Ολα αυτά επιβάλλουν κατά τη γνώμη μας μια βαθύτερη επισκόπηση του όλου προβλήματος, του οποίου την κορυφή του παγόβουνου αποτελεί η κατολίσθηση.

Στο διάστημα από το 1996, χρόνο που το πρόβλημα είχε εμφανιστεί και πάλι με μεγάλη οξύτητα, μέχρι σήμερα, το ΚΚΕ επανειλημμένα είχε προβάλει πλευρές του (μολυσματικά, τοξικά, ανεξέλεγκτες χωματερές), αλλά και το ίδιο το πρόβλημα στο σύνολό του, με πολλούς τρόπους: Με ρεπορτάζ και άρθρα στο «Ριζοσπάστη», Ερωτήσεις στη Βουλή, τοποθετήσεις σε συνέδρια της ΤΕΔΚΝΑ και της ΚΕΔΚΕ, καθώς και στο ΔΣ του ΕΣΔΚΝΑ. Με τοποθετήσεις σε συνεδριάσεις των Νομαρχιακών Συμβουλίων Αθήνας και Ανατολικής Αττικής. Με τις ανακοινώσεις του Τμήματος Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Περιβάλλοντος. Με τα προγράμματα δημοτικών ή νομαρχιακών παρατάξεων που στήριξε.

Σε όλες αυτές τις παρεμβάσεις, οι θέσεις μας παρέμειναν σταθερές, τόσο ως προς την αποκάλυψη των υπευθύνων και των αιτιών, όσο και ως προς τις γενικές κατευθύνσεις για την επίλυση του προβλήματος, σύμφωνα με τις ανάγκες και τα συμφέροντα του λαού.

α. Καθυστερεί απαράδεκτα στην ολοκλήρωση του νομοθετικού πλαισίου για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων, καθώς:

• Δεν έχει εκδοθεί ακόμη η Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) για τη διαχείριση των μολυσματικών αποβλήτων.
• Η ΚΥΑ για τους χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων εκδόθηκε μόλις το Δεκέμβρη του 2002 και, φυσικά, ακόμη δεν υλοποιείται, αφού δεν είναι ακόμη γνωστή.
• Ο Εθνικός Σχεδιασμός για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων αλλάζει κάθε τόσο απροειδοποίητα, ανατρέποντας τους περιφερειακούς σχεδιασμούς που είχαν εκπονηθεί μέχρι τότε και αναβάλλοντας την εκτέλεση ώριμων έργων.
• Δεν έχει ακόμη εγκριθεί «το συλλογικό σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης συσκευασιών» που υπέβαλαν φορείς της ΤΑ, παρά τη θετική υπηρεσιακή εισήγηση και μεθοδεύεται η μονόπλευρη έγκριση και προώθηση του συστήματος των μεγάλων εταιριών.
• Δεν έχει δημοσιευτεί ακόμη κανένα ΠΔ για την ανακύκλωση των διαφόρων στερεών αποβλήτων, κατά παράβαση του νόμου (2939/01), που η ίδια ψήφισε.
• Δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί η Β΄ φάση του Περιφερειακού Σχεδιασμού στην Αττική, που είναι ευθύνη της Περιφέρειας.

β. Καθυστερεί τις χρηματοδοτήσεις όσων έργων έχουν ήδη ενταχθεί στο Γ΄ ΚΠΣ ή στο Ταμείο Συνοχής και βάζει συνεχή εμπόδια στην ένταξη άλλων. Απένταξε όλα τα έργα που αφορούσαν την ανακύκλωση, με το αιτιολογικό ότι αυτά, πλέον, θα χρηματοδοτούνται από εισφορές των εταιριών στα πλαίσια των «Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης».

γ. Καλλιεργεί και ενισχύει την αντίληψη της ιδιωτικοποίησης του τομέα της καθαριότητας, όχι μόνο πολιτικά, αλλά και οικονομικά, επιβάλλοντας πρακτικά τη συμμετοχή του μεγάλου κεφαλαίου στην κατασκευή, αλλά και στη λειτουργία των εγκαταστάσεων διαχείρισης των στερεών αποβλήτων. Δίνει «πεσκέσι» στους ιδιώτες όλο το κομμάτι της Ανακύκλωσης με χρήματα του λαού, στον οποίο θα μετακυληθεί τελικά το κόστος αυτής.

δ. Ανέχεται και πρακτικά μεταθέτει μέχρι το 2006, την καταστροφική δράση των ανεξέλεγκτων χωματερών, αδιαφορώντας ακόμα και για τα υπέρογκα πρόστιμα, που μας επέβαλε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (8 εκατ. δρχ. την ημέρα, μόνο για τη χωματερή του Κουρουπητού στην Κρήτη) και ακολουθούν και άλλα.

ε. Παραμένει απόλυτα αδρανής στο μείζον ζήτημα της ασφαλούς διαχείρισης των τοξικών αποβλήτων.

στ. Συχνά παρεμβαίνει ωμά στα μελετητικά γραφεία που εκπονούν μελέτες χωροθέτησης, προσπαθώντας και καταφέρνοντας τις περισσότερες φορές, να τα κατευθύνει σε προτάσεις αρεστές στην ίδια, αλλά αντίθετες με τους κανόνες της επιστήμης.

ζ. Ειδικά για την Αττική, η τάση αυτή μεταφράζεται με την εμμονή της να απαγορεύει αυθαίρετα την επεξεργασία και υγειονομική ταφή ενός σημαντικού μέρους των απορριμμάτων εκτός Αττικής, προκειμένου να μείνει η «μερίδα του λέοντος» στον μέχρι τώρα εκλεκτό της δήμαρχο των Ανω Λιοσίων (και στη συνέχεια της Φυλής), προς όφελος του οποίου έχει θεσπίσει ιλιγγιώδη δραχμικά αντισταθμιστικά ποσά, που πληρώνει όλος ο λαός της Αττικής.

α. Ανέχτηκαν όλη την κοροϊδία και κωλυσιεργία της κυβέρνησης για τη μη χωροθέτηση των νέων εγκαταστάσεων και στη συνέχεια συνέπλευσαν μαζί της.

β. Συνεργάστηκαν άριστα με την κυβέρνηση για την καταλήστευση των εσόδων των ΟΤΑ - μελών του ΕΣΔΚΝΑ (δηλαδή του 95% του λαού της Αττικής) υπέρ του Δήμου των Ανω Λιοσίων (στην ουσία υπέρ του δημάρχου).

γ. Υιοθέτησαν την πολιτική της ιδιωτικοποίησης μέσω της εκχώρησης της λειτουργίας των σύγχρονων εγκαταστάσεων ανακύκλωσης και θερμικής καταστροφής, έναντι ακριβού τιμήματος, σε ιδιωτικές εταιρίες.

δ. Απέκλεισαν τη συμμετοχή κομμουνιστή αιρετού στην τελευταία (από το 1999) διοίκηση (δηλαδή στην Εκτελεστική Επιτροπή).

Αντίστοιχες, φυσικά, ευθύνες έχουν και οι δημοτικές αρχές ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ των ΟΤΑ - μελών του ΕΣΔΚΝΑ, αλλά και της ΤΕΔΚΝΑ, αφού όλοι μαζί συμφώνησαν και κάλυψαν τις επιλογές αυτές των διοικήσεων του ΕΣΔΚΝΑ, στις οποίες μόνο οι κομμουνιστές αιρετοί διαφώνησαν.

• Το τμήμα Ι του ΧΥΤΑ Δυτικής Αττικής (στα Ανω Λιόσια) έχει ήδη υπερκορεστεί από το Σεπτέμβρη του 2002, με αποτέλεσμα και την πρόσφατη σοβαρή αστοχία μεγάλου τμήματος των πρανών του ΧΥΤΑ, ενώ η κατασκευή του 1ου κυττάρου του τμήματος ΙΙ προβλέπεται να ολοκληρωθεί μέσα στο Μάη.
• Το τμήμα ΙΙ (και τελευταίο) του ΧΥΤΑ θα έχει κορεστεί πλήρως προς τα τέλη του 2004 και ο χρόνος που απομένει μέχρι τότε δεν επαρκεί για όλες τις διαδικασίες που απαιτούνται για την προετοιμασία νέου ΧΥΤΑ.
• Παρ' όλες τις διαβεβαιώσεις της υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Β. Παπανδρέου τον Ιούνιο του 2002 ότι θα χωροθετηθεί, ειδικότερα για την Ανατολική Αττική, άμεσα «και με νόμο αν χρειαστεί», ώστε να έχουμε «έναρξη της κατασκευής μέχρι τέλος του χρόνου» (2002), τελικά ούτε χωροθέτηση δεν έχει γίνει.
• Οι ανεξέλεγκτες χωματερές δεν έχουν λιγοστέψει ούτε κατά μία, συνεχίζοντας απτόητες το καταστροφικό τους έργο, παρά τα νέα επαπειλούμενα κοινοτικά πρόστιμα.

1. Να χωροθετήσει άμεσα η κυβέρνηση τους νέους χώρους για τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας και ταφής των απορριμμάτων, με βάση τις τεκμηριωμένες μελέτες επιστημονικοτεχνικά και χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες.

2. Να αποκλειστεί η ενιαία περιοχή των Ανω Λιοσίων, Ασπρόπυργου, Ελευσίνας, Φυλής ως χωροταξικά και ρυπαντικά υπερκορεσμένη από την περαιτέρω αναζήτηση των υποψήφιων ΧΥΤΑ. Τα έργα αποκατάστασης του παλαιού ΧΔΑ να επεκταθούν άμεσα στο υπερκορεσμένο τμήμα Ι του ΧΥΤΑ.

3. Να αρχίσει άμεσα η διαδικασία απομάκρυνσης του ΧΥΤΑ των Ανω Λιοσίων.

4. Να ξεκινήσουν άμεσα οι διαδικασίες για την έναρξη του τεράστιου έργου της απορρύπανσης της ευρύτερης περί τον ΧΥΤΑ Ανω Λιοσίων, Περιοχής (μελέτη, εξασφάλιση χρηματοδότησης, δημοπράτηση, υλοποίηση).

5. Να εκλογικευτούν τα αντισταθμιστικά στο ύψος που είχε αρχικά αποφασίσει η ΓΣ της ΤΕΔΚΝΑ, δηλαδή στο 1,5% των τακτικών εσόδων των ΟΤΑ, αντί του 4,4% που είναι σήμερα. Σταδιακά το κόστος αυτό να μεταφερθεί από τον Κρατικό Προϋπολογισμό στα πλαίσια κατάργησης και των «ανταποδοτικών τελών» καθαριότητας, που αποτελούν, στην ουσία, μια δεύτερη φορολογία για το λαό.

6. Να προχωρήσει, χωρίς άλλες καθυστερήσεις, η αποκατάσταση των ανεξέλεγκτων χωματερών.

7. Παραμένουμε αταλάντευτοι στη θέση ενάντια της καύσης των απορριμμάτων στην Αττική, αλλά και σε όλη τη χώρα.

8. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης μέρους ή του συνόλου της καθαριότητας. Η δραστηριότητα της διαχείρισης των δημοτικών απορριμμάτων, περιλαμβάνοντας και την ανακύκλωση, να ασκείται μόνο από τις υπηρεσίες των ΟΤΑ, όπως αυτές προβλέπονται από τους Οργανισμούς Εσωτερικής Υπηρεσίας τους. Να μην αποτελέσουν οι ΟΑ του 2004 αφορμή και πρόσχημα για την είσοδο των ιδιωτών στη διαχείριση των απορριμμάτων.

9. Να διασφαλιστούν έγκαιρα και με ευθύνη και δαπάνες του κράτους οι πόροι που απαιτούνται για την εκτέλεση των έργων που προβλέπονται από τον περιφερειακό σχεδιασμό, όπως αυτός τροποποιείται με βάση τις θέσεις (1) και (2) και φυσικά, χωρίς το δεύτερο τεράστιο εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης να χωροθετείται, πάλι, στη Δυτ. Αττική. Να διευκολυνθεί διοικητικά η υλοποίησή τους.

10. Να παραμείνει ο ΕΣΔΚΝΑ ο ενιαίος διαδημοτικός φορέας διαχείρισης (μεταφόρτωσης, επεξεργασίας, τελικής διάθεσης) των απορριμμάτων της Αττικής, με ενίσχυση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα του έργου του, με διαφάνεια, όσο αυτή μπορεί να υπάρχει στα πλαίσια του συστήματος, και χωρίς πολιτικούς αποκλεισμούς στην άσκηση της διοίκησής του.

11. Να υπάρξει επιτέλους χωροθέτηση και να αρχίσουν τα έργα διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων.

12. Να καλυφθούν τα κενά που υπάρχουν ακόμη στη νομοθεσία διαχείρισης των αποβλήτων, στη βάση εξυπηρέτησης των πραγματικών αναγκών και όχι των επενδυτικών προσδοκιών του μεγάλου κεφαλαίου.