Ο «Ριζοσπάστης» το είχε σημειώσει από την πρώτη στιγμή. Τα διαβόητα μέτρα «Ολυμπιακής ασφάλειας», τα οποία άρχισαν από χτες να ισχύουν και σταδιακά να εφαρμόζονται, δεν αφορούν μόνον ή κυρίως τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αποτελούν, ταυτόχρονα, μια τεράστια επιχείρηση εθισμού των εργαζομένων και του λαού σε πρωτόγνωρα μέτρα αστυνομοκρατίας και «τρομο-ασφάλειας». Μια πολύμορφη επιχείρηση δοκιμασίας της ανοχής και της ευαισθησίας των λαϊκών στρωμάτων. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες και η επιζητούμενη ασφάλειά τους, βέβαια, είναι ένα υπαρκτό ζήτημα. Ταυτόχρονα, όμως, αποτελούν την κατάλληλη αφορμή και πρόσχημα, για το ανάλογο «σμίλευμα» των συνειδήσεων, την καλλιέργεια της τρομοϋστερίας και την αποδοχή της δήθεν αναγκαιότητας του περιορισμού των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, χάριν της ασφάλειας.

Και μπορεί, τώρα, να λένε διάφορα οι κάθε λογής αρμόδιοι, επιχειρώντας να κρύψουν τα πραγματικά σχέδια και επιδιώξεις τους, αλλά το εμπλουτιζόμενο συνεχώς αντιδραστικό νομικό οπλοστάσιο («τρομονόμοι», ευρωεντάλματα κλπ.) απαιτεί και τα ανάλογα πρακτικά μέτρα για να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Με δυο λόγια, θέλει τις ηλεκτρονικές κάμερες παρακολούθησης, τα μέτρα «καθαρισμού» των πόλεων, τους ανάλογους μηχανισμούς καταστολής και χαφιεδισμού, τα σύγχρονα ηλεκτρονικά αρχεία, που αντικατέστησαν τους παλιούς «φακέλους» κλπ., κλπ. Κι όλ' αυτά δε γίνονται για κάποιους «ισλαμιστές τρομοκράτες», αλλά για να θωρακίσουν την εξουσία του κεφαλαίου, από τον οποιοδήποτε θελήσει να την αμφισβητήσει.

Αυτή είναι η αλήθεια και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσει και αντιμετωπίσει το μαζικό λαϊκό κίνημα, τόσο το καλύτερο.