(συνέχεια από τη σελίδα 9)

Με αναφορές στην κάλπικη αντιπαράθεση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με περιγραφή της θέσης του Κόμματος για το ποια πρέπει να είναι η δημόσια ασφάλιση και εξηγώντας για ποιο λόγο το ΚΚΕ αποχωρεί μετά την επί της αρχής συζήτηση, έκλεισε την ομιλία της η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, σημειώνοντας:

«Εμείς καταγγέλλουμε αυτό το νομοσχέδιο, που, από ό,τι φαίνεται, θα γίνει νόμος και καλούμε βεβαίως τους εργαζόμενους να μην το νομιμοποιήσουν στη συνείδησή τους, να μην το θεωρήσουν πως ό,τι έγινε, έγινε, αλλά να βάλουν πλώρη να το ανατρέψουν στην πορεία, βεβαίως σε συνάρτηση και σε συνδυασμό με γενικότερες και βαθύτερες αλλαγές, που ένα από τα σημεία που πρέπει να έχουν είναι η αποδυνάμωση και των δύο κομμάτων.

Εδώ και τώρα, η κυβέρνηση παίζει και σε ένα ασφαλές πεδίο. Μετέφερε την αντιπαράθεσή της στην αντιπαράθεση με τη ΝΔ. Το φιλολαϊκό πρόσωπο της κυβέρνησης βρίσκεται στο ότι τάχα κατήργησε το νόμο Σιούφα και το φιλολαϊκό πρόσωπο της ΝΔ εξαντλείται στο ότι καταψηφίζει αυτό το νομοσχέδιο. Γι' αυτό είπα για εμπαιγμό και τη δημιουργία μιας φαντασίωσης ολόκληρης γύρω από το ποιες είναι οι πραγματικές θέσεις των δύο κομμάτων.

Η ΝΔ μάλιστα είναι δίγλωσση. Καταγγέλλει το νομοσχέδιο με την ελπίδα ότι θα εισπραχθεί από τους εργαζόμενους ως φιλολαϊκή διάθεση και προοπτική, από την άλλη όμως μεριά, με την όλη τοποθέτησή της, ότι δεν είναι τολμηρό, δεν είναι ριζοσπαστικό, δε, δε, δε..., δίνει απάντηση και εξετάσεις στο ΣΕΒ και ειδικότερα στο εμποροβιομηχανικό και εφοπλιστικό κεφάλαιο ότι, κοιτάξτε να δείτε, εγώ το ήθελα πιο τολμηρό. `Η να το πούμε και αλλιώς: Θέλω να ξεμπερδεύω με ορισμένα μέτρα, καλύτερα να τα πάρει το ΠΑΣΟΚ, γιατί να τα παίρνω εγώ;

Αλλά νομίζω ότι αποκαλύφθηκε από το βήμα της Βουλής αυτό που είπε ο πρόεδρος της ΝΔ χθες (προχθές) ότι δεν πρόκειται να κάνει ό,τι έκανε το ΠΑΣΟΚ: Δε θα καταργήσει τον αντιασφαλιστικό, το νόμο "τραγωδία" που πάει να γίνει για τα λαϊκά στρώματα.

Οι διαφορές ανάμεσα στα δύο κόμματα είναι καθαρά τυπικές και, μάλιστα, είναι τόσες όσες χρειάζεται για να δημιουργείται η εντύπωση και στο μεγάλο κεφάλαιο και στο λαό ότι τα κόμματα αυτά διαφέρουν μεταξύ τους κατά το άλφα ή βήτα επιμέρους σημεία.

Ολοκληρώνοντας, θα ήθελα να πω ότι εμείς καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο, γιατί είναι αντιδραστικότατο!».

«Με λίγα λόγια, επίσης, θα ήθελα να περιγράψω τη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, έτσι όπως την εννοούμε εμείς, γνωρίζοντας ότι αυτά έχουν αναλυθεί πολύ καλά από τους βουλευτές που πήραν το λόγο εκ μέρους του ΚΚΕ.

Κατ' αρχήν εμείς, όταν λέμε Κοινωνική Ασφάλιση, εννοούμε και Υγεία και Πρόνοια και συνταξιοδότηση, γιατί το ζήτημα είναι ενιαίο. Εσείς αυτά τα χωρίζετε σε διαφορετικά υπουργεία και "πετσοκόβετε" και τις παροχές υγείας και τις συντάξεις, ανεβάζοντας, βεβαίως, τα όρια ηλικίας.

Δεύτερον, όταν λέμε καθολικό σύστημα, εννοούμε ένα ενιαίο σύστημα για όλους, δηλαδή εργατοϋπαλλήλους, επαγγελματίες, αγρότες, ανέργους, ακόμα και αυτούς που έχουν μερική απασχόληση.

Οσον αφορά τις παροχές υγείας, αυτές πρέπει να είναι δωρεάν. Ο εργαζόμενος σήμερα γίνεται αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης. Δεν μπορεί να πληρώνει από δέκα μεριές για να απολαμβάνει τις υπηρεσίες έτσι όπως αυτές θα γίνουν.

Κατά δεύτερο λόγο, δεν μπορεί να συνυπάρχει δημόσιος τομέας και επιχειρηματικός τομέας στον κλάδο της υγείας. Θα μου πείτε, βέβαια, ότι έχουμε καπιταλισμό και οι καπιταλιστές μπορούν να επενδύουν παντού όπου θέλουν, από το εμπόριο ναρκωτικών, τα πορνεία μέχρι και το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης.

Βεβαίως, ξέρουμε σε ποιον κόσμο και σε ποιο σύστημα ζούμε, αλλά τουλάχιστον στον τομέα υγείας δεν μπορεί να υπάρχει επιχειρηματικό καπιταλιστικό κέρδος. Θα υπάρχει, βέβαια, και στο δημόσιο τομέα με την έννοια της αγοράς μηχανημάτων, φαρμάκων κλπ., αλλά τουλάχιστον αυτά δεν μπορούν ούτε να συνυπάρχουν. Η συνύπαρξη σημαίνει επιβάρυνση του δημόσιου τομέα και σε βάρος της τσέπης των εργαζομένων.

Εμείς θεωρούμε, επίσης, ότι η χρηματοδότηση του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης πρέπει να γίνει βασικά από το κράτος και την εργοδοσία. Αρκετά πληρώνουν οι εργαζόμενοι! Δεν πρέπει να αυξηθούν άλλο οι εισφορές. Αν θέλετε, μάλιστα, πρέπει να υπάρχει και προοπτική μείωσης των εισφορών. Εδώ αυξάνουν οι έμμεσοι φόροι, "πέφτει" το βιοτικό επίπεδο. Η μείωση των εισφορών των εργαζομένων είναι μία άμυνα. Και γιατί να μην είναι δίκαιο το αίτημα και της πλήρους κατάργησης; Από τη μία μεριά εισφέρεις στον κρατικό "κορβανά" και όχι από δέκα μεριές. Βεβαίως, μιλάμε για ένα σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης ενιαίο, συλλογικό και, ταυτόχρονα, εξειδικευμένο και προσαρμοσμένο κατά φύλο, ηλικία, περιοχή, κατά κλάδο, κατά επάγγελμα και με συντάξεις και μισθούς υψηλούς.

Το θέμα της χρηματοδότησης απομονώθηκε ξεκομμένο από το ύψος των μισθών, των μεροκάματων και των συντάξεων. Τι συζητάμε για 60%, 70% και 80%, όταν έχουμε για συντάξεις και μισθούς ποσά, που σε φέρνουν κοντά στο όριο της φτώχειας ή λίγο παραπάνω; Είτε 60% πούμε, είτε 70%, οι συντάξεις είναι κατώτατες, χωρίς να υποτιμώ και αυτή τη διαφορά. Το ζήτημα, όμως, δεν είναι εκεί. Γιατί δε μένει στο 80%; Γιατί παζαρέψατε με το 60%; Ο κύριος Σιούφας - δεν έχω κάτι προσωπικό με το συγκεκριμένο βουλευτή - είπε 60% και 70% είπε η ΝΔ. Η ΝΔ είπε 60%, εμείς είπαμε 70%!

Ψάχνουμε, λοιπόν, με το σταγονόμετρο να βρούμε - μόνο και μόνο για το προφίλ του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - ομάδες ανθρώπων και ανακαλύπτουμε 1.500 άτομα περίπου, οι οποίοι πιθανόν ευνοούνται από αυτό το νομοσχέδιο σε σχέση με παροχές "ψίχουλα" που είχαν προηγουμένως».

«Εμείς καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο με πείσμα και πρέπει να σας πω ότι εξαντλήθηκε και η καλή μας θέληση να πείσουμε την κυβέρνηση να δεχτεί ορισμένες βελτιώσεις, όχι αυτές τις προχωρημένες και ριζοσπαστικές που επιθυμεί το ΚΚΕ, αλλά ορισμένες που πρόβαλε το κίνημα των εργαζομένων, που αποτελείται από ανθρώπους διαφορετικών ιδεολογικών και πολιτικών προσανατολισμών, που σημαίνει ότι τα αιτήματά τους είναι και πιο περιορισμένα.

Εσείς δε δεχτήκατε ούτε αυτά τα περιορισμένα αιτήματα. Νομίζω ότι, από εδώ και πέρα, σημείο κρίσης της πολιτικής του κάθε κόμματος είναι η στάση του στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, όχι αν το ψηφίζει ή αν το καταψηφίζει, αλλά για ποιο σκοπό το καταψηφίζει. Γιατί μπορεί να το καταψηφίζουμε όλοι από εντελώς διαφορετικούς δρόμους! Αρα, δεν αρκεί ούτε η καταψήφιση»!