Στην πρόσφατη εγκύκλιο του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών προς τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής, σχετικά με το παράνομο της βιντεοσκόπησης ή της φωτογράφισης των όποιων διωκομένων, χωρίς τη ρητή συναίνεσή τους, υπάρχει και το εξής: Η χωρίς τη ρητή συναίνεση βιντεοσκόπηση ή φωτογράφιση «προσβάλλει βασικές αρχές τις "δίκαιης δίκης" και μάλιστα το "τεκμήριο αθωότητας" κάθε κατηγορουμένου (άρθρο 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ - "Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου"), αλλά και το νομικό μας πολιτισμό».

Περιττό, να σημειώσουμε ότι συμφωνούμε απόλυτα με το προαναφερόμενο σημείο. Αναρωτιόμαστε, όμως, πόσο συνάδουν με «το νομικό μας πολιτισμό», αλλά και με το «τεκμήριο αθωότητας» κάθε πολίτη - που δεν είναι καν κατηγορούμενος - μια σειρά, πολλαπλασιαζόμενες τελευταία, πρακτικές των κατασταλτικών δυνάμεων. Για παράδειγμα, τα μπλόκα αστυνομικών σε δρόμους της Αθήνας, τα οποία όχι μόνο σταματούν τα διερχόμενα αυτοκίνητα και ελέγχουν διπλώματα και άδειες, αλλά και συνοδεύονται από σωματική έρευνα του οδηγού και τυχόν επιβατών του αυτοκινήτου, όπως και από έρευνα του τελευταίου. `Η, τις πολλαπλασιαζόμενες συνεχώς κάμερες σε διάφορους δρόμους της πρωτεύουσας, οι οποίες παρακολουθούν τα πάντα, 24 ώρες το 24ωρο.

Γι' αυτά τι λέει ο αρμόδιος εισαγγελέας;