Το «διά ταύτα» του χτεσινού άρθρου του Β. Νέτα στην «Ελευθεροτυπία»: «Ο μόνος τρόπος για να διασωθεί η Αριστερά, ως πολιτική έκφραση αυτοδύναμη και καθαρή, είναι να μπει στο παιχνίδι εξουσίας. Διαφορετικά, θα συρρικνώνεται, διότι ο κόσμος της δεν έχει κανένα λόγο να παραμένει έξω από το παιχνίδι της εξουσίας ως θεατής, διαμαρτυρόμενος και χωρίς δυνατότητα να ανατρέψει ή να επηρεάσει κρίσιμες αποφάσεις». Σεβαστή η άποψη του συναδέλφου, αλλά θα μας επιτρέψει να διαφωνήσουμε. Η Αριστερά έχει λόγο ύπαρξης μόνο για να υπερασπίζεται μέσα από σκληρούς ταξικούς αγώνες τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και ταυτόχρονα να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την «έφοδο στον ουρανό»... Από αυτή τη θέση, μπορεί, βέβαια, και να επηρεάζει και ανατρέπει «κρίσιμες αποφάσεις». Από τη στιγμή, όμως, που η Αριστερά εμπλέκεται στο παιχνίδι εξουσίας, διαχείρισης δηλαδή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, όχι μόνο έχει χάσει την «ψυχή» της, αλλά μετατρέπεται σε άλλοθι και δεκανίκι του συστήματος. Οσο για την εξουσία, ασφαλώς η Αριστερά έχει πρόταση εξουσίας, αλλά, φυσικά, λαϊκής εξουσίας. Το στόχο αυτό υπηρετεί η πρόταση του ΚΚΕ για συγκρότηση του Λαϊκού Μετώπου.