Η Ημέρα των Ευχαριστιών | ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η Ημέρα των Ευχαριστιών

Η δικαστική συνεργασία μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ενωσης φαίνεται ότι στο εξής δε θα αφορά μόνο την έκδοση τρομοκρατών αλλά και την τιμωρία - έτσι όπως πάμε - για όσες χώρες της Ευρώπης δεν τιμούν τις εθνικές γιορτές της Αμερικής. Ως εκ τούτου, εγώ ο δυτικόπληκτος και δυτικοπλασμένος θα οφείλω να γιορτάζω σαν δική μου εθνική γιορτή την Ημέρα των Ευχαριστιών αγοράζοντας την πατροπαράδοτη γαλοπούλα και καταγράφοντας τους ανθρώπους στους οποίους χρωστάω ένα ευχαριστώ.

Ευχαριστώ τον Ιησού Χριστό, γνωστό και ως Ναζωραίο, αγνώστου διαμονής, γιατί αυτός έσωσε τον Πρόεδρο Μπους, κατά δήλωσή του, από τον αλκοολισμό.

Ευχαριστώ τα παγόνια του Φόρουμ για το θέαμα που μας προσέφεραν στη Θεσσαλονίκη. Μπράβο και στο ΠΑΣΟΚ, που χρηματοδοτεί τις παραστάσεις τους. Αντε, παιδιά, και αυτό το καλοκαίρι με το καλό να παίξετε σε κανένα αναψυκτήριο στο Αιγάλεω - όχι μόνο σε διαδηλώσεις.

Ευχαριστώ τους Τούρκους πιλότους της πολεμικής αεροπορίας: Πρώτον, γιατί έχουν μετατρέψει τον ουρανό του Αιγαίου σε εναέριο λούνα παρκ και ψυχαγωγούν τους πιλότους της «Ολυμπιακής» με τα παιχνίδια τους, δεύτερον, για τον ίσκιο που δημιουργούν οι σχηματισμοί τους πάνω στα νησιά μας και τα δροσίζουν τις μέρες του καύσωνα.

Ευχαριστώ τον κ. Νεονάκη, γιατί με το υψηλό παράδειγμα της απάρνησης των υλικών αγαθών και την προσκόλληση στην ευγενική επαιτεία, μετέτρεψε το χρηματιστήριο σε βουδιστικό κέντρο.

Ευχαριστώ τους αδελφούς Κατσάμπα, τον Λεωνίδα Κύρκο και το Σώμα Ελλήνων προσκόπων που περνάνε τις γριούλες στο απέναντι πεζοδρόμιο.

Ευχαριστώ τον σύντροφο γέροντα συνταξιούχο που πίνουμε μαζί καφέ μπροστά από τον ιερό ναό του Αγίου Κωνσταντίνου και πάντα εκείνος μιλά κι εγώ μονάχα ακούω: «Παιδάκι μου, σε όλη μου τη ζωή ήμουν ασυνεπής και ίσως τεμπέλης σε οτιδήποτε δεν αφορούσε την επανάσταση».

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ