Δεν εξηγείται με εκλογικίστικους όρους, μόνο, η «ενσωμάτωση» των «αριστεροδέξιων» νεοφιλελεύθερων στο ΠΑΣΟΚ του Γ.Α. Παπανδρέου. Κανείς δεν πιστεύει στα σοβαρά ότι οι Μάνος - Ανδριανόπουλος και πολύ περισσότερο οι Ανδρουλάκης - Δαμανάκη θα φέρουν ψήφους στο ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα, και ήταν εντελώς προβλέψιμο, μάλλον εκλογική ζημιά θα προκαλέσουν. Για ποιους λόγους, λοιπόν, ο νεόκοπος ηγέτης του ΠΑΣΟΚ και όσοι κινούν τα νήματα πίσω του, αποφάσισαν να σηματοδοτήσουν τη «νέα εποχή», βάζοντας στην προμετωπίδα της τους νεοφιλελεύθερους και μάλιστα λίγες μέρες πριν τις εκλογές; Ποια είναι η «δυναμική» του εγχειρήματος και γιατί παραγνωρίζονται οι κίνδυνοι από το «ρίσκο»;

Οι λόγοι είναι βαθύτατα πολιτικοί και ιδεολογικοί. Η άρχουσα τάξη έχει αποφασίσει να προχωρήσει σε (νεοφιλελεύθερες) «θεραπείες σοκ», προκειμένου να ξεπεράσει τα αδιέξοδα που η ίδια έχει προκαλέσει. Είναι φανερό ότι θα κινηθεί επιθετικά, ανατρέποντας ό,τι έχει μείνει όρθιο από τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Είναι ανάγκη, λοιπόν, το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα να πάρει ανάλογες θέσεις μάχης, επιδεικνύοντας μεγαλύτερη «ευελιξία» και «αποτελεσματικότητα». Η ένταξη των εκφραστών του νεοφιλελευθερισμού στο ΠΑΣΟΚ αποσκοπεί, επίσης, στο να σπάσει τον τσαμπουκά, όσων στη βάση κυρίως του κυβερνώντος ΠΑΣΟΚ επιμένουν να σκέφτονται με τον «παλιό τρόπο», των - ταξικών - διαχωριστικών γραμμών.

Τι θέλουν να δείξουν; Να το πάρουν απόφαση οι πάντες ότι δεν υπάρχουν πλέον ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές. Η άνευ όρων υποταγή στην ηγεμονία της αγοράς, η αποδοχή της παντοδυναμίας του καπιταλισμού και της νέας τάξης, το κυνήγι του «ατομικού ευδαιμονισμού», είναι βασικά χαρακτηριστικά της «νέας εποχής». Αν καταφέρουν, μάλιστα, με τα συγκροτήματα των ΜΜΕ σε πρωταγωνιστικό ρόλο, να διασφαλίσουν ότι οι επιλογές τους τυγχάνουν «λαϊκής αποδοχής» και «νομιμοποίησης», τόσο το καλύτερο. Είναι επιτακτική ανάγκη, οι κάλπες να ξεχειλίζουν από οργή και αντίσταση.