Πρώτη στάση του Κώστα Σημίτη, το εργοτάξιο της υπό κατασκευής λεωφόρου, που θα συνδέει το Νέο Φάληρο με το Σχιστό, οδικής αρτηρίας που γίνεται κατά κύριο λόγο για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Υποτίθεται ότι ενημερώθηκε για την πορεία του έργου και το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσής του από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, Κώστα Λαλιώτη. Στην πραγματικότητα, αυτό έγινε για να πάρουν πλάνα οι τηλεοράσεις και πόζες οι φωτογράφοι ενός πρωθυπουργού, που επί των ημερών του γίνονται έργα. Το ίδιο σκηνικό στήθηκε στη συνέχεια και στο Παλιό Ταχυδρομείο, όπου ο Κώστας Σημίτης απλώς μπήκε και βγήκε και επαναλήφθηκε λίγο μετά στο σχολείο για παιδιά με ειδικές ανάγκες στην Παλιά Κοκκινιά.

Οταν ο πρωθυπουργός για τις ανάγκες του σκηνοθέτη ανέβηκε στην υπό κατασκευή γέφυρα στο Νέο Φάληρο, είναι αδύνατον να μην είδε το βρικολακιασμένο εργοστάσιο της «Πειραϊκής Πατραϊκής», το κλειστό εργοστάσιο του «Αιγαίον», να μην ξέρει ότι κάποια μπάζα είναι ό,τι απέμεινε από το εργοστάσιο της «Βέλκα», για να απαριθμήσουμε μόνο τα κλειστά εργοστάσια που βρίσκονταν στο οπτικό του πεδίο. Πίσω από αυτά, υπάρχουν πάρα πολλά ακόμα, στα οποία πριν λίγα χρόνια έβρισκαν δουλιά χιλιάδες εργαζόμενοι και τώρα παραμένουν θλιβερά κουφάρια. Το μόνο εργοστάσιο που είδε το φουγάρο του να καπνίζει ο πρωθυπουργός ήταν του «Κεράνη», που, όμως, και αυτό ετοιμάζεται να φύγει από τον Πειραιά.

Αφού ο Κώστας Σημίτης ολοκλήρωσε τις βόλτες του στα προεπιλεγμένα σημεία, κατευθύνθηκε στο Μέγαρο του ΟΛΠ για να εκφωνήσει τον προεκλογικό του λόγο. Πηγαίνοντας, όμως, εκεί, υποχρεωτικά πέρασε από το σημείο, όπου μοιράζονται συσσίτια στους άνεργους και άστεγους της πόλης, θύματα της πολιτικής της κυβέρνησής του. Τι είπε γι' αυτούς τους ανθρώπους; «Για τις βιομηχανίες που έφυγαν εδώ και καιρό από τον Πειραιά, η λύση δεν είναι να ξαναγυρίσουν, αλλά να αντικατασταθούν από νέες επιχειρηματικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, κυρίως σε τομείς όπου υπάρχει συγκριτικό πλεονέκτημα, οι οποίες και θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας». Ποιες είναι αυτές; Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, «οι τραπεζικές υπηρεσίες, οι τηλεπικοινωνίες, η ναυτιλία, το εμπόριο, ο τουρισμός, ο αθλητισμός, η αναψυχή, ο πολιτισμός, η βιοτεχνία και άλλοι τομείς παροχής υπηρεσιών».

Ηταν σαφέστατος. Στη θέση της παραγωγής οι υπηρεσίες, γιατί αυτό επιτάσσει ο καταμερισμός που αναλογεί στην Ελλάδα, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ο Κώστας Σημίτης μίλησε και για ανάπτυξη, όχι όμως στην κατεύθυνση των συμφερόντων των εργαζομένων, αλλά των μονοπωλίων. Είπε ότι θα προχωρήσει οπωσδήποτε το ξεπούλημα του λιμανιού και η υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου ανάπλαση της Δραπετσώνας. Δεν είπε όμως τίποτα για τους ναυτεργάτες που από 55.000 που ήταν πριν λίγα χρόνια μειώθηκαν στις 22.000 και η μείωση συνεχίζεται.

Είπε ότι στόχος είναι η πρωινή βάρδια για όλα τα σχολεία. Δεν είπε, όμως, ότι αυτό θα επιτευχθεί μέσω της μείωσης των μαθητών, όπως δεν είπε πότε θα καλυφθούν τα κενά των 130 δασκάλων και καθηγητών, που σήμερα λείπουν από τα σχολεία του Πειραιά. Χαρακτηριστικό, άλλωστε, της κατεύθυνσης που σπρώχνουν τα παιδιά των εργαζόμενων οι διάφοροι «εκπαιδευτικοί» νόμοι είναι ότι κάθε χρόνο αποφοιτούν από τα ΤΕΕ της περιοχής 700 κομμώτριες.

Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε ακόμα στην υποτιθέμενη αναβάθμιση της Υγείας. Χθες όμως απεργούσαν οι γιατροί του νοσοκομείου «Μεταξά», διεκδικώντας δεδουλευμένες αποδοχές. Πόσο αναβαθμισμένες είναι οι υπηρεσίες Υγείας, φαίνεται από το γεγονός ότι μπορεί μεν να τοποθετήθηκαν αξονικοί τομογράφοι, δουλεύουν όμως κάθε τρεις μέρες διότι δεν υπάρχει τα ειδικευμένο προσωπικό. Στο μεταξύ, οι ιδιώτες κάτοχοι τομογράφων συνεχίζουν να αποκομίζουν τεράστια ποσά.

«Ο Πειραιάς αλλάζει», κατέληξε ο πρωθυπουργός. Μόνο που αυτή η αλλαγή δεν έχει καμία σχέση με την αλλαγή που θέλουν οι εργαζόμενοι της περιοχής και έχει ανάγκη ο τόπος.