«Ανάμεσα στον κυνισμό των ΗΠΑ και την υποκριτική ουδετερότητα της Ευρώπης, χίλιες φορές ο Μπους. Λεηλατεί, καταστρέφει και ξεκοιλιάζει με ...ειλικρίνεια. Εχει και το μαχαίρι και το πεπόνι και λογαριασμό δε δίνει σε κανέναν. Η Ευρώπη, βολεμένη κάτω από την οπλική ομπρέλα του big boss, παριστάνει την τεθλιμμένη χήρα. Σηκώνει το βέλο και τα μάτια της λάμπουν από άγρια χαρά. Βγάζει τα γάντια και τα χέρια της απλώνονται κατά Ιράκ μεριά. Σαν να εκλιπαρεί μερικά τούβλα από την ανοικοδόμηση της Βαγδάτης. Οπως ακριβώς συμβαίνει με κάθε μπάτλερ που σέβεται και τιμά τη βρετανική καταγωγή του. Ζεσταίνει την καρέκλα, σερβίρει το επιδόρπιο και το μόνο που τον χαροποιεί, η μοναδική στιγμή που τον επιβεβαιώνει, το μόνο πράγμα που τον κάνει να ονειρεύεται είναι όταν το αφεντικό του αποσυρθεί. Ορμάει με άγρια χαρά στο τραπέζι, καταβροχθίζει ό,τι απέμεινε από το μεγάλο φαγοπότι και βαυκαλίζεται με την ιδέα πως μια μέρα θα γίνει Μπους!». Του Δημήτρη Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».