Δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση η απόφαση της κυβέρνησης όπως ισχυρίζονται κάποιοι, να σταματήσει να υποθάλπει και να καλύπτει τις ενέργειες του υπουργού της Δικαιοσύνης της. Ισως να κατάλαβαν ότι ήταν μάταια η προσπάθεια τρομοκράτησης με απειλές για λογοκρισία από το δήθεν ανεξέλεγκτο και γραφικό υπουργό της, που μπορεί να μην έπεισε κανέναν ούτε για ανεξέλεγκτος ούτε για γραφικός και πολύ περισσότερο για αντιστασιακός, αλλά σίγουρα έδειξε ανάγλυφα ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ. Ενα μηδέν χωρίς συνείδηση. Ενα στρογγυλό μηδενικό που κατρακυλάει προς όποια κατεύθυνση το πετάξουν τ' αφεντικά, ντόπια ή ξένα, με βασικό καθήκον τους πάντα την καθυπόταξη του αγωνιζόμενου λαού για ζωή και αξιοπρέπεια. Δε διαθέτω καμιά υπηρεσία που να παρακολουθεί όλα τα περιοδικά, όλα τα τηλεοπτικά, όλα τα ραδιοφωνικά και όλες τις εφημερίδες κι έτσι μπορεί να μου διαφεύγουν μερικά μικρογεγονότα, αλλά είμαι σίγουρος ότι ανακάλυψαν πως η τρομοκρατία και οι απειλές για φίμωση του Τύπου δεν τους ωφελεί στον προεκλογικό τους αγώνα κι έτσι φρέναραν λίγο τα καραγκιοζλίκια τους. Φαίνεται φυσικό. Αφού η κυβέρνηση τον χρησιμοποίησε για τους σκοπούς της και αφού τον ξεζούμισε, τον έβαλε στο ράφι με τα αζήτητα. Και μπορεί να είναι έτσι. Αλλά εκεί που τον είχαμε ξεχάσει, καθώς ξεχνιούνται όλοι όσοι δεν κατάφεραν να εξηγήσουν, πρώτα στον εαυτό τους και μετά στους άλλους, γιατί ζούνε και τι θέλουν, να που έρχεται ο κ. Εβερτ, να μας θυμίσει πάλι, αυτόν και τη φρίκη του δικομματισμού. Κι ενώ σήμερα ήθελα να γράψω για τη μεγάλη χαρά όλων των προοδευτικών δυνάμεων για την επιτυχία του μετώπου, για την επιτυχία της συσπείρωσης του λαού κατά της αντιλαϊκής, δουλικής και επικίνδυνης πολιτικής της παραδομένης κυβέρνησης στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ, ενώ ήθελα να μιλήσω για τους καλλιτέχνες, τους επιστήμονες, τους πνευματικούς ανθρώπους, που με επιστολές, με δηλώσεις, με παρουσίες ανταποκρίθηκαν πρόθυμα, παλικαρίσια και ξεκάθαρα στο κάλεσμα της πραγματικής Ελλάδας, των πραγματικών Ελλήνων, να πάλι που υποχρεώνομαι να γράψω για το δικομματισμό.

Οταν, λοιπόν, ο κ. Εβερτ ρωτήθηκε από δημοσιογράφο, ποια η γνώμη του για το «ροζ» σκάνδαλο, Τομπούλογλου, Τριανταφυλλόπουλου, βιντεοκασέτες κτλ. κτλ. απάντησε: «Οσο η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια της Δικαιοσύνης, δεν επιτρέπεται να κάνω καμιά δήλωση». Τι πιο σωστό απ' αυτή την απάντηση κι αυτή τη θέση; Αμ δε! Από τη στιγμή που ο υπουργός Δικαιοσύνης είπε: «Αν αθωωθεί ο Κατριβάνος θα είναι δικαστική πλάνη» και από τη στιγμή που παρευρισκότανε στην αίθουσα σ' όλη τη διάρκεια της δίκης παρεμβαίνοντας, απειλώντας, βρίζοντας, διακόπτοντας και τρομοκρατώντας τους πάντες, ο δικαστής έτρεμε στην ιδέα ότι μπορεί να αθωωθεί ο Κατριβάνος. Σκεφτόταν ότι στην περίπτωση αυτή θα τον στέλνανε στα σύνορα να δικάζει Αλβανούς λαθρομετανάστες. Οταν είπε ο υπουργός Δικαιοσύνης στον κ. Αθανασόπουλο: «Εγώ σε υποστήριξα στην υπόθεση του καλαμποκιού...». Ελεγε ξεκάθαρα αυτό που πιστεύει. «Δεν είμαστε εδώ για να λέμε την αλήθεια.. Πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλο, για να τη βγάλουμε». Σ' αυτή τη δίκη καταργήθηκε κάθε έννοια δικαιοσύνης. Σ' αυτή τη δίκη η Δικαιοσύνη πυροβολήθηκε και κινδυνεύει. Αυτή η δίκη ήταν κακέκτυπο δίκης του Μεξικού του 1900. Μια από τις γνωστές σκηνές στις επαναλαμβανόμενες εβδομαδιαίες επαναστάσεις του Μεξικού. Ο νικητής αρχηγός, έμπαινε στο δικαστήριο με τα πιστόλια του και το σομπρέρο και δίκαζε τους αιχμαλώτους. Κι όταν ο κ. Ρέππας τον δικαιολόγησε, λέγοντας ότι και ο υπουργός σαν όλους τους πολίτες έχει το δικαίωμα... προσφυγής στα δικαστήρια.., τότε καταλάβαμε ότι σ' όλη τη δίκη το ΠΑΣΟΚ και η ιδεολογία του κρυβόταν κάτω από ένα αόρατο σομπρέρο.

Πιστεύω ότι ο κ. Εβερτ τα ξέρει όλ' αυτά. Ομως πιστεύω - κι αν ο συλλογισμός μου το παρατραβά, ζητώ συγνώμην - ότι η απάντηση του κ. Εβερτ, ήταν μια αυτόματη προστασία των νόμων... ΤΟΥΣ. Η υποταγή στους νόμους χωρίς διαμαρτυρία, βολεύει και τα δύο κόμματα που κυβερνούν τον τόπο με τεχνητή πλειοψηφία χάρη σ' ένα εκλογικό νόμο - «τέρας». Σ' αυτές τις εκλογές έχουμε κι άλλα παραδείγματα ακόμα πιο τρανταχτά ότι είναι κόμματα κινούμενα από άλλους. Επομένως ούτε πρόγραμμα δικό τους μπορούν να έχουν, ούτε ιδεολογία έχουν. Μόνο ηθική δική τους έχουν, που ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ θα τη βάφτιζε «Μη Ηθική». Το παζάρι και οι μεταπηδήσεις από το ένα κόμμα στο άλλο είναι αποκαλυπτικά... Είναι φανερό ότι αυτοί που ψηφίζουν το ένα ή το άλλο μεγάλο κόμμα, ψηφίζουν υπέρ της κυριαρχίας του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, της εξαφάνισης της Σερβίας, του πολέμου στα Βαλκάνια, της πείνας των συνταξιούχων, της κατάργησης της ιατρικής περίθαλψης, της εξόντωσης των αγροτών, της αγραμματοσύνης των παιδιών του λαού. Και πάνω στο τελευταίο ο πειρασμός είναι μεγάλος και θα το πω. Λοιπόν, με την απόχτηση του κ. Κοντογιαννόπουλου θα βοηθήσουν τον κ. Αρσένη, να λύσει το πρόβλημα της παιδείας.. Ο κ. Κοντογιαννόπουλος θα συζητά τα θέματα των μαθητών με το ΕΣΥΝ, ερήμην των μαθητών κι αυτός. Μόνο που αυτός θα χαρίσει στο κάθε μέλος του ΕΣΥΝ, από ένα καδρόνι.

Και δυο γραμμές από το γράμμα του Αδαμαντίου Κοραή στο φίλο του Δημήτρη Λώτο, που γράφτηκε κατά τη Γαλλική Επανάσταση. «... Και μάλιστα αφού επληροφορήθην, ότι η αύξηση και εξάπλωση της παιδείας εις το Γαλλικόν Εθνος, εγέννησε τον έρωτα της Ελευθερίας».