Πέμπτη 24 Απρίλη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 18
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Κατανοούν τι εννοούν;

Εφτασε στα χέρια μας η εφημερίδα του ΔΗΚΚΙ «Ωρα» (αρ.10) και με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι αυτά που ορισμένα από τα στελέχη του, που συμμετέχουν στο ΠΑΜΕ, επικαλούνται σε επιστολή τους σχετική με την Πρωτομαγιά, δεν είναι παρά «έπεα πτερόεντα». Και καθόλου δεν αναφερόμαστε στην πρότασή τους για κοινό γιορτασμό της φετινής Πρωτομαγιάς με τις ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ηγεσίες που - σημειωτέον - στην ίδια επιστολή τους χαρακτηρίζουν «αλλοτριωμένες που υπηρετούν τον κυβερνητικό συνδικαλισμό». Δεν είναι σκοπός αυτού μας του σχολίου εδώ να σταθούμε στο ζήτημα κατά πόσο η εργατική τάξη μπορεί να γιορτάζει την Εργατική Πρωτομαγιά με συνδικαλιστικές ηγεσίες που υπηρετούν την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Είναι και αυτή μια άποψη, γνωστή άλλωστε και πολυσυζητημένη μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Θα σταθούμε όμως στο σκίτσο που συνοδεύει το δημοσίευμα με την επιστολή των συνδικαλιστών. Στο σκίτσο λοιπόν ερωτάται από τον Κ. Πάουελ ο πλανητάρχης Μπους: «Κύριε πρόεδρε, πώς θα ξεκινήσουμε πόλεμο; Ολος ο κόσμος διαδηλώνει ενωμένος εναντίον μας». Και η απάντηση του Μπους στο ίδιο σκίτσο: «Οχι... Υπάρχει ελπίδα... Το ΚΚΕ, ας πούμε, διαδηλώνει χωριστά!».

Είναι φανερό ότι ο Γκεμπαιλισμός που εκφράζει το συγκεκριμένο σκίτσο τσουβαλιάζει το ΚΚΕ όχι μόνο με αυτούς που στέκονται αδιάφοροι απέναντι στον πόλεμο σε βάρος του Ιράκ, αλλά κάνει κάτι ακόμα χειρότερο. Το ταυτίζει με εκείνες τις δυνάμεις που διευκολύνουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Και είναι αυτή μια κατηγορία όχι μόνο πέρα για πέρα ανυπόστατη, αλλά και ένα υπονοούμενο που δεν τόλμησαν να ξεστομίσουν ούτε οι πιο ακραιφνείς εχθροί του ΚΚΕ!

Είναι όμως και κάτι πολύ περισσότερο. Είναι ύβρις - με όλη την αρχαιοελληνική σημασία της λέξης - προς τους χιλιάδες και χιλιάδες κομμουνιστές, τα απλά μέλη του Κόμματος και τους οπαδούς του, που για δύο μήνες τώρα βρίσκονται μαζί με χιλιάδες ακόμα συμπατριώτες μας στους δρόμους του αγώνα. Σε όλους αυτούς που ματώνουν καθημερινά για να σταματήσουν την ιμπεριαλιστική επέλαση.

Αδυνατούμε να κατανοήσουμε πώς τέτοιου είδους πράγματα είναι απλά μια «διαφορετική άποψη» συναδέλφων και συναγωνιστών και μάλιστα ανθρώπων που, όπως υποστηρίζουν, βρίσκονται στην ίδια συσπείρωση - στο ΠΑΜΕ - και παλεύουν για κοινούς στόχους.

Θεωρούμε ταυτόχρονα, σε ό,τι αφορά εμάς, ότι άνθρωποι που είναι ταγμένοι εθελοντικά, να παλεύουν για κοινούς σκοπούς και οράματα, δεν μπορούν να απαντήσουν με την ίδια αθλιότητα, σαν αυτή που υπονοεί το συγκεκριμένο σκίτσο.

Εμείς ένα πράγμα θα πούμε και με αυτό θα βάλουμε τελεία: Ας αναλογιστούν τις ευθύνες τους όσοι επιθυμούν έστω και ακροθιγώς να σταθούν στο πλευρό της εργατικής τάξης.


Γ. ΖΑΧ.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ