Ενας πραγματικός μπολσεβίκος, ο Νίκος Δρούζιας από την Επισκοπή Τεγέας (Αρκαδία) έφυγε από κοντά μας την περασμένη Πέμπτη, σε ηλικία 80 χρονών. Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα με την υγεία του. Τα δεκαεφτά χρόνια που πέρασε σε φυλακές και εξορίες, αλλά και οι συνεχείς διώξεις που υπέστη όλα αυτά τα χρόνια, υπέσκαψαν την υγεία του χωρίς να λυγίσει, όμως, ούτε μια στιγμή.

O N. Δρούζιας, από πολύ νωρίς εντάχθηκε στο ΕΑΜ και στον ΕΛΑΣ. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες στην Πελοπόννησο (Κανελλάκια - Γλόγοβα κ.ά.) και στη συνέχεια έλαβε μέρος στα Δεκεμβριανά. Παρέμεινε στην Αθήνα όπου πέρασε στην παρανομία μέχρι που συνελήφθη και εξορίστηκε στην Ικαρία. Από εκεί κατάφερε και δραπέτευσε μαζί με άλλους αγωνιστές και πέρασαν στη Σάμο όπου εντάχθηκαν στο ΔΣΕ. Στη Σάμο υπό τις διαταγές των Σαλά και Μαλαγάρη ανέλαβε πυροβολητής. Μάλιστα, πήρε το όνομα «Μπουχός» - από τους συναγωνιστές του - γιατί κάθε φορά που πυροβολούσε και σηκωνόταν ένα μεγάλο σύννεφο σκόνης τους έλεγε: «πο πο μπουχός»! Τον συνέλαβαν τέλος Αυγούστου το 1949, από τους τελευταίους, όταν ήδη είχε ηττηθεί ο ΔΣΕ και είχαν πέσει νεκροί οι ηγέτες του ΔΣΕ του νησιού, Σαλάς και Μαλαγάρης.

Νέος γολγοθάς περίμενε τον Ν. Δρούζια. Με τη θανατική καταδίκη να κρέμεται από πάνω του πέρασε κατά σειρά από Σάμο - Γιούρα - Ακροναυπλία - Κέρκυρα - «Αβέρωφ» - Καμμένα Βούρλα - Αίγινα - Καλλιθέα. Αποφυλακίστηκε το 1959, από τους τελευταίους, για να ξανασυλληφθεί το 1967 με τη χούντα και να παραμείνει στην εξορία μέχρι και την πτώση της το 1974.

Ο Νίκος Δρούζιας ήταν η προσωποποίηση του αλύγιστου επαναστάτη που με στοχοπροσήλωση στη θεωρία του Μαρξισμού - Λενινισμού και την ακλόνητη πίστη του για τη νίκη του σοσιαλισμού, ενέπνεε όλους τους συντρόφους του για να συνεχίζουν τον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Χαρακτηριστική ήταν η ατάκα που έλεγε, μόλις ξεπροβόδιζε από το φτωχικό του κάθε σύντροφο, με υψωμένη τη γροθιά: «Μην κωλώνετε σύντροφοι. Οι λαοί θα νικήσουν»!

Καλό σου ταξίδι σύντροφε...