Στην ανάγκη οικοδόμησης στο Κοσσυφοπέδιο ενός «ασφαλούς περιβάλλοντος, για όλους τους πολίτες -ανεξάρτητα από το εθνικό, θρησκευτικό και πολιτιστικό τους υπόβαθρο- μιας πλουραλιστικής, πολυεθνικής, πολυθρησκευτικής και δημοκρατικής κοινωνίας, με πλήρη και ισότιμο σεβασμό όλων των πολιτών», αναφέρεται η προχτεσινή κοινή ανακοίνωση των υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας, της Αλβανίας και της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ).

Σημειώνουμε το γεγονός, γιατί -σε πλήρη αντίθεση με τα ωραία λόγια, τα μεγάλα- η Ελλάδα συμμετέχει με ένοπλα τμήματα στη ΝΑΤΟική δύναμη κατοχής του Κοσσυφοπεδίου, ενώ και οι τρεις χώρες μαζί παρέχουν πλήρη υποστήριξη στις δυνάμεις αυτές, συμβάλλοντας στην εγκληματική αλλαγή των συνόρων και στη σταδιακή οικοδόμηση ενός νέου κράτους στην περιοχή.

Κι αν θέλετε, μια ακόμη χειροπιαστή απόδειξη των παραπάνω, σημειώνουμε, πως ο υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας, ενώ υπέγραφε τα παραπάνω, επέμενε να ονομάζει τις περιοχές, εκτός Κοσσυφοπεδίου, όπου υπάρχουν Αλβανόφωνοι -τη Νότια Σερβία δηλαδή- ανατολικό Κοσσυφοπέδιο και αρνήθηκε να καταδικάσει την αποσχιστική δράση του... νεοεμφανισμένου «Απελευθερωτικού Στρατού» των περιοχών αυτών.

Ο καθένας καταλαβαίνει, επομένως, την αξία των προαναφερομένων διακηρύξεων...