Πέρα από τις γελοιότητες, πάντως, υπάρχει και η καθημερινή πρακτική των τηλεοπτικών καναλιών και, ιδιαίτερα, αυτή των τηλεοπτικών ειδήσεων και των ενημερωτικών εκπομπών. Μια πρακτική, η οποία βαδίζει χέρι χέρι - στον έναν ή άλλο βαθμό για κάθε κανάλι - με το δικομματισμό και τη γενικότερη επιχείρηση εγκλωβισμού των εργαζομένων και χειραγώγησης των συνειδήσεών τους στον ευρω-μονόδρομο της υποταγής, του «οχαδερφισμού» και του «δε γίνεται τίποτε». Πρακτική, η οποία τελευταία δυναμώνει καθημερινά, καθώς ενισχύεται όλο και περισσότερο το προεκλογικό κλίμα και πλησιάζουν οι εκλογές. Μια πρακτική, η οποία συμφέρει - όπως καταλαβαίνει ο καθένας - τους ομοτράπεζους του δικομματισμού ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών καναλιών. Μπορεί να βολεύει, επίσης, τους διευθυντές ειδήσεων και μερικούς ακόμη, που αμείβονται ανάλογα και ειδικά για το σκοπό αυτό κι ας παρουσιάζονται ως δημοσιογράφοι. Δε βολεύει, όμως, και δε συμφέρει κανέναν άλλον. Ούτε καν τους υπόλοιπους δημοσιογράφους και τους άλλους εργαζόμενους των τηλεοπτικών καναλιών. Και, αργά ή γρήγορα, η εντεινόμενη συνεχώς αυτή αντίθεση θα απαιτήσει την αντιμετώπιση και την επίλυσή της. Ας είναι σίγουροι γι' αυτό.