Μπορεί ο Κ. Πάουελ να μην πέρασε από την «ισχυρή Ελλάδα» αλλά ο Κ. Σημίτης φρόντισε να του στείλει διαπιστευτήρια υποτέλειας. Αυτό είναι το αληθινό νόημα της χτεσινής ομιλίας του πρωθυπουργού: Το Ιράκ συνιστά απειλή, η αντίσταση στους εισβολείς είναι τρομοκρατία, ο ιρακινός λαός ως «εμπόλεμος» δεν μπορεί να έχει λόγο στη μεταπολεμική περίοδο... Με τέτοιες «πρωτότυπες» διαπιστώσεις δικαιολογημένα μπορεί να διεκδικεί μια θέση στη «συμμαχία των προθύμων», αλλά και στη μοιρασιά της λείας του πολέμου... Οσο περισσότερο αίμα χύνεται στις πόλεις και στην έρημο του Ιράκ, τόσο περισσότερο τρέχουν ξοπίσω από τον ηγεμόνα εκλιπαρώντας να τους θυμηθεί «εν τη βασιλεία του»...

Οσο οσφραίνονται ότι το ολοκαύτωμα της Βαγδάτης είναι «θέμα χρόνου», αφήνουν στην άκρη τα προσχήματα και τους λεονταρισμούς για εσωτερική κατανάλωση και σπεύδουν να πάρουν θέση στο πλευρό του «νικητή». Τρέμουν μήπως και δε «γεφυρωθεί» το χάσμα, κάνουν ό,τι μπορούν για να «επανασυγκολληθούν οι σχέσεις»... Δε βγάζουν «κιχ» για την εν ψυχρώ δολοφονία των αμάχων, αναμηρυκάζουν τη μασημένη «ενημέρωση» των «ενσωματωμένων», σύμφωνα με την οποία οι 9.000 βόμβες και οι 1.700 αεροπορικοί βομβαρδισμοί κάθε μέρα κτυπούν ...τα παλάτια του Σαντάμ και την προεδρική φρουρά. Προσπαθώντας να αποφύγουν τη γελοιοποίηση, παρουσιάζουν τον Πάουελ σε θέση επαίτη και καλλιεργούν ψευδαισθήσεις, αν και ήταν ο ίδιος που τους ξέκοψε ότι δεν πρόκειται οι ΗΠΑ να δεχτούν συνδαιτυμόνες στο μεγάλο φαγοπότι...

Η κυβέρνηση Σημίτη, όπως και οι άλλες ευρωπαϊκές, στην πραγματικότητα λειτουργεί ως προστατευτική ασπίδα γύρω από τους φονιάδες των λαών. Ακριβώς γιατί ο πόλεμος είναι και δικό τους «μέσο» για την επιβολή των δικών τους ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Ευγενής στόχος τους, να μπορέσουν να το κάνουν με το δικό τους στρατό...