Η υποκρισία, η διγλωσσία, αλλά και ο ρόλος του εκπροσώπου του ευρωπαϊκού αιτήματος για συμμετοχή της ΕΕ στο μεταπολεμικό πλιάτσικο κατά του Ιράκ, αποκαλύφθηκαν πλήρως χτες ότι αποτελούν το άλφα και το ωμέγα της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και προσωπικά του πρωθυπουργού, αυτές τις κρίσιμες για τον κόσμο μέρες.

Η χτεσινή συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ, η πρώτη μετά την εισβολή στο Ιράκ, συνοδεύτηκε από δηλώσεις του Κ. Σημίτη, για τον πόλεμο και την «επόμενη μέρα» του πλιάτσικου.

Σε ό,τι αφορά το ρόλο της Ελλάδας στον πόλεμο ο πρωθυπουργός ξεκίνησε με τη φράση: «Θέλω να θυμίσω ότι η Ελλάδα ήταν και είναι κατά του πολέμου, υπέρ της ειρήνης και της διεθνούς νομιμότητας», για να συμπληρώσει ότι η κυβέρνηση «καθόρισε τη στάση της με βάση το εθνικό συμφέρον»! Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στην ΕΕ και στην Προεδρία της Ελλάδας, λέγοντας ότι «επιδιώξαμε τη συνοχή της ΕΕ», δίνοντας έμφαση σε εκείνα που ενώνουν και όχι σε εκείνα που χωρίζουν τους «15»... Σε ένα διάλειμμα υποκριτικής... ευρωαυτοκριτικής, δε, ο Κ.Σημίτης ανέφερε ότι «η ΕΕ έδειξε αδυναμία στην αντιμετώπιση της κρίσης», για να περάσει κατόπιν στις «επιτυχίες» της Ελληνικής Προεδρίας, που δεν είναι άλλες από τις «κοινές θέσεις» που εκδόθηκαν στις Συνόδους Κορυφής...

Κύριο ενδιαφέρον, πάντως, του πρωθυπουργού, ήταν να επαναλάβει, και από το βήμα του ΠΑΣΟΚ, τη γνωστή γραμμή της ...αναδρομικής «νομιμοποίησης» (!) του πολέμου, μέσα από τα φληναφήματα περί «ανασυγκρότησης» του Ιράκ. Οπως είπε «κρίσιμο σημείο είναι να πραγματοποιηθεί σύμφωνα με την απόφαση της Συνόδου Κορυφής η ανασυγκρότηση του Ιράκ, και η μεταπολεμική φάση να καθοριστεί από τον ΟΗΕ». Θέλοντας να εμφανίσει σαν «ανθρωπισμό» τον επιζητούμενο «επιδιαιτητικό» ρόλο του ΟΗΕ στο πλιάτσικο, μίλησε για «πολιτική και οικονομική ανασυγκρότηση του Ιράκ» που «μπορεί να επιτευχθεί με συμμετοχή των πολιτών του» (προφανώς όσων δε δολοφονήθηκαν...) που πρέπει «να αναλάβουν το ταχύτερο τις δικές τους τύχες» και πως «αυτό πρέπει να είναι η κατεύθυνση των Ηνωμένων Εθνών»...

Στη συνεδρίαση του ΕΓ που συνεχιζόταν μέχρι αργά, ο Γ.Παπανδρέου, που κινήθηκε στη γραμμή του «καλού» Πάουελ, προέβη σε ενημέρωση για τις εξελίξεις, σύμφωνα με την οποία ο ρόλος που επιφυλλάσεται στον ΟΗΕ, εν πολλοίς, θα καθοριστεί από την εσωτερική «διαμάχη» στην Ουάσιγκτον, μεταξύ Ράμσφελντ - Πάουελ...