Με την ενδεχόμενη υπερψήφιση του αμερικανόπνευστου σχεδίου Ανάν, η Τουρκία εξασφαλίζει την εσαεί παρουσία των στρατευμάτων της στην Κύπρο. Επίσης, κατοχυρώνει διευρυμένα παρεμβατικά δικαιώματα στο συνιστόν ελληνοκυπριακό κρατίδιο, εν τη απουσία μάλιστα της Εθνικής Φρουράς, η οποία διαλύεται.

Την ίδια ώρα οι Βρετανοί πετυχαίνουν την τριχοτόμηση ουσιαστικά της νήσου, με τις δύο βάσεις τους να λειτουργούν ως κράτος εν κράτει, με δικό τους έδαφος, δικά τους θαλάσσια ύδατα, αλλά και το δικαίωμα να βολτάρουν ανεμπόδιστοι στην επικράτεια του προωθούμενου κυπριακού προτεκτοράτου.

Παράλληλα το νησί θα δίνεται απλόχερα για τις ασκήσεις των ΝΑΤΟικών. Οι κυβερνήσεις των «εγγυητριών δυνάμεων» Ελλάδας και Τουρκίας, δε βρίσκουν λόγο να μην προωθήσουν άλλο ένα πεδίο βολής, άλλη μια ιμπεριαλιστική βάση, εφόσον την ίδια μοίρα έχουν επιφυλάξει για τους τόπους τους.

Εξάλλου, η προβλεπόμενη - για τουλάχιστον έξι χρόνια - παρουσία «ειρηνευτικής αποστολής» του ΟΗΕ στο νησί, αποδεικνύει περίτρανα το εύθραυστον της «ειρήνης» που προωθούν οι επίδοξοι επικυρίαρχοι.

Ετσι, στη βοσνιοποιημένη Κύπρο θα σουλατσάρουν ένστολοι και ένοπλοι όλοι πλην των Κυπρίων. Ελληνες, Τούρκοι, Αμερικανοί, Αγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι... εκτός από τους Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, που δε θα έχουν δικό τους στρατό να υπερασπιστούν το δικό τους «κράτος», απέναντι σε οποιαδήποτε επιβουλή. Αυτό κι αν συνιστά «κυριαρχία»...

Στο ζήτημα παραμονής Ελλήνων και Τούρκων στρατιωτών, το «σχέδιο Ανάν» προβλέπει απόσυρση κατά φάσεις για τα τουρκικά στρατεύματα (σήμερα υπολογίζονται σε 37.000 και άνω, βαριά εξοπλισμένοι ετοιμοπόλεμοι στρατιώτες) σε διάστημα δύο χρόνων, μέχρι να φτάσουν τις 6.000. Ταυτόχρονα θα αφιχθούν στην Κύπρο ισάριθμα ελληνικά στρατεύματα.

Στο ίδιο διάστημα θα διαλυθεί η Εθνική Φρουρά και οι τουρκοκυπριακές δυνάμεις (αριθμούν 5.000 στρατιώτες, ενταγμένοι στις δυνάμεις του «Αττίλα»). Θα διαλυθούν και οι εφεδρικές τους μονάδες. Τα όπλα τους θα απομακρυνθούν από τη νήσο σε φάσεις συγχρονισμένες, με την ανάπτυξη και «προσαρμογή» των ελληνικών και τουρκικών δυνάμεων.

Ελλάδα και Τουρκία θα έχουν στο νησί από 6.000 άνδρες μέχρι το 2011, και από 3.000 άνδρες μέχρι το 2018. Σημειώστε ότι η ελληνική πρόταση στην Ελβετία ζητούσε η δύναμη της κάθε πλευράς να μην υπερβαίνει τους 2.500 άνδρες μέχρι 2018 ή μέχρι την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, αν αυτή γίνει νωρίτερα.

Σύμφωνα με το σχέδιο, μετά το 2018 θα παραμείνουν τα αποσπάσματα που προνοούνταν στη Συνθήκη Λονδίνου - Ζυρίχης. Δηλαδή η ελληνική δύναμη δε θα ξεπερνά τους 950 άνδρες και η τουρκική τους 650.

Η «Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία», η Ελλάδα και η Τουρκία θα αναθεωρούν κάθε τρία χρόνια το πρωτόκολλο που αφορά την παραμονή στρατευμάτων στο νησί, με τελικό σκοπό την πλήρη αποχώρησή τους. Ομως, αν και η πλήρης αποχώρηση καταγράφεται ως στόχος, δεν υπάρχει σαφής δέσμευση για ολοκληρωτική αποστρατιωτικοποίηση.

Το «σχέδιο Ανάν» επιβεβαιώνει την ισχύ της Συνθήκης Συμμαχίας του 1960, που υπέγραψαν η Ελλάδα, η Τουρκία και η Κυπριακή Δημοκρατία. Δυνάμει της συνθήκης αυτής αφίχθηκαν στην Κύπρο, ταυτόχρονα με την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, η ΕΛΔΥΚ και η ΤΟΥΡΔΥΚ.

Σε σχέση με το 1960 επέρχονται κάποιες μεταβολές, όπως η κατάργηση του τριμερούς στρατηγείου που λειτουργούσε ως κεντρικό αρχηγείο για την ΕΛΔΥΚ, την ΤΟΥΡΔΥΚ και τον κυπριακό στρατό. Αντί αυτού προβλέπει κάποια άλλη διαδικασία για τη συνεργασία των στρατιωτικών αποσπασμάτων Ελλάδας και Τουρκίας, με την ανταλλαγή αξιωματικών συνδέσμων, οι οποίοι θα βρίσκονται σε επαφή, ενώ η μια πλευρά θα προσκαλεί την άλλη ως παρατηρητή στις στρατιωτικές της ασκήσεις.

Το «σχέδιο Ανάν» επιβεβαιώνει και την ισχύ της Συνθήκης Εγγυήσεως που υπέγραψαν η Ελλάδα, η Τουρκία και η Βρετανία με την Κύπρο, δυνάμει της οποίας οι τρεις δυνάμεις εγγυήθηκαν την ασφάλεια, την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου. Οπως προβλέπεται στη Συνθήκη Εγγυήσεως, οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις, αφού διαβουλευτούν μεταξύ τους έχουν το δικαίωμα να επέμβουν από κοινού ή και μονομερώς, αλλά μόνο για να αποκαταστήσουν τη συνταγματική τάξη, σε περίπτωση διατάραξής της.

Αυτή ήταν και η δικαιολογία που χρησιμοποίησε η Τουρκία για να εισβάλει το 1974. Και αν επικαλεστεί κανείς τα καμώματα της ελληνικής χούντας για να δικαιολογήσει τον «Αττίλα 1», να θυμίσουμε ότι τον Αύγουστο του 1974 ακολούθησε ο «Αττίλας 2», όταν δεν υπήρχε πλέον ούτε Σαμψών, ούτε ελληνική χούντα. Μόνο Κληρίδης και Καραμανλής.

Στο θέμα των στρατιωτικών επιχειρήσεων, προβλέπεται ότι η Κύπρος δε θα διαθέτει το έδαφός της σε διεθνείς στρατιωτικές επιχειρήσεις, εκτός από αυτές που γίνονται με τη συναίνεση των δύο συνιστώντων κρατών. Μέχρι την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ απαιτείται η συναίνεση Ελλάδας και Τουρκίας.

Στο νησί θα υπάρχει μια «ειρηνευτική αποστολή» των Ηνωμένων Εθνών («κυανόκρανοι»), η οποία θα εποπτεύει την εφαρμογή της Συμφωνίας. «Θα παραμείνει για όσο διάστημα η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, με τη συναίνεση και των δύο συνιστωσών Πολιτειών, δεν αποφασίσει διαφορετικά». Ακόμα «η Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία θα αναλάβει τα μισά έξοδα της αποστολής των Ηνωμένων Εθνών τα πρώτα τρία χρόνια και στη συνέχεια τα δύο τρίτα των εξόδων. Αυτή η διευθέτηση θα αναθεωρηθεί το 2010». Οι Ελληνοκύπριοι θα κληθούν να αναλάβουν τη μερίδα του λέοντος και από αυτό το δυσβάσταχτο κόστος.