«Η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας συμπίπτει φέτος με τις πολεμικές συγκρούσεις στο Ιράκ. Οι εικόνες από τα νοσοκομεία και τους τραυματίες αμάχους προκαλούν δέος. Ταυτόχρονα, όμως, μας κάνουν όλους να αντιληφθούμε, και μέσα από τη φρίκη του πολέμου, πόσο πολύτιμο αγαθό είναι η υγεία».

Ετσι αρχίζει το χτεσινό μήνυμά του ο υπουργός Υγείας Κ. Στεφανής. Και, πράγματι, προκαλούν δέος οι εικόνες απ' τα νοσοκομεία της Βαγδάτης. Προκαλούν όμως και οργή οι εικόνες με τα κατακρεουργημένα παιδιά, τις γυναίκες και τους γέροντες. Κι όποιοι νιώθουν ιερή αγανάκτηση δεν μπορούν να μην εξεγερθούν εναντίον των φονιάδων του ιρακινού λαού και εκείνων που συνδράμουν το δολοφονικό έργο τους.

Αλήθεια, πόσοι από τους σκοτωμένους και τους τραυματίες, που προκαλούν δέος, μπορεί να ακρωτηριάστηκαν από πυραύλους που μεταφορτώθηκαν στην πατρίδα μας; ΄Η, από βομβαρδισμούς αεροπλάνων, όπως τα υπερ-φρούρια «Β-52», που πέρασαν από τον εναέριο χώρο της Ελλάδας;

Και δεν έχουμε, βέβαια, την παραμικρή αντίρρηση ότι η υγεία είναι πολύτιμο αγαθό και ακόμη περισσότερο η ίδια η ζωή. Τόσο η τελευταία, όμως, όπως και υγεία, προστατεύονται και υμνούνται με έργα και όχι με λόγια - τα οποία σε αντίθετη περίπτωση αποτελούν υποκρισία και άλλοθι για τη συγκάλυψη ευθυνών.