Η διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων πάνε «πακέτο» στους σχεδιασμούς των επιτελείων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και υπακούουν στον ίδιο στόχο: Στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμπίεση του κόστους εργασίας, δηλαδή στην ένταση της εκμετάλλευσης και στην αύξηση των κερδών ή των υπερκερδών των καπιταλιστών. Αλλά και έτσι να μη διαγράφονταν ολοκάθαρα τα πράγματα στο «ευρωευαγγέλιο» της «Λευκής Βίβλου», είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, και η ραγδαία απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων, συνολικά, συμπαρασύρουν στο «βυθό» τα ασφαλιστικά ταμεία. Πολύ περισσότερο που αυτά τα φαινόμενα συνοδεύονται από τη μάστιγα της εκτεταμένης ανεργίας, την κατάρα της ανασφάλιστης - της «μαύρης» - εργασίας και τη συνεχή σκλήρυνση της διαχρονικής λιτότητας.

- Ο «ελαστικά» απασχολούμενος, ο μερικά εργαζόμενος, ο εκ περιτροπής ή ο «άτυπος» εργαζόμενος, ο φασονατζής, ο ωρομίσθιος, ο τριμηνίτης, ο τετραωρίτης... είναι και μερικά ή - πολλές φορές - καθόλου ασφαλισμένος. Αυτό στερεί από τον ίδιο τα βασικά αγαθά της κοινωνικής ασφάλισης. Στερεί, όμως, ταυτόχρονα ανυπολόγιστα έσοδα από τη χειμαζόμενη κοινωνική ασφάλιση και διογκώνει τα ελλείμματα.

- Ο αλλοδαπός εργαζόμενος, απασχολούμενος κατά κανόνα σε συνθήκες «μαύρης» εργασίας - και μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες - στερείται κάθε υπόνοιας ασφάλισης και, δι' αυτού, οι εργοδότες κόβουν το οξυγόνο των ασφαλιστικών ταμείων και ειδικότερα του ΙΚΑ.

- Η ύπαρξη 500.000 (επισήμως) ανέργων δρα σαν βόμβα στα θεμέλια της κοινωνικής ασφάλισης. Σαν βόμβα, πολύ περισσότερων μεγατόνων από αυτή του δημογραφικού, το οποίο εμφανίζουν ως την κύρια, αν όχι τη μοναδική, πληγή τα «αστέρια» της πιο αντικοινωνικής προπαγάνδας.

- Αρνητικότατες επιπτώσεις στα έσοδα της κοινωνικής ασφάλισης έχει επίσης η συμπίεση μισθών και ημερομισθίων, αφού οι κρατήσεις είναι ανάλογες των αποδοχών και επομένως συνεχώς συρρικνούμενες.

Ο ομολογημένος στόχος της κυβέρνησης για παραπέρα αποδιάρθρωση της αγοράς εργασίας και των εργασιακών σχέσεων με νέο κύμα σκληρών μέτρων αμέσως μετά τις εκλογές, είναι φανερό ότι θα επιδεινώσει περισσότερο την κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις σχεδιάζεται η τροποποίηση και αυτού ακόμα του αντεργατικού νόμου 2639, που χτυπά το οχτάωρο και διαλύει το σταθερό χρόνο εργασίας, ώστε να βγει από τη «μέση» και αυτή η - σε πολλές περιπτώσεις - προσχηματική «σύμφωνη γνώμη» της εργατικής πλευράς, που τίθεται ως προϋπόθεση για την επιβολή διάφορων σχημάτων ελαστικής απασχόλησης και συνολικής διευθέτησης του χρόνου εργασίας.

Εξάλλου, η ελαστική απασχόληση έχει αναδειχτεί σε «επίσημη» μορφή εργασίας, αφού επιδοτείται αδρά από τον ΟΑΕΔ, δηλαδή από τα ίδια τα χρήματα των εργαζομένων!

Ενισχυτικά και σε ορισμένες περιπτώσεις - ΔΕΚΟ - καταλυτικά λειτουργεί στην επιχείρηση των αντιασφαλιστικών ανατροπών η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Το παράδειγμα της ΔΕΗ και του ΟΤΕ και οι εξελίξεις το τελευταίο διάστημα στην ασφάλιση των εργαζομένων στις δυο ΔΕΚΟ είναι αποκαλυπτικές για το γεγονός ότι η «καμπάνα» χτυπά για όλους!