Ποιοι, γιατί και πώς εμποδίζουν την ενημέρωση του λαού, παραβιάζοντας στοιχειώδη δικαιώματα του πολίτη διεθνώς κατοχυρωμένα, το Σύνταγμα, τους νόμους και τα καταστατικά των Ενώσεων Συντακτών.

Πώς, γιατί και ποιοι πρωτοστάτησαν ώστε να παρουσιάζεται στα ΜΜΕ επί μήνες ως πλειοψηφική άποψη το «ναι» στα αμερικανοβρετανικά σχέδια Ανάν, όταν - αντιθέτως - η κοινή γνώμη στην Αθήνα και στη Λευκωσία ήταν εντελώς αντίθετη.

Ασφαλώς, κάποιες απαντήσεις στα πελώρια αυτά ερωτήματα μπορεί κανείς, μεταξύ πολλών άλλων, να βρει:

Δεύτερον, στις ουδέποτε δημοσιοποιηθείσες γραπτές απαντήσεις σε ερωτήσεις στη Βουλή υπουργών και των δύο μεγάλων κομμάτων για «αργόσχολους των ΜΜΕ» στον κρατικό τομέα.

Τρίτον, στην ουδέποτε πραγματοποιηθείσα συλλογική αποστολή Ελλήνων δημοσιογράφων στην Κύπρο και τη σφαιρική ενημέρωσή τους για το Κυπριακό απ' όλους τους παράγοντες του Νησιού, παρά το ότι το αίτημα αυτό υποβλήθηκε επανειλημμένως σε υψηλούς πολιτικούς παράγοντες στην Αθήνα και στη Λευκωσία. Με αποτέλεσμα, δεκάδες Ελληνες δημοσιογράφοι, που χειρίζονται ζητήματα υψίστης εθνικής ασφαλείας, πρωτίστως το Κυπριακό (στο πολιτικό, διπλωματικό και κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ), να μην έχουν καν επισκεφθεί την Κύπρο και την «πράσινη γραμμή».

Τέταρτον, στην απίστευτα μεγάλη υποστήριξη ορισμένων παραγόντων των ΜΜΕ, που βρέθηκαν αποσπασμένοι ακόμη και σε υπουργικά ή και σε πρωθυπουργικά γραφεία για να συλλέγουν στοιχεία για την αντιαμερικανική δράση ή την αντίθεσή τους σε σχέδια - π.χ. «οδικός χάρτης» για την Παλαιστίνη, «σχέδιο Ανάν» για την Κύπρο - Ελλήνων δημοσιογράφων.

Πέμπτον, στην ενθάρρυνση και πάλι ορισμένων παραγόντων των ΜΜΕ - και όχι μόνον - να συμμετάσχουν σε χρηματοδοτούμενα από περίεργες πηγές προγράμματα για τη λεγόμενη «ελληνοτουρκική προσέγγιση» αμερικανικών πανεπιστημίων (π.χ. του Κολούμπια, του Χάρβαρντ) ή και πανεπιστημίων και φορέων της Κωνσταντινούπολης, καθώς και άλλων πόλεων των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής.