Από το 2005 και μετά προσδιόρισε την εφαρμογή των «αλλαγών» στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, ο υπουργός Εργασίας, Μ. Παπαϊωάννου, σε συνέντευξή του στο «Βήμα» της Κυριακής, αναφέροντας πως δε θα θιγούν μόνο τα όρια ηλικίας και μόνο για όσους θεμελιώσουν δικαίωμα συνταξιοδότησης μέχρι τότε. Με τον τρόπο αυτό επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά τα σχέδια ανατροπής του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης μετά τις εκλογές, ενώ προσπάθησε να εμφανίσει τη μεταβατικότητα στην εφαρμογή αυτών των σχεδίων σαν κυβερνητική «γενναιοδωρία».

«Οσον αφορά τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα που συνδέονται με τα όρια ηλικίας όσων έχουν ήδη θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα ή θα το θεμελιώσουν την προσεχή τετραετία, δε θα θιγούν» δήλωσε συγκεκριμένα ο υπουργός. Είναι αξιοσημείωτο πως αυτή τη φορά ο υπουργός κάνει έκπτωση και από προηγούμενες δηλώσεις του, όπου αναφερόταν γενικά ότι «δε θα θιγούν ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα». Με άλλα λόγια ακόμα και για όσους συνταξιοδοτηθούν σε αυτό το μεταβατικό στάδιο - αν ισχύσει τελικά - δε θα αλλάξουν μόνο τα όρια ηλικίας, ενώ αφήνονται όλα τα άλλα ανοιχτά, όπως αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της σύνταξης και η δραστική μείωσή της.

Το «χορό» των δηλώσεων συνέχισε χτες ο υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων Φ. Ιωαννίδης, ο οποίος σε ραδιοφωνική εκπομπή του «PLANET» σημείωσε πως «δε θα αυξηθεί το βασικό όριο ηλικίας»!!! Εμμέσως πλην σαφώς, ο υφυπουργός προϊδέασε για κατάργηση του θεσμού βαρέων και ανθυγιεινών και αύξηση στα 65 χρόνια, των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για χιλιάδες εργαζόμενους μιας σειράς κλάδων, όπως οι οικοδόμοι, οι εργαζόμενοι στα ορυχεία κλπ. Επίσης για κατάργηση των ευνοϊκών ρυθμίσεων για τις γυναίκες. Αλλωστε πριν λίγο καιρό ο υπουργός Εργασίας είχε και αυτός δηλώσει πως «τα 65 χρόνια είναι καλή ηλικία για όλους».

Τον ανατρεπτικό χαρακτήρα των επεμβάσεων στην κοινωνική ασφάλιση, αλλά και στη δημόσια υγεία, επιβεβαιώνει σε άρθρο του, στην «Καθημερινή» της Κυριακής και ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδης, με τίτλο «δέκα θέσεις για αναμόρφωση». Οπως ομολογεί, οι αλλαγές έχουν στόχο να συνδεθεί το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα με το «ευρύτερο ανταγωνιστικό περιβάλλον». Επίσης επανέφερε το λεγόμενο τριφασικό ή σύστημα των τριών πυλώνων, λέγοντας πως στη διαμόρφωση του οριστικού θεσμικού πλαισίου του ασφαλιστικού συστήματος, εκτός από την κύρια και επικουρική σύνταξη «η ιδιωτική ασφάλιση λειτουργεί συμπληρωματικά και προαιρετικά». Παράλληλα σημείωσε πως η ανατροπή της κοινωνικής ασφάλισης, θα συνδυαστεί με ανάλογη «αναμόρφωση» του συστήματος δημόσιας υγείας.