Περιέγραφαν τη ζωή του Andre Durupt (1919 - 1970). Εζησε στο χωριό της Γαλλίας Σελανσέ. Αρχικά ήταν κατασκευαστής γεωργικών μηχανημάτων. Του άρεσε να συχνάζει στο τσίρκο που κάθε καλοκαίρι επισκεπτόταν το χωριό του. Υπερευαίσθητος, όταν βρέθηκε μάρτυρας στο θάνατο ενός μικρού αγριογούρουνου, συγκλονίστηκε τόσο που αποφάσισε να αφιερωθεί στην κατασκευή μηχανικών μερών που να κρατούν αναξιοπαθούντα ζωντανά εν ζωή. Δεν τα κατάφερε. Τελικά ασχολήθηκε με την κατασκευή μηχανικών ζώων, με μεταλλικά μέρη και έγινε μοναδικός στο είδος του. Πηγή έμπνευσής του ήταν τα ζώα που παρατηρούσε τα καλοκαίρια στο τσίρκο. Του άρεσε τόσο αυτό που έκανε, ώστε πέρασε όλη την υπόλοιπη ζωή του κλεισμένος στο εργαστήρι του. Εβγαινε μόνο τα μεσημέρια της Κυριακής για να παραβρεθεί στο οικογενειακό τραπέζι. Τα γεύματα στη Βουργουνδία συνοδεύονται από άφθονο κόκκινο κρασί. Τότε συνήθιζε να λέει: «Πολύ κατασκευάζουμε, πολύ γελάμε, πολύ πίνουμε».

Η ιστορία πολυσυζητήθηκε στο νησί και όπως μου είπαν Τηνιακοί που δούλεψαν για τις παραστάσεις, το 90% όσων τις παρακολούθησαν, πίστεψαν τις πληροφορίες, τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, τις φωτογραφίες, και άρχισαν τις αναζητήσεις.

Οταν γνώστες της υπόθεσης τους αποκάλυπταν το ψέμα, αυτοί ή δεν τους πίστευαν και επιχειρηματολογούσαν για το αντίθετο, ή έπαιρναν την έκφραση του παιδιού που «ανακαλύπτει» ότι δεν υπάρχει Αϊ - Βασίλης. Με άλλα λόγια, ένα νησί ολόκληρο πιάστηκε στο αγκίστρι. Ακόμα χειρότερα: Αρκετοί κάτοικοί του, δεν εννοούσαν να το βγάλουν από το στόμα...

ΥΓ: Κάθε παραλληλισμός με τρέχουσες εξελίξεις της δημόσιας ζωής είναι απλώς σύμπτωση...