Το πρώτο πράγμα που γίνεται εμφανές μόλις πατάς το πόδι σου στην Μυτιλήνη είναι ότι η πόλη βρίσκεται σε κατάσταση... ανασυγκρότησης. Τα μεγάλα έργα της κατασκευής των δικτύων της αποχέτευσης και των ομβρίων βρίσκονται σε εξέλιξη, καθώς και ο βιολογικός καθαρισμός. Συγχρόνως προχωρά και το έργο της αναβάθμισης της παλιάς πόλης.

Ο δήμαρχος Θανάσης Γιακαλής μας λέει ότι το σημαντικότερο πρόβλημα είνα η έλλειψη προσωπικού, αφού ο «Καποδίστριας», δεν συνοδεύτηκε από διοικητική και υλικοτεχνική υποστήριξη. Η φιλοσοφία όμως της δημοτικής αρχής δεν είναι το «φόρτωμα» των προβλημάτων στις πλάτες των δημοτών.

Το ζήτημα αιχμής για την πόλη είναι οι εγκαταστάσεις πετρελαιοειδών του Μαμιδάκη. «Η θέση μας για τον Μαμιδάκη είναι ξεκάθαρη. Υπάρχει τελεσίδικη απόφαση του ΣτΕ και η υπόθεση θα έπρεπε να έχει ήδη λήξει. Πρέπει να γίνει χωροθέτηση για κάθε δραστηριότητα. Δεν δεχόμαστε παρατάσεις και θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα η διαδικασία χωροθέτησης».

Οσον αφορά την στάση του δήμου στα προβλήματα του νησιού, ο δήμαρχος ξεκαθαρίζει ότι «ο δήμος είναι πάντα μπροστά στους αγώνες του λαού του νησιού. Με την ευκαιρία, επειδή ακούστηκαν διάφορα, δηλώνω ότι τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης είναι έξω από τη λογική μας. Θίγουν τους εργαζόμενους. Δεν έχουμε καμία σχέση με αυτά και τα απορρίπτουμε».

Θα ήταν πράγματι περίεργο να μην είχε χτυπήσει το νησί η ανεργία και η αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων. Ο πρόεδρος του «Εργατικού Κέντρου» Λέσβου Δημήτρης Σιαμέτης εκτιμά ότι η ανεργία στο νησί αγγίζει το 30% με αυξητική τάση. Η δραματική μείωση των αδειών για οικοδομή τα τελευταία δέκα χρόνια, η πτωτική πορεία των αφαλιστικών εισφορών στο τοπικό ΙΚΑ και το μαζικό «λουκέτο» στα μικρομάγαζα και τις μικρές επιχειρήσεις που μόνο για το 1999 μετριούνται σε 150 είναι μερικές χαρακτηριστικές ενδείξεις για το μέγεθος του προβλήματος.

Αναλόγως τραγική είναι η κατάσταση και στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων και του ασφαλιστικού. «Κάναμε σαν "Εργατικό Κέντρο" έναν έλεγχο με την επιθεώρηση εργασίας και βρέθηκαν 4ωρα σε σούπερ μάρκετ. Βρήκαμε κοπέλες που δεν δικαιούνταν ρεπό γιατί ήταν ωρομίσθιες. Η ασυδοσία των εργοδοτών είναι μεγάλη».

Η Λίτσα Κλειδαρά, πρόεδρος του σωματείου ιδιωτικών υπαλλήλων θα προσθέσει ότι «ο κλάδος μας πλήτεται κυριολεκτικά από τους "απασχολήσιμους"». «Προσλαμβάνονται για 4ωρα και δουλεύουν οχτάωρα, δεν δίνονται ρεπό, δεν υπάρχει πρόγραμμα εργασίας θεωρημένο από την επιθεώρηση εργασίας και πέφτουν εξοντωτικά πρόστιμα στους εργαζόμενους αν τα προϊόντα στα ράφια είναι ληγμένα, για να μην μιλήσουμε για το κλίμα τρομοκρατίας που επικρατεί στο χώρο».

Ο Δ. Σιαμέτης σημειώνει πως αυτή η κατάσταση έχει δημιουργήσει ένα νέο μεταναστευτικό ρεύμα, λόγω της αφαίμαξης του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Η λύση; «Η αγωνιστική, δυναμική διεκδίκηση μαζί με τα άλλα στρώματα της κοινωνίας μας, τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους, τους ψαράδες των δικαιωμάτων μας και η παράλληλη αντεπίθεση ενάντια σε αυτή τη καταστροφική πολιτική. Θα ξαναδούμε μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις στην Λέσβο».

«Τα μικρά μαγαζιά στη Λέσβο ίσα που ζουν» μας λέει ο Νίκος Μπουλμπούλης, πρόεδρος της «Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων» Λέσβου. «Τα κρατάν με το ζόρι για να βγουν στη σύνταξη. Τα μεταφορικά για να έρθουν εμπορεύματα από την Αθήνα κοστίζουν. Ζητάμε την επιδότηση της μεταφοράς των εμπορευμάτων από και προς την Αθήνα. Σε κάθε περίπτωση πάντως είναι συγκεκριμένη κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης η επικράτηση των πολυεθνικών. Γι' αυτό πρέπει τώρα με τις εκλογές, να σκεφτεί ο μεσαίος έμπορας και ο μικροβιοτέχνης ποιο κόμμα πρέπει να επιλέξει. Και το κόμμα αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο από το ΚΚΕ. Οχι μόνο γιατί στάθηκε και στέκεται στο πλευρό μας, στα προβλήματα και τους αγώνες, αλλά και γιατί όλα τα άλλα κόμματα στηρίζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική».