Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι οι εξαγγελίες του Κ. Σημίτη για τους αγρότες άρχισαν, ήδη, ν' αλλάζουν το «βαρύ κλίμα» σε βάρος της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, που επικρατεί στα χωριά. Κάτι τέτοιο, όμως, δε συνέβη στην πραγματικότητα κι όσοι το πίστεψαν δε γνωρίζουν πόσο «βαριά» και «βαθιά» είναι η αγανάκτηση του αγροτικού κόσμου για την εφαρμοζόμενη αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Κι όσοι ελπίζουν ότι στην ύπαιθρο υπάρχουν «λωτοφάγοι», που εύκολα θα ξεχάσουν τα όσα προβλήματα «φόρτωσε» στην πλάτη των μικρομεσαίων αγροτών η πολιτική της κυβέρνησης και θα ξαναψηφίσουν ΠΑΣΟΚ, είναι πολύ γελασμένοι. Οι ξωμάχοι δεν μπορούν, δε θέλουν και δεν πρόκειται να ξεχάσουν, ποιος ευθύνεται για τη συρρίκνωση του εισοδήματός τους, για την καταχρέωσή τους στην Τράπεζα, για το κυνηγητό τους από τα ΜΑΤ και τα «αγροτοδικεία», για τη δύσκολη κι «άχαρη» ζωή τους στο χωριό. Το θυμούνται τώρα και δεν ξεγελιούνται με τις υποσχέσεις Σημίτη, θα το θυμούνται και την ώρα της κάλπης κι αναλόγως θα πράξουν.

Δε θα πρέπει, όμως, η απελπισία και η οργή να οδηγήσουν όσους αγρότες φεύγουν από το ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ, γιατί θα πάνε «από τη Σκύλλα, στη Χάρυβδη». Αλλωστε, εναλλακτική λύση έχουν. Μπορούν και τους συμφέρει, να ενισχύσουν το ΚΚΕ, για να το έχουν ακόμα πιο δυνατό πλάι τους, στους αγώνες για την επιβίωση και για την καλυτέρευση της ζωής τους, που θα συνεχιστούν και μετά τις εκλογές.