Αμέτρητοι γονείς, παγκοσμίως, στην εποχή μας απορούν, ανησυχούν, χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν γιατί το παιδί τους εμφανίζει λίγα ή και πολλά, περιπτωσιακά ή γενικευμένα, συμπτώματα επιθετικότητας. Επιθετικότητα, που εκδηλώνεται απέναντι στους γονείς τους, στα αδέρφια, στα ξαδέλφια, στα γειτονόπουλα, σε συνομήλικους φίλους και συμμαθητές τους στο σχολείο, όπου βρεθούν με άγνωστα παιδιά, ακόμα και σε κατοικίδια ζώα, ακόμα και στα παιχνίδια τους. Επιθετικότητα, που δεν είναι πάντα αρνητική, και ίσως σε μερικές περιπτώσεις να είναι και σωτήρια για τον άνθρωπο. Υπάρχουν γονείς που ενώ αντιλαμβάνονται το πρόβλημα μιας μόνιμης και αναίτιας επιθετικότητας του παιδιού τους (υπάρχουν, δυστυχώς και γονείς που δεν το αντιλαμβάνονται ή το εξηγούν αλλιώς) και θέλουν να την καταπολεμήσουν, δεν ξέρουν πώς, αν δεν έχουν μια σωστή βοήθεια. Δεν είναι σπάνιες και οι περιπτώσεις γονιών, οι οποίοι, ακριβώς λόγω μη συνειδητοποίησης των βαθύτατων και πιο επικίνδυνων αιτίων που γεννούν την επιβλαβή επιθετικότητα, αδυνατούν να καταπολεμήσουν το πρόβλημα, αν δεν το επιτείνουν κιόλας.

Υπογραμμίζουμε με τα παραπάνω τη μεγάλη χρησιμότητα - ακριβώς επειδή πέραν μια ευρείας θεωρητικής γνώσης που προσφέρει, παρέχει και πρακτική βοήθεια - της μελέτης του Ελισσαίου Βαγενά «Για μια άλλη προσέγγιση της παιδικής επιθετικότητας», την οποία κυκλοφόρησε η «Σύγχρονη Εποχή». Ο συγγραφέας με δύο συνοπτικότατους προλόγους εισάγει τον αναγνώστη στο διεθνώς εκτεταμένο στην εποχή μας πρόβλημα της παιδικής επιθετικότητας, πρόβλημα που έχει απασχολήσει χιλιάδες ερευνητές, από πολλούς, όμως, με «τυφλή» κοινωνικά «ματιά», ως να μη βλέπουν ότι η αγριότητα του καπιταλισμού εξαγριώνει ψυχολογικά τον άνθρωπο, ακόμα και στα πιο αθώα και ήμερα χρόνια του, στα παιδικά. Ο μελετητής, εκλαϊκευτικά και συνοπτικά, παρουσιάζει τις σημαντικότερες επιστημονικές προσεγγίσεις στο πρόβλημα, αρχίζοντας από τον Δαρβίνο, το θεμελιωτή της θεωρίας της καταγωγής και εξέλιξης των ειδών. Ο ίδιος, όμως, τάσσεται με τη μαρξιστική πολιτικο-ιστορική αντίληψη για την ψυχολογία, που αναπτύχθηκε μετά την Οχτωβριανή Επανάσταση στην ΕΣΣΔ, παρουσιάζοντας και τα ερευνητικά συμπεράσματα κορυφαίων Σοβιετικών ψυχολόγων, όπως οι Λ. Βιγκότσκι και Α. Ν. Λεόντιεφ. Εξάλλου και ο ίδιος ο συγγραφέας πραγματοποίησε έρευνες σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία στην Ελλάδα και Ρωσία, οι οποίες επιβεβαίωσαν την άποψή του ότι στη σημερινή, άγρια καπιταλιστική κοινωνία - κοινωνία τού «ο θάνατός σου η ζωή μου» - πρέπει να ψάξουμε τα αίτια της αυξανόμενης επιθετικότητας των παιδιών.