύφωμα της αποσύνθεσης, αλλά και της πλήρους εξάρτησης από κέντρα που σαν στόχο έχουν να καθυποτάξουν κάθε αντίθετη φωνή, ήταν το τελευταίο επεισόδιο σε βάρος μου, το οποίο έγινε μέσα στο χώρο του εργοστασίου, καταγράφοντας τον πλήρη ευτελισμό αυτής της παράταξης».

Σημειώνει, τέλος, τις αφόρητες πιέσεις που δέχτηκε από υψηλόβαθμα στελέχη της ΠΑΣΚΕ για να συμμετάσχει ξανά στο ψηφοδέλτιο. Μέχρι και το θώκο του προέδρου του τάξανε! Ο συνδικαλιστής όπως χαρακτηριστικά σημειώνει «τους δήλωσε ξεκάθαρα ότι δε δέχεται συναλλαγές πίσω από τις πλάτες των εργαζομένων και ούτε φυσικά δέχεται να είναι πρόεδρος "υπό εποπτεία" σε μια παράταξη που λογοδοτεί στην εταιρία».