ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ: «Το πήρατε είδηση ότι είμαστε στα μέσα Αυγούστου κι η Αθήνα είναι μισογεμάτη; πράγμα που σημαίνει ότι πολλοί φέτος δε διανοήθηκαν να πάνε διακοπές, όχι βεβαίως για να μη χάσουν το σίριαλ της "17 Νοέμβρη", αλλά γιατί απλά, πολύ απλά δεν τους περισσεύουν χρήματα για διακοπές! Αντε να λείψουν για μια βδομάδα, δέκα μέρες την ερχόμενη βδομάδα, που όλα κατά παράδοση είναι νεκρά, κι αυτό ήταν. Κι όχι μόνο από τις λαϊκές γειτονιές, αλλά και από τα αναβαθμισμένα προάστια, όπου απογευματάκι, με το που σπάει η πολλή κάψα βγαίνουν στα μπαλκόνια σε μια ψευδαίσθηση απομάκρυνσης από την τσιμεντούπολη. Κι αυτό ήταν!

Αυτό είναι η είδηση και όχι η μυθολογία της "17 Νοέμβρη", που γεμίζει σελίδες επί σελίδων τις εφημερίδες (...) ή τα ημίωρα των τηλεοπτικών τρομοπαραθύρων με ό,τι αρλούμπα κατεβαίνει στην γκλάβα του κάθε φερέλπιδος "συναδέλφου"» (Φ. Καλλιαγκόπουλος - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ: «Ωραία η ΟΝΕ και το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, θαυμάσιο το νέο αεροδρόμιο και το μετρό, όμως άμα είσαι συνταξιούχος του ΙΚΑ, η καθημερινότητά σου ελάχιστα βελτιώνεται μέχρι στιγμής από τα παραπάνω επιτεύγματα. Λαμπρές οι αποδόσεις των Ελλήνων αθλητών και οι μεταφράσεις της ελληνικής λογοτεχνίας που ολοένα πληθαίνουν, όμως ο (διορισμένος) δάσκαλος δύσκολα συμμερίζεται την περηφάνια μας. Οταν καλείσαι να επιβιώσεις με λιγότερα από 800 ευρώ το μήνα, η συμμετοχή στο υψηλό εθνικό φρόνημα, υποχωρεί μπροστά στα ατομικά σου προβλήματα» (Χρήστος Χωμενίδης - ΤΑ ΝΕΑ).