ΠΡΟΧΤΕΣ τους είδαμε, στην Εθνική Οδό, να σέρνουν σα σακί και να κλοτσούν σα σκυλί έναν ηλικιωμένο, ανήμπορο άνθρωπο, να κυνηγούν γυναίκες, να βρίζουν αισχρά και να δέρνουν άγρια όποιον έβλεπαν μπροστά τους. Χτες, στην Αθήνα, επιτέθηκαν, με βιαιότητα, σε άλλους αθώους κι ανύποπτους πολίτες. Τούτοι εδώ που κάνουν σαν τρελοί, είναι αστυνομικοί.

ΔΕΝ κάνουν έτσι γιατί είναι υπό την επήρεια φαρμάκων, ή άλλων ουσιών. Δε συμπεριφέρονται σα λυσσασμένα σκυλιά γιατί είναι θυμωμένοι. Δε δρουν εν θερμώ. Εφαρμόζουν, κατά γράμμα, επιχειρησιακά σχέδια. Εκτελούν άνωθεν εντολές. Τον τελευταίο καιρό είναι όλο και πιο άγριοι, όλο και πιο βίαιοι. Με το παραμικρό σηκώνουν τα ρόπαλα κι ανοίγουν κεφάλια. Με το παραμικρό ρίχνουν τόνους χημικών, χωρίς να υπολογίζουν ότι κινδυνεύουν ζωές.

ΤΟ ΠΟΙΟΣ και γιατί μετατρέπει νέα παιδιά σε «τιμωρούς γερόντων» και «κυνηγούς γυναικόπαιδων», το ξέρουμε. Είναι οι κυβερνώντες που επιχειρούν να φτιάξουν μια «νέα Αστυνομία», ικανή και πανέτοιμη ν' ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες. Ν' ανταποκριθεί στην ανάγκη ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, στην ανάγκη καταπολέμησης της «τρομοκρατίας», αλλά και στην ανάγκη αναχαίτισης του λαϊκού κινήματος, που ξαναφαίνεται απειλητικό στον ορίζοντα. Μια «νέα Αστυνομία» που ν' ανταποκρίνεται στις ανάγκες της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και της ιμπεριαλιστικής «νέας τάξης».

ΠΟΙΟΙ ήταν οι εχθροί που οι «άνδρες» των ΜΑΤ στάλθηκαν να κατατροπώσουν, προχτές, στον Ασπρόπυργο; Δεν ήταν «αναρχικοί». Αν ήταν τέτοιοι, θα βλέπαμε ό,τι είδαμε στη Θεσσαλονίκη: «Μάχες» εκ του μακρόθεν, ώστε ο «εχθρός» να κάνει ανενόχλητος τη «δουλιά» του. Δεν ήταν εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου. Στον Ασπρόπυργο ήταν γέροντες, γυναίκες και παιδιά. Ομογενείς πρόσφυγες από την πρώην ΕΣΣΔ, που ήρθαν στην πατρίδα παρασυρμένοι από το νόστο. Εδώ ξόδεψαν ό,τι είχαν σε απόθεμα από την υλική, την πνευματική και ψυχική περιουσία τους, για να χτίσουν ένα φτωχόσπιστο. Αυτό το φτωχόσπιστο, όπου στέγασαν τα όνειρά τους, το ελληνικό κράτος θεωρεί αυθαίρετο και θέλει να το πάρει. Κι ας είναι το κράτος που τους κάλεσε εδώ και τους επέτρεψε να χτίσουν εκεί.

ΒΓΗΚΑΝ στο δρόμο για να βρουν το δίκιο τους. Και βρήκαν μπροστά τους το βάρβαρο πρόσωπο της εξουσίας. Το ίδιο αποκρουστικό πρόσωπο που βλέπουν όλοι όσοι θελήσουν να διεκδικήσουν αγωνιστικά τα δικαιώματά τους. Οι άνεργοι που ζητούν δουλιά κι οι εργάτες που διεκδικούν καλύτερα μεροκάματα. Οι αγρότες που αντιδρούν στο ξεκλήρισμά τους και οι ΕΒΕ που παλεύουν για να μην βάλουν λουκέτο. Οι μαθητές που αγωνίζονται για μόρφωση, οι γέροντες που διαδηλώνουν για ανθρώπινες συντάξεις.

ΦΤΑΙΝΕ, λοιπόν, οι κυβερνώντες που φτιάχνουν μια Αστυνομία, εχθρό του λαού και διώκτη του φτωχού κι αδικημένου, σύμμαχου και προστάτη του πλούσιου και του ισχυρού. Ναι, αλλά αυτή είναι η δουλιά τους, αφού τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και των ξένων δυναστών της Ελλάδας είναι ταγμένοι να υπηρετούν. Ευθύνη έχει, όμως κι ο κάθε «μπάτσος» ξεχωριστά, που νομίζει πως αυτός είναι το κράτος και ο νόμος κι έχει το δικαίωμα να δέρνει πολίτες και να κάνει ό,τι γουστάρει, χωρίς να δίνει λογαριασμό. Αυτά, για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε...