«Πραξικόπημα των ΗΠΑ», «τορπίλη made in USA», «προδοσία», «ξεπούλημα της Ευρώπης»... Εντυπωσιάζουν οι ασυνήθιστα βαρείς χαρακτηρισμοί στα πρωτοσέλιδα των χτεσινών εφημερίδων, για να καυτηριάσουν τη «συμμορία των 8» ή την «αμερικανική φράξια»(!). Εύλογο το ερώτημα. Η οργή, των φιλοκυβερνητικών κυρίως εφημερίδων, πηγάζει από την αντίθεσή τους στην υπονόμευση της ΕΕ από τους «8» ή επειδή «αδειάστηκε» και «εκτέθηκε» η Ελληνική Προεδρία; Από την άλλη όμως, πότε η ελληνική κυβέρνηση και η εγχώρια άρχουσα τάξη αποφάσισαν να απαγκιστρωθούν από το άρμα των ΗΠΑ και να προσδεθούν στον γαλλογερμανικό άξονα; Μήπως η οργή τους είναι επίτηδες «φουσκωμένη» και υποκριτική;

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση Σημίτη στους Αμερικανούς έχει αναθέσει τη «λύση» των εθνικών θεμάτων (Κυπριακό, Αιγαίο), ενώ τους έχει εκχωρήσει και την «εσωτερική ασφάλεια» (βλέπε νέος ρόλος του στρατού, «τρομονόμοι», κλπ.). Αλλά και στο θέμα του Ιράκ η γραμμή πλεύσης της είναι «ό,τι πει η Ουάσιγκτον». Πριν από περίπου δέκα μέρες στο ΝΑΤΟ ο Ελληνας εκπρόσωπος ψήφισε μαζί με τους «8» (και 2-3 ακόμα), ενάντια στον γαλλογερμανικό άξονα, όσον αφορά την ικανοποίηση των αμερικανικών αιτημάτων για το Ιράκ. Εχουν δώσει, εξάλλου, ολόκληρη τη χώρα... Δε θέλουν βέβαια να «τα χαλάσουν» με τους Γαλλογερμανούς ούτε να χάσουν την αγορά των 450 εκατομμυρίων. Το δίλημμα, όμως, την ώρα των αποφάσεων θα μπαίνει αμείλικτα ξανά και ξανά...

Εμείς, ασφαλώς και δε «θα τα βάψουμε μαύρα», επειδή ο γαλλογερμανικός ιμπεριαλισμός «στραπατσαρίστηκε», ούτε βέβαια στοιχιζόμαστε πίσω από την άθλια θέση που εξέφρασε χτες ο πρόεδρος των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων «η Ευρώπη να δρα με μια φωνή στην παγκόσμια σκηνή». Εμείς έχουμε το δικό μας δρόμο που περνάει πάνω από τα ερείπια του ιμπεριαλισμού.